Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ...


Τείχη

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΑ ΞΑΔΕΡΦΙΑ!

Oταν ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με το Internet, ποτέ δε φανταζόμουν τι θαυμαστός κόσμος ανοίγεται μπροστά μου. Όπως πολλοί αρχάριοι, έγραψα στην αναζήτηση το επώνυμό μου και, ω του θαύματος, πέρα απ' τα συγγενολόγια που ανακάλυψα κυρίως στο Αμέρικα (δείτε εδώ και εδώ), βρήκα και τη φυλή Darais στο Νεπάλ! Σκαλίζοντας πηγές και ευρήματα ανακάλυψα ότι τα σκλαβωμένα ξαδέρφια είναι απόγονοι των μακρινών προγόνων, των Μακεδόνων του Αλέξανδρου, επομένως δε χωρεί αμφιβολία ότι το γένος του Vad ανάγεται στους εκ Κολινδρού Μακεδόνες που συνόδευσαν το Μεγαλέξαντρο στις προς Ανατολάς εκστρατείες του! Ιδού η μεγαλύτερη απόδειξη της πλάνης των βορείων γειτόνων, το όνομα της φυλής του Νεπάλ συντρίβει τα όνειρά τους περί σφετερισμού του ονόματος της Μακεδονίας!
Δεν ήτο δυνατόν ποτέ ενας Darais να κατήγετο εκ Σκοπίων! Απεδείχθη περιτράνως Έλλην Μακεδών, του οποίου οι πρόγονοι μετέφεραν τον ελληνικόν πολιτισμόν εις την Ανατολήν! Και φυσικά δεν επιτρέπω σε κανένα να αμφισβητήσει ούτε τις πηγές μου ούτε το αδιαμφισβήτητο επιστημονικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα.
Απομένει τώρα να ξεσηκώσω διεθνείς οργανώσεις για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και ακολούθως να οργανώσω εκστρατεία για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων συναπογόνων. Όσοι πιστοί προσέλθετε προς επίτευξιν του ιερού στόχου...
Στο μεταξύ απολαύστε τα ξαδέρφια και τις γλυκύτατες εξαδέλφες στον πανέμορφο νεανικό χορό τους!

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΨΑΡΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΑΝΆΛΙΑ ΤΟΥ ΝΕΊΛΟΥ

Στην περιοχή Σιλάτ, 20 χλμ περίπου ανατολικά του Χαρτούμ.
Η εξόρμηση έγινε με Land Cruiser,
και Suzuki, δύσκολα θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα απλό αυτοκίνητο,
εδώ χάσαμε την ευκαιρία άλλη μια φορά (βλέπε SHOBA EAST), να φωτογραφίσουμε τη σαύρα του Νείλου, η οποία διέσχισε ταχύτατα, κάθετα, το δρόμο και μας ξέφυγε! Δεν μπορεί, κάποια φορά θα σταθούμε τυχεροί...
Η προετοιμασία για το ψάρεμα αρχίζει με τη συναρμολόγηση των καλαμιών,

εδώ όλοι οι ψαράδες της παρέας εν δράσει, εκτός του VaD βεβαίως, ο οποίος δεν ασχολείται με το άθλημα, απλώς φωτογραφίζει
τα πρώτα κατορθώματα ,
τα οποία επιδεικνύει ο Τάσος με δικαιολογημένο καμάρι!

Τα οικόσιτα ζωντανά της περιοχής
δροσίζονται χωρίς να διαμαρτύρονται που οι λευκοί κάνανε κατάληψη στο κανάλι τους.
Ενα δεντράκι με δηλητηριώδη φύλλα και καρπούς, άνθρωποι και ζώα δεν το πλησιάζουν.
Ο Λευτέρης τρέχει με άψογο στιλ δρομέα, για να φέρει στην παρέα σκουλίκια, τώρα που τσιμπάει το ψάρι...
Ο καλός γείτονας που φορτώνει στην καρότσα την παρέα,να τους αφήσει να πάνε με τα πόδια; Όχι φυσικά...
Εν ώρα προσευχής στην άκρη του δρόμου, δίπλα στο κανάλι...
κι ένα πουλί, καλό πουλί, δεν ξέρω τ' όνομά του...
Μια μέρα γεμάτη εικόνες, ήλιο, ζεστούλα, ευτυχώς φυσούσε καλό αεράκι, αλλά και πάλι το κάπως μαύρισμα και το συνεπακόλουθο ξεφλούδισμα του δέρματος δεν το γλυτώσαμε!

ΥΓ. Επιστρατεύονται οι καλοί μπλογκοφίλοι ARTANIS, RADIO MARCONI και όποιος άλλος γνώστης, να ονοματίσουν το θάμνο και το πουλί που φωτογράφισα...

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

ΑΠΟΥΡΩ 27


Η Αναγέννηση μια άλλης εποχής, πριν το 1940 (Η φωτογραφία είναι της συμπατριώτισσας και καλής συνιστολόγου ΑΜΑΝΤΑΣ)
-Μια φορά δεν έγραψε ο ΑΠΟΥΡΩ στην εφημερίδα και καταγράφει τις υποτιθέμενες αντιδράσεις των αναγνωστών του (ποιοι χάρηκαν, ποιοί στενοχωρήθηκαν...).
-Μεταφέρει σχόλια-μασλάτια από τους χορούς των Συλλόγων Κολινδρινών...
-Παρακολουθεί με αγωνία την προσπάθεια της Αναγέννησης να κρατηθεί στην κατηγορία...
-...και προσπαθεί να ανακαλύψει σε πόσους χορούς παραβρέθηκε μέσα σε μια βραδιά η Βαγγέλ'ς, τότε βουλευτής και σήμερα δήμαρχος του νέου δήμου Πύδνας Κολινδρού...

ΔΙΟΡΘΩΣΗ:- Η ομάδα της φωτογραφίας είναι ο Δίας Κολινδρού, η Αναγέννηση ιδρύθηκε το 1948. Ευχαριστώ την ΑΜΑΝΤΑ για την υποδειξη

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ

Τωρα που τέλειωσαν οι εκλογές, σας αφιερωνω δυο παλιά εκλογικά ευτράπελα, απ'την εποχή που πήγαινα τη μάνα μου να ψηφίσει:
-Αφού εβαλε στο φάκελο το ψηφοδέλτιο που της είχα υποδείξει, (ε, πώς, έτσι θα την άφηνα,χωρίς ψηφοδέλτιο;) βγήκε από το παραβάν και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μελών της εφορευτικής επιτροπής έβαλε πάλι στη θέση τους τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια!!!

-Το επόμενο κατόρθωμα κόντεψε να πεθάνει κόσμο!!! -Μπήκε η μανα στο παραβάν, έβαλε το ψηφοδέλτιο στο φάκελο, βλέπει στον κάλαθο των αχρήστων πολλά ψηφοδέλτια,
ρίχνει το φάκελο μέσα εκεί, βγαίνει θριαμβεύτρια απ'το παραβάν με άδεια χέρια, η δικαστική αντιπρόσωπος, μια νεαρή κοπελίτσα, τη βλέπει με άδεια χέρια και κοντεύει να λιποθυμήσει! Και ακολουθεί ο διάλογος:
-Πού είναι ο φάκελος, γιαγιά;
-Τουν έριξα στου καλάθ', κουρίτσι μ'!:)))
Και όλη η εφορευτική επιτροπή ορμάει στο παραβάν και σκαλίζει το καλάθι των αχρήστων για να βρει το φάκελο, όταν τον βρήκαν η νεαρή δικαστική αντιπρόσωπος έπεσε στην καρέκλα της ξερή!!!

Φυσικά μετά από το τελευταίο κατόρθωμα δεν την ξαναπήγαμε να ψηφίσει....

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΣΕ ΓΝΩΡΙΜΑ ΛΗΜΕΡΙΑ

Πάλι εδώ, στο σχολείο μας,στην αυλή, αριστερά το σπίτι μας, εκεί που είναι οι τελευταίες γλάστρες-βαρέλια, δεξιά η εκκλησία,
εδώ η πισίνα του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου, ίσως προλάβουμε
να κάνουμε κανένα μπανάκι, πριν κρυώσουν κι εδώ τα νερά

κι ο Γαλάζιος Νείλος, πεντακόσια μέτρα απ' το σπίτι μας, μας περιμένει
για τις τακτικές μας βόλτες, που όπως πάντα θα μας δώσουν θέματα
για αναρτήσεις απ' το Χαρτούμ.

Μείνετε μαζί μου, σας θέλω όπως κάθε χρόνο όμορφη μακρινή μα
και ταυτόχρονα τόσο κοντινή παρέα, να βγάλουμε τη χρονιά όμορφα,
το ταξίδι συνεχίζεται...


ΥΓ. Ζέστη πολλή δεν έχει, μόνο το μεσημέρι, αλλά δεν είμαστε παλαβοί να βγαίνουμε έξω μεσημεριάτικα μέσα στο λιοπύρι! Από απογεματάκι και μετά σπάει πολύ η ζέστη και η ατμόσφαιρα ειναι ανεκτή, ας πούμε ζεστό φθινοπωράκι...

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΥΜ;;;

Λέτε νά' χει δίκιο ο Δάκης; Οχι, απλώς είναι καλά, δεν είναι καλύτερα, αλλά λέω να την κάνουμε πάλι! Πάντως το τραγούδι παραμένει επίκαιρο.
Θα επανέλθουμε στα μπλόγκια μόλις τακτοποιηθούμε όπως πάντα...
Στο μεταξύ οι πιο καινούριοι αναγνώστες του μπλογκ ας ανατρέξουν εδώ και εδώ, για να ξέρουν πού πάμε...

Καλό χειμώνα σας εύχομαι...


Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΛΥΣΗ


Περιμένοντας τους Βαρβάρους

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.


Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Λίγα χρόνια πριν μπούμε στο πανεπιστήμιο είχε απολυθεί από τη χούντα ο καθηγητής της Αρχαίας Ιστορίας Μιχάλης Σακελλαρίου (κλικ εδώ), από τους σπουδαίους Ελληνες ιστορικούς του 20ού αιώνα. Φαίνεται πως δεν εύρισκαν αντικαταστάτη και ανακάλεσαν από τη σύνταξη έναν επίσης καλό ιστορικό (ας μην αναφέρουμε το όνομά του), έναν συμπαθέστατο γεράκο με καταγωγή από τη Δυτική Μακεδονία, ο οποίος ακόμα και στη διδασκαλία χρησιμοποιούσε το ιδίωμα της πατρίδας του. Μας περιέγραφε λοιπόν συνοπτικά τη μάχη του Μαραθώνα (κλικ εδώ):
"-'που τη μια οι Πέρσις, 'που τ'ν άλλ' οι Αθηνιαίοι
, σμπρώξι οι Πέρσις, σμπρώξι οι Αθηνιαίοι, οι Αθηνιαίοι έσμπρουχναν παραπάν', τ'ς έρριξαν τ'ς Πέρσις στ' θάλασσα!!!"

ΥΓ. Αφού γελάσατε με την απίθανη περιγραφή, μη βιαστείτε να τον καταδικάσετε για τη γλώσσα που χρησιμοποιούσε, ανήκει κι αυτός στη χορεία των καλών Ελλήνων ιστορικών επιστημόνων, άλλο η επιστήμη άλλο η διδασκαλία...