ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΣΈΛΙ, 1992

Έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι μόνο το χιόνι δε μου λείπει εδώ στο Χαρτούμ.
Οι παιδικές μνήμες παραπέμπουν σε χιόνια δύο μέτρων, οργανωμένη υπηρεσία αποχιονισμού πουθενά, εικόνες σαν κι αυτές που είδατε σε περσινή ανάρτηση
(ΑΪΆ ΧΙΌΝ'!) ήταν συνηθισμένες κάθε χειμώνα.
Χρόνια μετά, δεν μπορούσα να αρνηθώ πρόταση για μονοήμερη στο Σέλι με λεωφορείο, έπρεπε να πω ναι, θα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για τα παιδιά μου. Οργανωμένοι λοιπόν, χειμερινή ενδυμασία σαν Εσκιμώοι, να μην περνάει κρύο και χιόνι, φτάσαμε στο Σέλι, ανοιχτός ο δρόμος, καθαρός ο καιρός, βόλτα με τους αναβατήρες,
μια χαρά το διασκέδασαν τα παιδιά, το μεσημεριανό γεύμα συνοδεύτηκε με δυο μπουκάλια ερυθρό ξηρό Νάουσα Μπουτάρη, που λόγω κρύου το κατέβαζα σαν νεράκι.
Όμως ο καιρός φαινότανε ν' αλλάζει, είχε αρχίσει να χιονίζει, έτσι αποφασίστηκε εσπευσμένα η αναχώρηση. Μέχρι να κάνουμε δυο χιλιόμετρα ήδη το είχε στρώσει στην άσφαλτο, άρχισαν τα πρώτα γλυστρίματα, ΙΧ και λεωφορεία είχαν πια μπλοκάρει το δρόμο. Μόνη λύση η πορεία μέσα στο χιόνι.Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε, το ύψος του χιονιού συνεχώς να ανεβαίνει, ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι καλόβολοι οδηγοί ΙΧ με αλυσίδες, πήραν τα γυναικόπαιδα κι απόμεινε ο ανδρικός πληθυσμός να κατηφορίζει προς Κουμαριά, δέκα χιλιόμετρα πορεία,όπου φτάσαμε αργά το βράδυ, καταχιονισμένοι, ξεπαγιασμένοι, ο VaD έμοιαζε με Άι Βασίλη, εκεί μας περίμεναν μικροί-μεγάλοι τουρτουρίζοντας μέσα στο κρύο. Περιμένοντας να έρθουν άλλα λεωφορεία για να μας πάρουν θελήσαμε ν' ανάψουμε φωτιά, για να ζεσταθούν τουλάχιστον τα παιδιά, έτσι βρήκαμε καυσόξυλα κάτω από ένα υπόστεγο. Μια και δυο έτοιμη η φωτιά, γύρω-γύρω όλοι, κυρίως τα γυναικόπαιδα, και τότε εμφανίζεται ο ιδιοκτήτης των καυσόξυλων, βάζοντας τις φωνές γιατί του "κλέψαμε" τα ξύλα!!! Φυσικά άκουσε μύρια όσα "γαλλικά" και μετά βίας γλύτωσε το ξυλοφόρτωμα! Κοίτα, ρε φίλε, παλιανθρωπιά! Τα παιδιά τουρτούριζαν απ' το κρύο και ο παλιάνθρωπος σκεφτόταν τα ξύλα που του "κλέψαμε"! Τέτοια φιλοξενία!
Τέλος πάντων η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος, αλλά το σπίτι του VaD για μέρες θύμιζε νοσοκομείο, αφού όλη η οικογένεια γριππώθηκε αγρίως.
Μη μου ξαναπείτε λοιπόν για χιόνια, να τα χαίρεστε!!!

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι "κλεμμένες " από τις εικόνες του Google.

ΟΤΑΝ ΒΡΈΧΕΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΎΜ

Καλοκαίρι 2009, ευτυχώς απουσιάζαμε!








Παλιότερα προλάβαμε το Σεπτέμβρη τόσα πολλά νερά, φέτος τη γλυτώσαμε.

Τις φωτογραφίες μου τις έστειλε με email ο φίλος Γιώργος, η ανάρτηση αφιερωμένη σ' αυτόν.
Κι επειδή αλλάξανε σ' όλο τον κόσμο τα κλιματικά δεδομένα, πριν λίγες μέρες είχαμε ψιλοβροχούλα στο Χαρτούμ Γενάρη μήνα.
Οχι, χιόνι δεν είδαμε ακόμα, αλλά το βραδάκι το κρύο τσιμπάει,καλά πάμε,καλύτερα από ζέστη...

ΑΠΟΥΡΩ 18

Ο ΑΠΟΥΡΩ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΛΕΛΟΎΔΙΑ!

Πριν απ' την τακτική του ανά μήνα ανάρτηση ο ΑΠΟΥΡΩ θα μοιράσει το δώρο που έλαβε απ' την καλή μας συμπλογκέρισσα, τη ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ, την οποία βέβαια υπερευχαριστώ για την τιμή. Να το απονείμω, λέει, με τη σειρά μου σε μια δωδεκάδα μπλογκοφίλους. Ελα όμως που εδώ έχω δεκαπέντε δωδεκάδες @φίλους! Τι κάνουμε; Πάρετε όλοι, ουδείς παραπονούμενος! Να γεμίσουνε τα μπλόγκια μπλογκοδώρα! Δεν μπορώ να ξεχωρίσω, μωρέ, από τόσο καλό κόσμο που μου κάνει την τιμή να με επισκέπτεται!
Στα δικά μας τώρα. Όπως το υποσχέθηκε, επιστρέφει σεπτεμβριάτικα από τις θερινές διακοπές, σχολιάζει τα πολιτιστικά δρώμενα του καλοκαιριού (Βάτραχοι του Αριστοφάνη, Αχόρταγος του Ψαθά, βραδιά καντάδας, συναυλία ροκ), κατακρίνει τους τζαμπατζήδες και τους σαματατζήδες των εκδηλώσεων.
Κάνει πλάκα ότι δήθεν πήγε στην Ανδρο, γι αυτό και η φωτογραφία από τη γνωστή παραλία του νησιού, με τή...σκανδαλιστική ονομασία "Της Γριάς το Πήδημα"! Θυμάται ακόμη την ταλαιπωρία της εργασίας στα καπνά, ελέγχει το Δήμο για τα αναμμένα φώτα στους δρόμους μέρα-μεσημέρι, καθώς και τους συμπολίτες του που πετούν τα σκουπίδια έξω από τους κάδους απορριμάτων του Δήμου.

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΥΜ

Οχι,δεν το επισκέφθηκε ο ίδιος ο μεγάλος ταξιδευτής, μόνο μέχρι το βορρά του Σουδάν έφτασε.
Μας επισκέφθηκε όμως για δεύτερη φορά ο Γιώργος Στασινάκης, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και μίλησε στην αίθουσα εκδηλώσεων των Ελληνικών Σχολείων. Τον ομιλητή παρουσίασε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Χαρτούμ Μπίλης Καραπαναγιώτης.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στο πολυσχιδές έργο του μεγάλου Κρητικού και στη σχέση του με την Ανατολή και τον αραβομουσουλμανικό κόσμο.
Η αίθουσα γεμάτη από τους 'Ελληνες του Χαρτούμ, Πρεσβεία, Εκκλησία, Εκπαιδευτικοί, μαθητές, ομογενείς, που παρακολούθησαν με προσοχή τον ομιλητή και την ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολούθησε....
Η εκδήλωση ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να έρθει σε επαφή ο Ελληνισμός του Χαρτούμ με το έργο του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη.
Η διάλεξη επαναλήφθηκε στη βιβλιοθήκη του CENTRE CULTUREL FRANCAIS (CCF), στο Γαλλικό Ινστιτούτο του Χαρτούμ, στη γαλλική γλώσσα, με ταυτόχρονη προβολή σε σλάιντς της μετάφρασης στα αραβικά.
Τον ομιλητή παρουσίασε ο διευθυντής του CCF.


Εδώ η ελληνική εκπροσώπηση περιορίστηκε στον Ελληνα πρέσβη Χρίστο Καραπάνο και στο VaD βέβαια που φωτογράφιζε...

Ο Γιώργος Στασινάκης εδώ με την ευγενική διερμηνέα επί το έργον,
το ακροατήριο υποβάλλει ερωτήσεις, η συζήτηση κράτησε περισσότερο από τη διάλεξη.
Το ενδιαφέρον του ακροατηρίου για το έργο της Εταιρείας οδήγησε επί τόπου στη δημιουργία μιας προσωρινής επιτροπής, στην οποία συμμετέχει και ο υπογράφων με τις μικρές δυνάμεις του. Η μικρή ομάδα θα προσπαθήσει στα πλαίσια του εφικτού να φέρει σε επαφή τον κόσμο του Χαρτούμ με το έργο του Νίκου Καζαντζάκη.

Για τη δραστηριότητα της Εταιρείας μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της εδώ

Για το σπουδαιότερο ΄Ελληνα του 20ού αιώνα διαβάστε εδώ

ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΕ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ!

Οι πινακίδες αυτοκινήτων με δυο γράμματα και τετραψήφιο αριθμό καθιερώθηκαν στην Ελλάδα κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '70.
Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας ο φίλος Θύμιος ΝΤ. διορίστηκε ως καθηγητής στην περιφέρεια Κοζάνης. Με χίλιες οικονομίες κατάφερε ν' αγοράσει αυτοκίνητο, ένα μικρό Zastava, έβγαλε και πινακίδες Κοζάνης με τα γράμματα ΝΤ (κατά διαβολική σύμπτωση ήταν τα αρχικά σύμφωνα του επωνύμου του!), και κατηφόρισε στο χωριό του, στον κάμπο των Τρικάλων. Μόλις έφτασε στο πατρικό του, όλη η γειτονιά βγήκε να καμαρώσει "τ'ν κούρσα τ' καθηγητή"! Η ζηλιάρα και κακόγλωσση γειτόνισσα είδε το ΝΤ της πινακίδας και είπε η...κακόψυχη: - Ούι,ούι, μπράβου μιγαλεία η Θυμιάκους! Μέχρι κι τ' όνομά τ' έβαλι στ' αυτουκίνητου!!!


ΥΓ. Η καλή@φίλη, η συμπλογκέρισσα με το καταλυτικό και ανατρεπτικό χιούμορ, το καλό μας SKOULIKI, είχε την έμπνευση να σχεδιάσει την τύπου USA πινακίδα του αυτοκινήτου του φίλου μου, την ευχαριστώ θερμά!

ΓΚΊΣΤΑ

Γκίστα, το πιο γλυκό φρούτο που έχω δοκιμάσει ποτέ!Το εξωτερικό περίβλημά του θυμίζει κάπως κουκουνάρι πεύκου
ή άγουρο καρπό μανόλιας.
Το ανοίγουμε, με μικρό κουταλάκι τρώμε το εσωτερικό του,
το οποίο περιβάλλει τα κουκούτσια, τους σπόρους, οι οποίοι βέβαια δεν τρώγονται.
Είπαμε και το κουκούτσι αμύγδαλο, αλλά όχι να τρώγεται κιόλας!
Είναι εποχιακό φρούτο, γι αυτό ό,τι προλάβουμε...

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες στον πάγκο της κουζίνας δε διεκδικούν δάφνες καλλιτεχνικές.
Η μανόλια είναι ευγενική προσφορά της συν-ξενιτεμένης συμπλογκέρισας, της καλής συνιστολόγου Artanis, την οποία βέβαια ευχαριστώ θερμά.

ΜΑΘΕ ΜΠΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ!

DELF B 1

Tο πήραμε, το πήραμε! Φλουρί κωνσταντινάτο! DELF B1! Μόνο που δεν ξέρω ο άσχετος τι αντιστοιχία έχει με τα γνωστά αγγλικά, λόουερ κλπ, όποιος - όποια γαλλομαθής ας με διαφωτίσει. Όχι τίποτ' άλλο δηλαδή, απλώς να ξέρω αν το DELF B1 με βάζει στη...Σορβόνη, να σταματήσω, αλλιώς να συνεχίσω για το DELF B2! Σας το λέω γιατί με περιμένει η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, αυτή η υπέροχη Ελληνίδα, πραγματική πρέσβειρα της Ελλάδας σ' όλο τον κόσμο!
Πέρα από την πλάκα συνεχίζουμε ακάθεκτοι την ενασχόλησή μας με τη γλώσσα του Βίκτορ Ουγκό στο CCF του Χαρτούμ και τον Απρίλη με το καλό πάμε ολοταχώς για το DELF B2! Κι αν δε μας δεχτούν στη Σορβόνη, δε χάνουμε εμείς, εκείνοι χάνουν!
Α, ναι, έχω και μια πρόσκληση από το Σαρκοζί και την Κάρλα Μπρούνι, αλλά σιγά μην υποκύψω στον κοντό και στα κάλλη της ατάλαντης Ιταλίδας! Αρνούμαι! Je me refuse!!!

Bonjour 'a tout le monde!

YΓ. Το εικονίδιο της ανάρτησης είναι το δώρο που μού 'κανε το καλό μου skouliki! Mille merci!

ΟΛΥΜΠΟΣ

Του αφιερώσαμε πρόσφατη ανάρτηση στα χαμηλά (εδώ), τώρα που πιάσανε τα χιόνια ας τον απολαύσουμε κάτασπρο από ψηλά. Οι φωτογραφίες είναι από την πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα ( http://otoposmou.gr ), η οποία είναι αφιερωμένη στην προστασία του βουνού των θεών. Όσοι πιστοί του βουνού, επισκεφθείτε την...

ΚΟΝΤΟΜΙΧΑΛΕΙΣΙΟΥΣ

Η περιοδική έκδοση του Γυμνασίου - Λυκείου της Κοντομιχαλείου σχολής Χαρτούμ.
Στο τεύχος Δεκεμβρίου έγραψαν: Βαρβάρα Σύλβα, Ουιντάντ Ραμαντάν, Σπυρούλα Καλουμέρη, Σοφία Κικέζου, Ευαγγελία Γεωργιάδου, Φαούστα Τσαμουρά, Σάντρα Καλουμέρη.
Παραθέτουμε το άρθρο της Σπυρούλας Καλουμέρη.

ΣΚΕΨΕΙΣ

Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί η ανθρωπότητα έχει γίνει η αιτία των καταστροφών και μαρασμών. Σε κάθε δευτερόλεπτο που περνάει εξολοθρεύονται τόσες ψυχές είτε επειδή είναι θύματα πολέμων, είτε από πολλούς λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Καθημερινά ακούμε για πολέμους, αδικίες, ξεσπιτωμούς, εγκλήματα κλπ. Πότε επιτέλους θα σταματήσουν να υπάρχουν δυστυχισμένα παιδιά, θύματα πολέμων, ρύπανση του περιβάλλοντος, εξαθλίωση της ηθικής; Πολλά ψάρια αφανίζονται σε θάλασσες, λίμνες, ποτάμια. Λίγοι είναι αυτοί που προστατεύουν το περιβάλλον. Δυστυχώς επικρατεί και ο ρατσισμός, δηλαδή καχυποψία, ακόμα και περιφρόνηση, απέναντι σε πρόσωπα που έχουν φυσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα δικά μας, π.χ. να νομίζει κάποιος ότι είναι ανώτερος απ' τους άλλους. Πολλοί άνεργοι νέοι χρησιμοποιούν ναρκωτικά και οινοπνευματώδη ποτά γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα και το πως η κοινωνία τους περιφρονεί και έτσι πάσχουν από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους που δεν ενοχλούνται από τίποτα, που δεν ενδιαφέρονται για τίποτα και που ζουν για την τροφή τους. Το τραγικό είναι ότι ο αριθμός τέτοιων ανθρώπων αυξάνεται. Το πρόβλημα είναι όχι μόνο δύσκολο αλλά και άλυτο. Πώς θα μπορέσουμε δηλαδή να ξαναμεταμορφώσουμε τους αναίσθητους σε "ανθρώπους"; Ο κόσμος που ζούμε απέχει ακόμη πολύ από το να είναι ένας κόσμος της ειρήνης, της ασφάλειας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό γίνεται φανερό από το γεγονός ότι, ενώ σε μερικές κοινωνίες μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει εξασφαλίσει δικαίωμα στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην ελευθερία της έκφρασης, στην υγεία και στην ασφάλεια, στην κατοικία κλπ, σε άλλες κοινωνίες ή σε κάποιο τμήμα του πληθυσμού των ίδιων κοινωνιών τα δικαιώματα αυτά δε θεωρούνται κεκτημένα. Για τα μέλη των κοινωνιών που στερούνται αυτών των βασικών αγαθών και υπηρεσιών, ο κόσμος μας είναι κόσμος της απελπισίας ,της στέρησης και της απειλής. Η συμπεριφορά του ενός απέναντι στον άλλο όλο και χειροτερεύει. Στην κυριολεξία ο ένας έχει γίνει βασανιστής του άλλου και έχουμε κάνει την καθημερινή μας ζωή βάρβαρη και επικίνδυνη. Υπάρχει και μίσος αναμεταξύ μας. Τα παιδιά του δρόμου, παιδιά που εγκαταλείφθηκαν, διώχθηκαν, αρπάχτηκαν, δεν επέλεξαν τα ίδια να ζουν μ' αυτό τον τρόπο και αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο και στίγμα για τον πολιτισμό.
Πρέπει απ' όλους να καταβάλλονται προσπάθειες επίλυσης των προβλημάτων και βελτίωσης των συνθηκών ζωής. Πρέπει να φωνάξουν όσοι δεν έχουν επηρεαστεί από την αμυαλιά των ανθρώπων <Όχι,δε θα συνθηκολογήσουμε! Δε θα γίνουμε σαν και σας>!

ΥΓ. Και φυσικά υπενθυμίζω ότι τα "μπράβο" ανήκουν στα παιδιά, μόνα τους εργάστηκαν, δεν τους βοηθήσαμε καθόλου, όπως και στο προηγούμενο τεύχος
(κλικ εδώ)

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ VAD ΑΝΉΜΕΡΑ

Εορτάζομεν!!! Και δεχόμεθα επισκέψεις, ηλεκτρονικάς βεβαίως!
Αν δε γιορτάσουν πρώτα οι Βασίληδες, χρονιά δεν ανοίγει! Ψέμματα;
Κερνάμε ερυθρό ξηρό από το κτήμα του μοναδικού φίλου, φίλου καρδιάς,
του Ηλία, (τι νταμιτζάνες έχουμε κατεβάσει, ρε Ηλία! Τι να πρωτοαραδιάσω, μπρούσκο Κολινδρού, Αθήρι Σαντορίνης, τσίπουρο απ'το Λιβάδι 31 γράδα,και...και... και...,ων ουκ έστιν αριθμός!),βάλτε στο ποτήρι,
δοκιμάστε κι απ' τις τούρτες μας, μαύρες και λευκές, με το χέρι ε;
Όχι με το μαχαίρι!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ ΣΑΣ ΕΎΧΟΜΑΙ....