ΓΚΕΜΠΕΛΑΟΥΛΙΑ

Φράγμα στο Λευκό Νείλο (κλικ εδώ), περίπου 40 χιλιόμετρα νότια του Χαρτούμ.
Πήρε το όνομά του από το "βουνό" Jebelawlia (jebel=βουνό), που βλέπετε στη φωτογραφία. Κι εγώ ακόμα ψάχνω το "βουνό", ύψος λιγότερο από εκατό μέτρα!
Το ψάρι αφθονεί στην περιοχή, επαγγελματίες και ερασιτέχνες
ψαρεύουν εδώ,

ενώ οι όχθες του ποταμού, παρά το πλήθος της πλαστικής σακούλας,
των..."σακουλόδενδρων"
και τη συνύπαρξη πουλιών και...μπουκαλιών,

συγκεντρώνουν πολύ κόσμο για πικ-νικ, κυρίως κάθε Παρασκευή, που είναι η δική τους αργία...

ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ ΠΙΕΡΙΑΣ 2012

Του έχουμε αφιερώσει θερινή και χειμερινή ανάρτηση (εδώ και εδώ), 
ας το ξαναθυμηθούμε για χάρη όσων φίλων λατρεύουν το χιόνι 
(ο VaD δεν ανήκει στους λάτρεις του χιονιού!).

Οι εικόνες απ' τη διαδρομή προς το χιονοδρομικό μας προετοιμάζουν για τη λευκή συνέχεια...

Η ολόλευκη πίστα

και πίστα για τους ερασιτέχνες του είδους...

Στα λιφτ δεν πλησιάσαμε, προτιμήσαμε κάτι καλύτερο, δίπλα στο τζάκι...

 πρωί ήταν, χτυπήσαμε δυο σαντουιτσάκια, έτσι, για δεκατιανό, και το γεμάτο πια στομάχι μας ήταν έτοιμο να "αφομοιώσει" το χύμα μπρούσκο κρασί, που έφερε ένας φίλος, απλώς για να αντισταθούμε στο κρύο! Μόνο για ζέσταμα ήτανε, μωρέ, ένα λίτρο μόνο, σαν νερό κατέβαινε εκεί στην παγωνιά...

ΑΠΟΥΡΩ 41

Το πάρκο στον Παυσίλυπο...
-Ο ΑΠΟΥΡΩ συμπληρώνει δυο χρόνια στην εφημερίδα...
-Η Δήμητρα Λιάνη έφαγε τη σφαλιάρα, γι αυτό κι ο ΑΠΟΥΡΩ
φοβάται να εκδώσει τις απορίες του σε βιβλίο!
-Συμπατριώτης μας, ο Στέλιος, αναδεικνύεται
μεταξύ των πρώτων Ελλήνων σκακιστών...
-Ο ΑΠΟΥΡΩ ζηλεύει τους μαθητές που πήγαν εκδρομή στην Ιταλία...
-Η Αναγέννηση συνεχίζει τον κατήφορο...
-Αντώνη δήμαρχο ονειρεύεται ο ΑΠΟΥΡΩ, αλλά ο...εκλεκτός του
δε θα πάρει το χρίσμα του υποψηφίου...
-Απειλεί με μπαμ στην επόμενη εκδοση της εφημερίδας...

SAI

Στο νησί SAI, ανάμεσα στο δεύτερο και τον τρίτο καταρράκτη του Νείλου,
"σκάβουν" ο Αλέξανδρος
και η Ενριέτα .
Τμήμα του χώρου ανασκαφής
και ευρήματα...

Το βοηθητικό συνεργείο εν δράσει...
Και το μυστήριο τοπωνύμιο...
Μέρος των ευρημάτων
και εικόνες εκτός προγράμματος,
σκαρφαλωνοντας στη φοινικιά,το λευκότερο λευκό,
εκτελούνται μεταφοραί εντός της ερήμου,
σσσσσσ, νυστάζω....
Οι φωτογραφίες είναι απο το μπλογκ του Αλέξανδρου (κλικ εδώ),
επισκεφθείτε το, αξίζει...

Αλέξανδρε, αν κάπου έκανα λάθος, διόρθωσέ με...

Χαρτούμ τέλος, αλλά...

Όπως θα έγινε αντιληπτό από τους φίλους αναγνώστες εδώ και καιρό, 

το Χαρτούμ τελείωσε για μας, αλλά δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να το διαγράψουμε...ένα κομμάτι απ' τη ζωή μας δεν μπορεί να φύγει ποτέ απ' το μυαλό...εκεί αφήσαμε φίλους, άλλοι φίλοι έφυγαν νωρίτερα από μας, απλωμένοι πια σ'όλη την ελληνική επικράτεια...εκεί αφήσαμε το σχολείο που τόσο αγαπήσαμε...       

 

Σ'αυτό το σχολειό προσφέραμε με τις λίγες μας δυνάμεις, 

εδώ κάναμε τα λάθη μας, 

με διάθεση αυτοκριτικής δε διεκδικήσαμε ποτέ το αλάθητο...

...εκεί αφήσαμε τα παιδιά που τόσο αγαπήσαμε...

ε

 

...στιγμές που δεν ξεχνιούνται...

 

..η Ατσιόλ...

 

 ...ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος...

....η πισίνα του Συλλόγου

...το χαμπούμπι

 

και οι συνέπειές του ...

 

...ο Νείλος...

 

 

 

...οι σκηνές της καθημερινότητας...

 

...ο προσωπικός ράφτης μας...

 

...η έρημος...

 

..το ηλιοβασίλεμα στο Νείλο...

 

...και...και...και....ατέλειωτες εμπειρίες, πολλές τις καταγράψαμε εδώ,

οι υπόλοιπες περιμένουν τη σειρά τους στο αρχείο των αναρτήσεων, 

μη φύγετε λοιπόν, έχει κι άλλο Χαρτούμ...