Μας συγχωρείτε! Διακοπαί!

Ευχόμενοι εκ βάθους καρδίας "Καλές Γιορτές", 
θα σας αποχαιρετήσουμε για καμιά δεκαριά μερούλες, 
θα είμεθα εδώ

σ' έναν τόπο αγαπημένο, σας τον έχουμε δείξει  επανειλημμένως (εδώ).
Θα επανέλθουμε πριν από την πρωτοχρονιά, ελπίζουμε με γεμάτες μπαταρίες , για να μπορέσουμε να βγάλουμε τον υπόλοιπο χειμώνα...
Να είστε καλά, να καλοπεράσετε...

Το ρολό

Ο φίλος καλλιτέχνης (ίσως σας τον παρουσιάσω σε άλλη ανάρτηση),
απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, αφηγείται την...τραυματική εμπειρία
απο τη στρατιωτική θητεία:
-Ο λοχαγός στέκεται μπροστά σ' έναν άσπρο τοίχο και του φωνάζει,
"έλα δω,ρε καλλιτέχνη"! Οι αναγνώστες που έχετε υπηρετήσει στο στρατό σίγουρα εκπλήττεσθε που ο λοχαγός δε χρησιμοποίησε μπροστά από την προσφώνηση "καλλιτέχνη", τη λέξη που κατά κόρον βρίσκεται στο στόμα των νεοελλήνων και μάλιστα στο στρατό ακούγεται πάντα σύνθετη, πχ παλιο-, χαζο-, θεο-,σκ@το-, τρελο- κλπ. Είναι προφανές ότι κάτι ήθελε ο λοχαγός από το στρατιώτη-καλλιτέχνη.
"Διατάξτε, κύριε λοχαγέ!", "τελείωσες την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ρε;", "μάλιστα,κύριε λοχαγέ!", εδώ ο καλλιτέχνης μας ενθουσιάστηκε και σκέφτηκε από μέσα του, "ωραία, θα μου πει να του ζωγραφίσω τον τοίχο, άντε θα πάρουμε καμιά άδεια!", αλλά ακούει το λοχαγό να τον προσγειώνει:-Ωραία, εσύ λοιπόν θα πιάσεις το ρολό, 

ο φίλος σου θα σου κουβαλάει τα χρώματα και θα ασπρίσετε τον τοίχο!!!
Κόκκαλο το φιλαράκι μας, πάει η τέχνη, πάει και η άδεια!

ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΑΣ

Αθέλητα και λάθρα ωτακουστής ο Vad καταγράφει ανήκουστο που ενόχλησε
τ' αυτιά του σε θερινή πεζοδρομοκαφετερία, παραλείπω μόνο τα συνήθη κοσμητικά επίθετα, τα οποία συνοδεύουν πάντα το γνωστό νεοελληνικό προφορικό λόγο:
-Άσε, ρε, με ξέσκισε η εφορία!
-Τι έγινε, ρε μεγάλε;
-Να, μου βάλαν πρόστιμο 144000€!
-Γιατί, ρε;
-Επειδή δήλωσα, λέει, ότι νοικιάζω τα δεκαοχτώ διαμερίσματά μου με 100€
το μήνα!!! Αφού έτσι γουστάρω, ρε! Εγώ δεν πίνω το αίμα του κοσμάκη! Νομίζουν ότι κάνω ψεύτικη δήλωση! Αφού, ρε, τους πήγα και τις αποδείξεις και τα συμβόλαια, όλα εντάξει! Και το χειρότερο είναι ότι δε δέχονται συμβιβασμό και μου λενε να τα πληρώσω όλα ντούκου, πού να τα βρω, ρε μεγάλε, 144000€;

Σκέψεις δικές μου:-Καταλάβατε βεβαίως τι έκανε ο φιλεύσπλαχνος! Υποχρέωνε τους ενοικιαστές του να υπογράφουν συμβόλαια με 100€ το μήνα και φυσικά τα υπόλοιπα στο χέρι και "πτωχός πλην τίμιος" δήλωνε εισόδημα 1800€ το μήνα απο δεκαοκτώ διαμερίσματα.
Στην πιάτσα κυκλοφορεί ότι έστειλε νοικάρισσα στην εφορία, για να δηλώσει ότι ο εν λόγω κύριος είναι πολύ καλός άνθρωπος και της παραχώρησε δωρεάν διαμέρισμα, επειδή τη λυπήθηκε, φτωχή γυναίκα!
Να μια παράμετρος οικονομικής ασυδοσίας ανάμεσα στις άλλες που μας οδήγησαν στα χάλια...
Αν ήθελα να παρέμβω στη συζήτηση θα του έλεγα του φιλεύσπλαχνου, που αναρωτιόταν πού να βρει τα λεφτά:- Πολύ απλά, απ' τα κλεμμένα της εφορίας!

ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ

Ιδιοτροπία ή ομορφιά της Φύσης; Προφανέστατα το δεύτερο!
Όλοι τους καμαρώνουμε, όλοι τους μπερδεύουμε, εκείνοι απολαμβάνουν την ιδιαιτερότητά τους και μάλιστα τη διασκεδάζουν...Στο γυμνάσιο είχαμε δίδυμες σε μικρότερη τάξη, ποτέ δεν τις ξεχωρίζαμε...
Στα φοιτητικά χρόνια δίδυμες και πανέμορφες φοιτήτριες του Μαθηματικού είχαν τρελάνει κόσμο και κοσμάκη!Δίδυμες μαθήτριες μέσα στην τάξη, μέχρι να μάθω να τις ξεχωρίζω, είδα κι έπαθα!

Ο φίλος Ρ., όταν ήταν αρραβωνιασμένος, μπερδεύτηκε και όρμησε να βάλει χέρι στη δίδυμη κουνιάδα του!!!
Λέτε, η λύση είναι να τους βλέπουμε απ' την πλάτη;
Περιμένω τις δικές σας ιστορίες...

Τι είδα στο βυθό της Ανταρκτικής...

           Καλά, τι νομίζατε, μόνο στην Ερυθρά θα βουτούσα;  
                    Σιγά που θα μου γλύτωνε η Ανταρκτική!  
                                                          Μέχρι και τον Παγοκρύσταλλο του Θανάτου φωτογράφισα!

                                                                                                               

....και καβούρια λευκά

 

                             και χταπόδι ασπρουλιάρικο

                             και λευκή ανεμώνα

και μια ιδιαίτερα πολύχρωμη πέτρα σήκωσα, στολίδι για το σαλονάκι μου!

Φυσικά με πιστεύετε, εγώ δεν είμαι Μυνχάουζεν!

Τι είδα στο βυθό της Ερυθράς...

Από παλιά βυθολάτρης, τα εκατό μέτρα τα έχω ψωμοτύρι..., συνήθως κατεβαίνω στα...τριακόσια-τερακόσια μέτρα, δε λέω πεντακόσια, για να μη θεωρηθεί υπερβολή! Βρέθηκα λοιπόν στην Ερυθρά θάλασσα, δεν έχασα την ευκαιρία και βούτηξα για χάρη σας, για να μοιραστώ μαζί σας τη φανταστική εμπειρία!

Σιγά μη φοβηθώ τον καρχαρία, εκείνος με είδε αγριεμένο και όπου φύγει-φύγει!

 

Κι εδώ εν δράσει, φωτογραφίζοντας το βυθό και τα υπέροχα χρώματά του...

 

 

Το ψάρι που ακολουθεί είδα για πεσκαντρίτσα,

επειδή λατρεύω τη σχετική σούπα!

 

Εδώ αγριέψανε  τα πράματα, έναν καρχαρία έτρεψα σε φυγή, αλλά να τρομάξεις δυο καρχαρίες κομματάκι δύσκολο, γι' αυτό φρονίμως ποιών την έκανα όχι με πλάγια πηδηματάκια αλλά με πλάγιες απλωτές!

Και για όσους δε με πιστέψανε (έχουν απόλυτο δίκιο), είχα πάει στην Ερυθρά, πρωτόγνωρη εμπειρία, όχι πως βούτηξα, μην τρελαθούμε, εκείνη την εποχή 
δεν είχα ψηφιακή, το υλικό θα σκαναριστεί και θα σας το παρουσιάσω εν καιρώ...

Κ. Π. ΚΑΒΆΦΗ - Ουκ έγνως

Ουκ έγνως

Για τες θρησκευτικές μας δοξασίες —

ο κούφος Ιουλιανός είπεν «Ανέγνων, έγνων,
κατέγνων». Τάχατες μας εκμηδένισε
με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος.

Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ’ εμάς
τους Χριστιανούς. «Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως· ει γαρ έγνως,
ουκ αν κατέγνως» απαντήσαμεν αμέσως.