Ο Νικολάκης που κατουράει, το γουρουνόπουλο και ευχές...

Υποβάλλομεν ευσεβάστως προς πάντας τους καλούς επισκέπτας τας θερμοτέρας
των ευχών μας επί ταις εορταίς των Χριστουγέννων και του Νέου Ετους!Με την άδειά σας θα απουσιάσομεν επ' ολίγας ημέρας!
Πού θα πάμε; Μα φυσικά στην πόλη του Νικολάκη που κατουράει!
Μην περιμένετε να σας πω ποια είναι, βρείτε την μόνοι σας!Ψηφοθηρική ΥπενθύμισιςΕσείς οπωσδήποτε δε θα λησμονήσετε το καθημερινό εκλογικό σας καθήκον, πηγαίνετε όπως πάντα www।nerokota.com, κάνετε κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα", με υπομονή, επειδή αργεί να ανοίξει η σελίδα, ψηφίζετε στη στήλη 6 τον δικό σας ΑΠΟΥΡΩ και επιστρέφετε, για να πάρετε το χριστουγεννιάτικο δώρο σας, τι καλύτερο από μια γουρουνοπούλα; Ε, τώρα μην τη θέλετε σφαγμένη και γδαρμένη; Κάντε και σεις κάτι!-Ενημερωτικά με τη δική σας βοήθεια ο ΑΠΟΥΡΩ έπιασε τετράδα απο χθες, πάμε για την τρίτη θέση! Η επιτυχία είναι μόνο δική σας, σας ευχαριστώ πολύ!
Διακοπές σημαίνουν απαραιτήτως και απομάκρυνση από τα ιντερνέτια, αλλά θα βγαίνω πότε-πότε στην πλατεία του Νικολάκη, εκεί εκτός από κεμπαπτζίδικα έχει και ελεύθερο ιντερνετ, οπότε μπορεί να τα λέμε, έστω και για λίγο...
Να είστε όλοι καλά, να περάσετε καλά...

ΑΠΟΥΡΩ 40

Θέα προς την περιοχή Ασπρογιάννης απο τον Παυσίλυπο...
-ΑΠΟΥΡΩ επιστρέφων από θερινές διακοπές...
-Πήγε, λέει,και στο Αγιον Όρος, ψέμματα...
-Παραπονιέται, επειδή ο εκδότης της εφημερίδας
δε δημοσιεύει φωτογραφία του ΑΠΟΥΡΩ...
-Η Αναγέννηση άρχισε άσχημα το νέο πρωτάθλημα,
εισπράττοντας τριάρες και τεσσάρες...
-Πανελλήνια παροιμία στην κολινδρινή της απόδοση...
-Πρόβλεψη για την εκλογή νέου δημάρχου...
-666, η ηλίθια ιστορία με το διαβολικό νούμερο...
-Εκτός από το Αγιον Όρος ο ΑΠΟΥΡΩ πήγε και
στα λουτρά του Λαγκαδά, πάλι ψέμματα λέει...
-Χόρτασε, λέει, πολιτιστικές εκδηλώσεις τον Αυγουστο...
-Τέλος περιγράφει γλαφυρά μια περιπέτεια με το γάιδαρό του,
απ' αυτές που ζούσαμε συχνά πυκνά,εκείνα τα βάρβαρα καλοκαίρια, τότε που μας έβγαινε η ψυχή στα καπνά...


Και η ψηφοφορία συνεχίζεται...Συκομαϊδες, για τους φίλους του ΑΠΟΥΡΩ που θα τον ψηφίσουν σήμερα, ειδική προσφορά για την ΑΘΗΝΆ, την καλή μπλογκέρισσα και συμπατριώτισσα, που τις ζήτησε επειγόντως, γιατι εκεί στην Ξάνθη δεν έχει, λέει, "σ'κουμαϊδις".
-Στα...ψηφοθηρικά μας τώρα, με τη δική σας βοήθεια ο ΑΠΟΥΡΩ ξεπέρασε αισίως τις 200 ψήφους και συνεχίζει ακάθεκτος...
Όπως κάθε μέρα, πάτε πάλι http://www.nerokota.com/, κάνετε κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα", οπλίζεστε με υπομονή και στη στήλη 6 ψηφίζετε ΑΠΟΥΡΩ...
Οι θερμές ευχαριστίες και του VaD και του ΑΠΟΥΡΩ δεν αρκούν για να σας δείξω πώς αισθάνομαι με την τόση συμπαράστασή σας...

ΡΟΛΟΓΙΩΝ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ

Ρολόι στο χέρι, είδος πολυτελείας για τα νεανικά μας χρόνια, φοιτητής
πια πρέπει να πρωτοφόρεσα ρολόι, δε θυμάμαι πότε ακριβώς...
Στο γυμνάσιο ρολόι φορούσαν δυο-τρεις συμμαθητές, παιδιά μη αγροτικών οικογενειών, οι άλλοι μέσα στη φτώχεια μας ούτε στ' όνειρό μας...
-Εκείνη την εποχή, για να φορέσουμε κάτι ξεχωριστό, περιμέναμε το δέμα
απ' την Αμερική. Αδέρφια κι ανίψια του παππού έστελναν συχνά τέτοια δέματα.
Μέσα στο δέμα έβαζαν ένα-δυο καινούρια πράματα κι από και και πέρα ό,τι τους περίσσευε.Για μας όμως ήταν μάννα εξ ουρανού, στιλό, μολύβια,
ξύστρες, σβήστρες, ένα νεανικό μπουφάν με χρώματα και καρεδάκια καουμπόικα, παντελόνι τζιν, στη δεκαετία του '60 αγαθά πολυτελείας, παντελώς άγνωστα σε μας.
Στο τελευταίο δέμα που θυμάμαι, είχε μέσα και μια δεκάδα "ωρολόγια χειρός"! Πασχαλιά στο σπίτι μας! Ελα όμως που δε λειτουργούσε κανένα! Τα κουρντίζαμε
από δω, τα γυρίζαμε από κει, βρε τα βγάζαμε στον ήλιο, βρε στ' απόσκια,
βρε στ' ανήλια, "τ' είχαν τα έρμα και ψοφούσαν", τίποτα! -Θα τα πάμε στον κυρ Θωμά, είπε ο πατέρας, κι ο κυρ Θωμάς, εμπειρικός ρολογάς, απεφάνθη: -Όλα είναι χαλασμένα, βάλτε τα σ'ένα δέμα και στείλτε τα πίσω!
Θα περίμενε κανείς ότι θα απογοητευόμασταν σφόδρα! Όμως όχι, δε στενοχωρηθήκαμε, σε μια εποχή που στερούμασταν βασικά πράγματα, δεν υπήρχε χώρος για τέτοιες απογοητεύσεις.

-Ο ήρωας της ιστορίας μας, παιδί μιας άλλης εποχής και τούτος, είδε σ' ένα ΡΟΜΑΝΤΖΟ "συμπληρώστε το κουπόνι και θα σας στείλουμε το ρολόι που βλέπετε μόνο με 50 δραχμές". Πείθει λοιπόν τον πατέρα του, συμπληρώνει το κουπόνι, έρχεται το ρολόι, ο μικρός φίλος μας το φοράει καμαρωτός στο σχολείο, την ίδια μέρα χιονίζει ασταμάτητα στο χωριό, ο πιτσιρίκος κατεβαίνει για χιονοπόλεμο φορώντας το ρολόι και όπως τινάζει το χέρι του για να πετάξει μια χιονόμπαλα ("μάπα" στο ιδίωμα του ΑΠΟΥΡΩ), κόβεται το λουράκι του ρολογιού, πέφτει στον πάγο το ρολόι και γίνεται κομμάτια! Μπορούμε να φανταστούμε την απογοήτευση του μικρού μας φίλου, ακόμα και τώρα που μου αφηγήθηκε την παιδική ανάμνηση τον έπιασε το παράπονο κι έκλεισε την αφήγησή του με τη φράση "όπου φτωχός κι η μοίρα του"...

-Πάλι στη δεκαετία του "60, ο ξενιτεμένος αδερφός από τη Γερμανία έστειλε ένα ρολόι στον αδερφό του, έναν συμπαθέστατο άνθρωπο με ελαφρά νοητική στέρηση, κι εκείνος έβγαινε στην πλατεία, στην Αγορά του ΑΠΟΥΡΩ, και δείχνοντας το ρολόι έλεγε με καμάρι: -Του βλιέπ'ς αυτόια; Η αδιρφόζουμ μι τό 'στειλιν, απ' τ' Γιρμανία!!!

Σήμερα ποιος δένεται έτσι μ' ένα ρολόι; Ποιος δείχνει στη φόρα το χρυσό ρολόι του; Μα φυσικά ο ένας και μοναδικός, ο Γιώργος Μάγκας! Απολαύστε τον!



ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ ΨΗΦΟΘΗΡΙΚΟΝΌποιος ψηφίσει σήμερα τον ΑΠΟΥΡΩ, κερδίζει μια βόλτα καβάλα στο γάιδαρο! Με τρεις ψήφους την ημέρα οι βόλτες γίνονται εξαπλασιάζονται! Κι αφού σας έπεισα με την προεκλογική μου προσφορά, πάτε τώρα για την ψήφο εδώ, πάρτε και την ευχή μου, "χαϊρι να δείτε"!

...γιαβρίμ τιδέν κι επέμνε...

ΤΟ ΤΣΑΜΠΑΣΙΝ
Εκαεν και το Τσάμπασιν
Και επέμναν τα τουβάρε γιαρ γιαρ αμάν
Και έρουξεν σο χουρτέρεμαν
Το Ορτους τα παλληκάρε οϊ οϊ αμάν

Κεν έκαεν καεμανιεν
Τ Ορτους το Παρχαρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μονάχον σαχταρ!

Εκάεν και το Τσάμπασιν
Γιαβρούμ τιδέν και επέμνεν
Ρασα και λειβαδότοπα
άλλο χορτάρ και φέρνε

Τρανόν Γιαγκουν σο Τσάμπασιν
Σπίτε και θα απόμενε γιαρ γιαρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκιν
Ουλ καθούνταν και κλαίνε οϊ οϊ αμάν

Κλαιν τα πουλόπα τη θεού
Κλαιν τα πεγαδοματε γιαρ γιαρ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλουκ το Καρακιολ
Κλαιν τ' έμορφα τ' ελατε οϊ οϊ αμάν

Πόντιος δεν είμαι, μα ορισμένα ποντιακά τα λατρεύω, βγάζουν πολύ καημό!
Αφιερωμένο σε όλους τους Πόντιους φίλους...

YΓ. Η ψηφοφορία συνεχίζεται, σταθερά στην 5η θέση, πάμε ολοταχώς για την τετράδα, κάποιος συγχωριανός, καλός φίλος, έγραψε στο facebook, σε άπταιστα kolindrinenglish, "an den ton bgaloyme proto tha skasou"!!!!
Του λοιπόν, για να μη σκάσ' ου πατριώτης μας κι τό 'χουμι του κρίμα στου λιμό μας, για τ'αυτό ψηφίζουμι ΑΠΟΥΡΩ, κάμντι κλικ ιδώια κι θα βρείτι τον ΑΠΟΥΡΩ στη στήλη 6.

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΖΟΥΖΟΥΝΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΖΟΥΖΟΥΝΑΣΕυτυχώς υπάρχουν και τα δώρα της Ζουζούνας, να διωχνουν τους καημούς, όλη τύχη μου εξαντλείται στις δικές της κληρώσεις! Δείτε τι κέρδισα πάλι!
Κεριά(εδώ)
και καντηλέρια (εδώ)...

Να είσαι καλά,βρε ΖΟΥΖΟΥΝΑ, στείλε κι άλλα!!!

Και η ψηφοφορία

Ούτε που θα το έπαιρνα χαμπάρι,αν δε μ'ενημέρωνε η καλή μπλογκοφίλη ΖΟΥΖΟΥΝΑ.Ψηφίζετε στο παρακάτω λινκ,για να βγάλετε τον ΑΠΟΥΡΩ τελευταίο!Εμπρός οι Vadόφιλοι,εμπρός οι ΑΠΟΥΡΩφιλοι,ψηφίστε,ξαναψηφίστ ε,αναστήστε δέντρα και νεκρούς,πάμε να ξεπεράσουμε τις δέκα ψήφους που έχουμε μεχρι τώρα,πάμε να βγούμε απ'τον πάτο! (κλικ εδώ)

Και φυσικά ψηφίζουμε επισης και κάθε μπλογκοφίλο, που συμμετέχει στην ψηφοφορία,δε ρίχνουμε μονοκούκι ΑΠΟΥΡΩ!

Ο ΒΛΑΧΟΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΉ

Είναι κοινοτυπία χιλιοειπωμένη αλλά και πραγματικότητα αναμφισβήτητη, όπου γης θα βρεις τον Ελληνα εκεί που δεν τον περιμένεις. Ο βλάχος της ιστορίας μας πήρε των οματιών κι έφυγε απ'τα χωριά του Ασπροποτάμου Τρικάλων,για να αναζητήσει την τύχη του στη Δυτική Αφρική.Η περιπέτεια του ξενιτεμένου μας ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα...,
η οικογένεια δεν είχε νέα του ποτέ, οι νεότεροι της φάρας άκουγαν κάτι
για κάποιον προπάππο, που χάθηκε πριν πολλά χρόνια στην Αφρική,
δεν ήξεραν τίποτα περισσότερο...
Ενα καλοκαίρι εμφανίζεται στα Τρίκαλα ο Χριστόφορος Χ.
(είχε το όνομα του προπάππου), μαύρος απ' την Γκάνα,
που αναζητούσε τις ρίζες της καταγωγής του. Στα Τρίκαλα
βρήκε έναν μόνο απ' το μακρινό σόι, οι υπόλοιποι ξεκαλοκαίριαζαν στο χωριό.
Το παλικάρι απ' την Αφρική να γνωρίσει τον τόπο καταγωγής του μακρινού προγόνου του κι ο συγγενής του απ' τα Τρίκαλα με διάφορες δικαιολογίες αρνήθηκε νατον πάει στο χωριό. Τέλος πάντων το αφρικανόπουλο έφυγε, το καλοκαίρι πέρασε, το συγγενολόι κατέβηκε απ' το χωριό, τότε έμαθαν για τον Αφρικανό συγγενή τους και ρώτησαν τον άνθρωπό τους στα Τρίκαλα, γιατί δεν ανέβασε το παιδί στο χωριό.Εισέπραξαν τότε την απάντηση απ' τον ηλίθιο:-Ε,τι; Νά έφιρνα του μαύρου στου χουργιό κι να μας κουρουιδεύ΄ν οι χουργιανοί πως έχουμι μαύρου βλάχου στου σόι μας;!!!
-Σχόλιο δικό μου: Η ηλιθιότητα σε όλο της το μεγαλείο!!!
Οι συγγενείς φυσικά έγιναν "Τούρκοι" με τη συμπεριφορά του δικού τους απέναντι στο αφρικανόπουλο:- Βρε χαμένε, το παιδί ήρθε απ' του διαόλου τη μάνα για να βρεί τα σόγια του κι εσύ το έδιωξες;;;;
Τελευταίο σχόλιο:-Παραφράζοντας μια γνωστή φράση πιστεύω πως η βλακεία και η ηλιθιότητα ειναι απεριόριστες...

ΥΓ1.Η ιστορία είναι πραγματική, μου την αφηγήθηκε φίλος, μέλος της ανωτέρω οικογένειας, ο οποίος ακόμα τό 'χει καημό που εξαιτίας ενός ηλίθιου δε γνώρισε τον εξ Αφρικής μακρινό συγγενή.

ΥΓ2.Η ανάρτηση προέκυψε με αφορμή το σχόλιο του καλού μπλόγκερ teleytaios στην ανάρτηση Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (κλικ εδώ), οπότε η αφιέρωση του ανήκει δικαιωματικά.

ΣΤΑ ΚΑΖΑΝΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΟΡΗ

Καζανο-αναρτήσεων συνέχεια..(δείτε τις προηγούμενες εδώ, εδώ κι εδώ).Αυτή τη φορά έβραζε ο Φόρης (εδώ), κοντοχωριανός απ' τον Καταχά Πιερίας (εδώ), γνωστός πολυμερακλής, μπλόγκερ, μελισσάς, τσιπουράς και ό,τι άλλο βάλει ο νους για έναν άνθρωπο με μεράκια...Το καζάνι αυτή τη φορά σε αγροτική περιοχή του Κολινδρού (δε χρειάζεστε πια παραπομπή, τρία χρόνια τώρα τη μάθατε καλά την πατρίδα μου!), η ανηφοριά στο λόφο που φαίνεται στο βάθος σημάδεψε ανεξίτηλα τα αγροτικά νιάτα του VaD...

Ετερος μερακλής, ο καζανάρχης, έχει μετατρέψει το χώρο
σε μικρό λαογραφικό μουσείο...





Το καζάνι με καύσιμη ύλη υγραέριο βράζει,
σε λίγο θ' αρχίσει να ρέει ο "αγιασμός"...
...οι καφέδες της παρέας ψήνονται δια χειρός VaD...
ενώ έχει μπει σε λειτουργία και η ψησταριά, πλήρης χοληστερινών
και τριγλυκεριδίων...
η συλλογικότητα ψηστικής τέχνης στο έπακρο
η πλειοψηφία της καλής παρέας ήταν μελισσάδες, κι αυτοί διακρίνονται
για τη συναδελφικότητά τους...
Με το τσίπουρο ανά χείρας, αυτή τη φορά δεν ξεπεράσαμε όρια, οι περισσότεροι οδηγούσαν, οπότε επικράτησε σωστό τσιπουρο-τέμπο...
Ο VaD βεβαίως δε θα έχανε με τίποτα τα Αρειανά στο μπάσκετ, εν μέσω τσίπουρου, λουκάνικων και κοψιδιών απόλαυσε και την πρώτη φετινή νίκη του Αυτοκράτορα!
Καθώς δεν ξεπεράσαμε τα όρια αλκοόλης, αν και είχε βραδιάσει πια, βρήκαμε εύκολα το δρόμο της επιστροφής, αφού τον φωτογραφίσαμε με το τελευταίο φως της ημέρας, για να μην τον χάσουμε!.
Καλόπιοτο, ρε Φόρη!

ΥΓ. Μη φύγετε, έχει κι άλλη καζανο-ανάρτηση...

Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους

Γιώργος Σεφέρης

Ὁ Στρατὴς ὁ θαλασσινὸς ἀνάμεσα στοὺς ἀγάπανθους

Δὲν ἔχει ἀσφοδίλια, μενεξέδες, μήτε ὑάκινθους-
πῶς νὰ μιλήσεις μὲ τοὺς πεθαμένους.
Οἱ πεθαμένοι ξέρουν μονάχα τὴ γλώσσα τῶν λουλουδιῶν-
γι᾿ αὐτὸ σωπαίνουν
ταξιδεύουν καὶ σωπαίνουν, ὑπομένουν καὶ σωπαίνουν
παρὰ δήμων ὀνείρων, παρὰ δήμων ὀνείρων.
Ἂν ἀρχίσω νὰ τραγουδῶ θὰ φωνάξω
κι ἂ φωνάξω-
Οἱ ἀγάπανθοι προστάζουν σιωπὴ
σηκώνοντας ἕνα χεράκι μαβιοῦ μωροῦ τῆς Ἀραβίας
ἢ ἀκόμη τὰ πατήματα μιᾶς χήνας στὸν ἀέρα.
Εἶναι βαρὺ καὶ δύσκολο, δέ μου φτάνουν οἱ ζωντανοὶ-
πρῶτα γιατὶ δὲ μιλοῦν, κι ὕστερα
γιατὶ πρέπει νὰ ρωτήσω τοὺς νεκροὺς
γιὰ νὰ μπορέσω νὰ προχωρήσω παρακάτω.
Ἀλλιῶς δὲ γίνεται, μόλις μὲ πάρει ὁ ὕπνος
οἱ σύντροφοι κόβουνε τοὺς ἀσημένιους σπάγκους
καὶ τὸ φλασκὶ τῶν ἀνέμων ἀδειάζει.
Τὸ γεμίζω κι ἀδειάζει, τὸ γεμίζω κι ἀδειάζει-
ξυπνῶ
σὰν τὸ χρυσόψαρο κολυμπώντας
μέσα στὰ χάσματα τῆς ἀστραπῆς,
κι ὁ ἀγέρας κι ὁ κατακλυσμὸς καὶ τ᾿ ἀνθρώπινα σώματα,
κι οἱ ἀγάπανθοι καρφωμένοι σὰν τὶς σαΐτες τῆς μοίρας
στὴν ἀξεδίψαστη γῆς
συγκλονισμένοι ἀπὸ σπασμωδικὰ νοήματα,
Θἄ῾λεγες εἶναι φορτωμένοι σ᾿ ἕνα παμπάλαιο κάρο
κατρακυλώντας σὲ χαλασμένους δρόμους, σὲ παλιὰ καλντερίμια,
οἱ ἀγάπανθοι τ᾿ ἀσφοδίλια τῶν νέγρων:
Πῶς νὰ τὴ μάθω ἐτούτη τὴ Θρησκεία;
Τὸ πρῶτο πράγμα ποὺ ἔκανε ὁ Θεὸς εἶναι ἡ ἀγάπη
ἔπειτα ἔρχεται τὸ αἷμα
κι ἡ δίψα γιὰ τὸ αἷμα
ποὺ τὴν κεντρίζει
τὸ σπέρμα τοῦ κορμιοῦ καθὼς τ᾿ ἁλάτι.
Τὸ πρῶτο πράγμα ποὺ ἔκανε ὁ θεὸς εἶναι τὸ μακρινὸ ταξίδι-
ἐκεῖνο τὸ σπίτι περιμένει
μ᾿ ἕνα γαλάζιο καπνὸ
μ᾿ ἕνα σκυλὶ γερασμένο
περιμένοντας γιὰ νὰ ξεψυχήσει τὸ γυρισμό.
Μὰ πρέπει νὰ μ᾿ ἀρμηνέψουν οἱ πεθαμένοι-
εἶναι οἱ ἀγάπανθοι ποὺ τοὺς κρατοῦν ἀμίλητους,
ὅπως τὰ βάθη τῆς Θάλασσας ἢ τὸ νερὸ μὲς στὸ ποτήρι.
Κι οἱ σύντροφοι μένουν στὰ παλάτια τῆς Κίρκης-
ἀκριβέ μου Ἐλπήνωρ! Ἠλίθιε, φτωχέ μου Ἐλπήνωρ!
Ἤ, δὲν τοὺς βλέπεις;
-«Βοηθῆστε μας!»-
Στῶν Ψαρῶν τὴν ὁλόμαυρη ράχη.
Τράνσβααλ, 14 Γενάρη ῾42

---

Ακούμε την εκπληκτική μελοποίηση του Γιάννη Μαρκόπουλου
με τη δωρική φωνή του Νίκου Ξυλούρη