Ελατοχώρι 2013

            Εχω γράψει κατά καιρούς ότι δεν αναζητώ με τίποτα το χιόνι
                                    (εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ), 
όμως μια χειμωνιάτικη βόλτα στο κοντινό Ελατοχώρι δεν την αρνούμαι ποτέ...
                              Αφήνουμε αριστερά μας τον Όλυμπο,

 

στο βάθος αντίκρυ μας ο προορισμός μας, τα Πιέρια, 

η εικόνα από μακριά δε μας προετοιμάζει για πολλά χιόνια,

 

αλλά από τα 1000 μέτρα και πάνω κάνουν την εμφάνισή τους

 

και ιδού, ενώ ο δρόμος ήταν καθαρός, η πίστα γεμάτη χιόνι,

 

 η ώρα είναι δέκα το πρωί

 

και η ανήλια πίστα 

 

τώρα φωτίζεται από τον ήλιο που μόλις ανατέλλει,

 

 και τα μυαλά στα...χιόνια!(Ασχετο, σε εμπνεύσεις είνια αριστούχοι!)

 

Και η επιστροφή,

 

αποχαιρετώντας και τον Όλυμπο δεξιά μας .

 

                   Επιλογική σημείωση,ας μη θεωρηθεί διαφήμιση, 
                   δεν έχω καμιά σχέση με τους ανθρώπους, 

                   η περιποίηση στο σαλέ υποδειγματική                                            και το φαγητό εξαιρετικό             

(ποικιλία ορεκτικών και κρέατα καλοψημένα).              

ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ ΠΙΕΡΙΑΣ 2012

Του έχουμε αφιερώσει θερινή και χειμερινή ανάρτηση (εδώ και εδώ), 
ας το ξαναθυμηθούμε για χάρη όσων φίλων λατρεύουν το χιόνι 
(ο VaD δεν ανήκει στους λάτρεις του χιονιού!).

Οι εικόνες απ' τη διαδρομή προς το χιονοδρομικό μας προετοιμάζουν για τη λευκή συνέχεια...

Η ολόλευκη πίστα

και πίστα για τους ερασιτέχνες του είδους...

Στα λιφτ δεν πλησιάσαμε, προτιμήσαμε κάτι καλύτερο, δίπλα στο τζάκι...

 πρωί ήταν, χτυπήσαμε δυο σαντουιτσάκια, έτσι, για δεκατιανό, και το γεμάτο πια στομάχι μας ήταν έτοιμο να "αφομοιώσει" το χύμα μπρούσκο κρασί, που έφερε ένας φίλος, απλώς για να αντισταθούμε στο κρύο! Μόνο για ζέσταμα ήτανε, μωρέ, ένα λίτρο μόνο, σαν νερό κατέβαινε εκεί στην παγωνιά...

ΑΪΆ ΧΙΌΝ'! 2010

Ας μη μου λειπει, δεν το νοσταλγω, αλλά δε θα μπορούσα να μην αφιερώσω ανάρτηση στο πρώτο χιόνι που έπεσε στον Κολινδρό...









Οι φωτογραφίες είναι "κλεμμένες" από τα καλά μπλογκ του χωριού μου, ΓΚΕΚΟΥΔΙ και ΚΟΛΙΝΔΡΙΝΑ ΜΑΣΛΑΤΙΑhttp://kolindrinamaslatia.blogspot.com/2010/12/blog-post_14.html

Το ΑΪΆ ΧΙΌΝ'! του 2009 θυμηθείτε το, θα το διασκεδάσετε...

ΕΛΑΤΟΧΏΡΙ ΧΕΙΜΩΝΙΆΤΙΚΟ

Απολαύσαμε πριν από καιρό την καλοκαιριάτικη πέστροφά του(κλικ εδώ), ας το χαρούμε τώρα,έστω κι από μακριά, ελαφρώς χειμωνιάτικο, το χιόνι ελάχιστο, το χιονοδρομικό κέντρο μέχρι στιγμής έχει κεσάτια, αλλά ο χειμώνας δεν έχει τελειώσει...
Με τόσο λίγο χιόνι βέβαια, δεν υπάρχει δυνατότητα για σκι, η πίστα άδεια...



Ομως το τοπίο αποπνέει χειμωνιάτικη ομορφιά....

Οι φωτογραφίες είναι απ' τα Χριστούγεννα, όπως μαθαίνω το χιονοδρομικό ειναι τώρα τίγκα στο χιόνι.

ΥΓ. Για πρώτη φορά προτείνω ενα νέο μπλογκ, είναι της συμπατριώτισσας AMANTA, όμορφη γραφή, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεματολογία, επισκεφθείτε την εδώ .

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΣΈΛΙ, 1992

Έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι μόνο το χιόνι δε μου λείπει εδώ στο Χαρτούμ.
Οι παιδικές μνήμες παραπέμπουν σε χιόνια δύο μέτρων, οργανωμένη υπηρεσία αποχιονισμού πουθενά, εικόνες σαν κι αυτές που είδατε σε περσινή ανάρτηση
(ΑΪΆ ΧΙΌΝ'!) ήταν συνηθισμένες κάθε χειμώνα.
Χρόνια μετά, δεν μπορούσα να αρνηθώ πρόταση για μονοήμερη στο Σέλι με λεωφορείο, έπρεπε να πω ναι, θα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για τα παιδιά μου. Οργανωμένοι λοιπόν, χειμερινή ενδυμασία σαν Εσκιμώοι, να μην περνάει κρύο και χιόνι, φτάσαμε στο Σέλι, ανοιχτός ο δρόμος, καθαρός ο καιρός, βόλτα με τους αναβατήρες,
μια χαρά το διασκέδασαν τα παιδιά, το μεσημεριανό γεύμα συνοδεύτηκε με δυο μπουκάλια ερυθρό ξηρό Νάουσα Μπουτάρη, που λόγω κρύου το κατέβαζα σαν νεράκι.
Όμως ο καιρός φαινότανε ν' αλλάζει, είχε αρχίσει να χιονίζει, έτσι αποφασίστηκε εσπευσμένα η αναχώρηση. Μέχρι να κάνουμε δυο χιλιόμετρα ήδη το είχε στρώσει στην άσφαλτο, άρχισαν τα πρώτα γλυστρίματα, ΙΧ και λεωφορεία είχαν πια μπλοκάρει το δρόμο. Μόνη λύση η πορεία μέσα στο χιόνι.Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε, το ύψος του χιονιού συνεχώς να ανεβαίνει, ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι καλόβολοι οδηγοί ΙΧ με αλυσίδες, πήραν τα γυναικόπαιδα κι απόμεινε ο ανδρικός πληθυσμός να κατηφορίζει προς Κουμαριά, δέκα χιλιόμετρα πορεία,όπου φτάσαμε αργά το βράδυ, καταχιονισμένοι, ξεπαγιασμένοι, ο VaD έμοιαζε με Άι Βασίλη, εκεί μας περίμεναν μικροί-μεγάλοι τουρτουρίζοντας μέσα στο κρύο. Περιμένοντας να έρθουν άλλα λεωφορεία για να μας πάρουν θελήσαμε ν' ανάψουμε φωτιά, για να ζεσταθούν τουλάχιστον τα παιδιά, έτσι βρήκαμε καυσόξυλα κάτω από ένα υπόστεγο. Μια και δυο έτοιμη η φωτιά, γύρω-γύρω όλοι, κυρίως τα γυναικόπαιδα, και τότε εμφανίζεται ο ιδιοκτήτης των καυσόξυλων, βάζοντας τις φωνές γιατί του "κλέψαμε" τα ξύλα!!! Φυσικά άκουσε μύρια όσα "γαλλικά" και μετά βίας γλύτωσε το ξυλοφόρτωμα! Κοίτα, ρε φίλε, παλιανθρωπιά! Τα παιδιά τουρτούριζαν απ' το κρύο και ο παλιάνθρωπος σκεφτόταν τα ξύλα που του "κλέψαμε"! Τέτοια φιλοξενία!
Τέλος πάντων η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος, αλλά το σπίτι του VaD για μέρες θύμιζε νοσοκομείο, αφού όλη η οικογένεια γριππώθηκε αγρίως.
Μη μου ξαναπείτε λοιπόν για χιόνια, να τα χαίρεστε!!!

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι "κλεμμένες " από τις εικόνες του Google.

ΑΪΆ ΧΙΟΝ' !

Χιόνια σ'όλο το χωριό
Η κεντρική πλατεία


Το χριστουγεννιάτικο δέντρο
Τα ¨Σκαλάκια¨
Σοκάκι
"Κουστραλήθρες"

Δε μου λείπει καθόλου το χιόνι, αλλά δεν μπορούσα ν'αρνηθώ τις πανέμορφες φωτογραφίες που μου έστειλε ο καλός φίλος Γιώργος, από τις πρόσφατες χιονοπτώσεις στο χωριό.
Κι αν ο vad δε νοσταλγεί το χιόνι, όμως ξύπνησε μέσα μου ο ΑΠΟΥΡΩ και θυμήθηκε την έκθεση που έκθεση που είχε γράψει κάποιος συμμαθητής του,με θέμα:
1ο Δημοτικό ΣχολείοΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΟΝΙ
Σήμιρα του προυί σ'κώθ'κιν η μπαμπάζουμ, νίφ'κι, σκουπίσ' κι, πααίν' στουν αχαλέ να κατ'ρήσ', χ'τάζ' όξου, τι να δγιεί! Αϊά χιόν'!
-Υστιρας σ'κώθ'κιν η μάμα μ', νίφ'κι, σκουπίσ'κι, πααίν' στουν αχαλέ να κατ'ρήσ', χ'τάζ' όξου, τι να δγιεί! Αϊά χιόν'!
-Υστιρας σ'κώθ'κα κι γω, νίφ'κα, σκουπίσ'κα, πααίνου στουν αχαλέ να κατ'ρήσου, χ'τάζου όξου, τι να δγιώ! Αϊά χιόν'!
Να γιατί μ'αρέσ' του χιόν'!!!

Χιονοσύνθεση 1
Χιονοσύνθεση 2
Χιονοσύνθεση 3
Γάιδαρος παγωμένος!!!
ΥΓ. -Θερμά ευχαριστώ το φίλο Γιώργο απ' τον Κολινδρό για τις ωραιότατες φωτογραφίες!
-Φυσικά ο ΑΠΟΥΡΩ είναι διαθέσιμος για κάθε διευκρίνηση επί του λεξιλογίου.