ΝΕΟΙ, ΕΓΈΡΘΗΤΟΣ!

Δε μου αρέσει να μιλάω για το στρατό, ιστορίες για αγρίους έχουμε ζήσει όλοι εκεί, αλλά ορισμένες φάσεις δεν ξεχνιούνται!
Η μονάδα μικρή, καμιά τριανταριά φαντάρια, δεν είχαμε εφέδρους μικροβαθμοφόρους, ένας μόνο δεκανεύς, Ευρυτάν το γένος, εκτελούσε χρέη επιλοχία. Πώς έλεγε ο Βέγγος σε παλιά ελληνική ταινία, όπου είχε απομείνει μόνος, επειδή όλοι οι άντρες είχαν σκοτωθεί στη μάχη; - Υμείς, ο υποδεκανεύς Θανάσης Καραθανάσης, ελλείψει διοικητού, υποδιοικητού, αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών του συντάγματος, αναλαμβάνομεν την διοίκησιν της μονάδος!!!
Η "μάνα" του λόχου λοιπόν έπρεπε να πάρει άδεια. Ποιος θα τον αντικαταστήσει;
Εν μέσω γενικής θυμηδίας, ο διοικητής της μονάδας, άνθρωπος λαϊκός, με φοβερή αίσθηση χιούμορ (υπήρχαν και τέτοιοι στο στρατό!), κατά τη διάρκεια της πρωινής αναφοράς ονομάζει υποδεκανέα (σημειωτέο ότι ο βαθμός του υποδεκανέα είχε ήδη καταργηθεί από ετών) έτερον Ευρυτάνα, φίλο του επιλοχία.
Δεν έχω τίποτα με τους Ευρυτάνες, ένας απ'τους καλύτερους φίλους μου είναι επίσης Ευρυτάν,συχνά του υπενθυμίζω την ιστορία με τα πατριωτάκια του και γελάμε παρέα.
Ο νέος "επιλοχίας" αντιπροσώπευε τον ορισμό του "αγράμματου" με την κυριολεκτική σημασία του όρου, αγράμματος και ξερόλας μαζί, δράμα...
Εμπαινε λοιπόν στο θάλαμο πρωί-πρωί και φώναζε: - Νέοι, εγέρθητος!!!
Μέσα στο γενικό γέλιο που προκαλούσε η αυθαίρετη προστακτική τόλμησα να παρέμβω: - Ρε Ζαγκ..., εγέρθητε λέμε, όχι εγέρθητος!
Και εισπράττω την απαξιωτική απάντηση: - Άι σκάσι ρε,πού ξιέρ'ς ισύ;;;
Φυσικά παρέδωσα τα όπλα, υποτάχτηκα στην αποστομωτική απάντηση και με ...ταπεινό ύφος απάντησα: - Ό,τι πεις εσύ, ρε Ζαγκ...

Ηθικόν δίδαγμα: - Όταν η ανθρώπινη βλακεία παρελαύνει, εμείς κάνουμε στην άκρη...

EAS BASKETBALL TEAM

Η ανδρική ομάδα μπάσκετ του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου (ΕΑS) συμμετέχει στην Α2 κατηγορία. Οι αγώνες γίνονται στο μοναδικό γήπεδο της Ομασπονδίας Μπάσκετ Χαρτούμ, ανοιχτό βεβαίως, η εικόνα παραπέμπει στα ανοιχτά γήπεδα της δεκαετίας του "60 στη Θεσσαλονίκη (ΧΑΝΘ, ΒΑΟ, ΑΝΑΤΟΛΙΑ), τα οποία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το γήπεδο που βλέπετε. Προσέξτε το πλαστικό που στρώθηκε πάνω στο...τσιμέντο!Η προθέρμανση της ελληνικής ομάδας, χωρίς κανέναν παίκτη ελληνικής καταγωγής...
Οι ηρωίδες της γραμματείας κάτω από τον καυτό ήλιο,
α, φέτος έχουμε και χρονόμετρο των 24''!
Το σκορ δεν το παρακολουθούμε σε φωτεινό πίνακα αλλά σε καρτέλες πίσω και πάνω απ' τη γραμματεία, κι αν βρεθεί κάποιος εθελοντής πιτσιρίκος να αλλάζει το σκορ!Αλλιώς κάθε τόσο κάποιο μέλος της γραμματείας φωνάζει το σκορ!
Οι τελευταίες οδηγίες από τον κόουτς
και το τζάμπολ...
Διακοπή και παρά λίγο τεχνική ποινή, επειδή ο παίκτης μπήκε στο γήπεδο με γυαλιά ηλίου!
Και λάτρεις του ΝΒΑ στην κερκίδα
και μια προσπάθεια αιφνιδιασμού
και οι φίλαθλοι στην κερκίδα, απουσιάζει ο μοναδικός οπαδός της ελληνικής ομάδας, ο VaD, γιατί βρίσκεται βέβαια πίσω απ' το φακό!
Νικητές και ηττημένοι ανταλλάσσουν χαιρετισμό
κι εδώ με τα κίτρινα δεν παίζουν Αρης-ΑΕΚ,
η ομάδα της φωτογραφίας κατέβηκε με τέσσερις μόνο παίκτες, ο πέμπτος ήρθε στο ημίχρονο!
Η ελληνική ομάδα, παρόλο που ήταν η μοναδική ομάδα η οποία κέρδισε τον τελικό πρωταθλητή, βγήκε τρίτη, έτσι δεν ανεβαίνει κατηγορία, του χρόνου ίσως, insallah, όπως λένε και οι ντόπιοι...
Επιγραμματικά το μπάσκετ εδώ θυμίζει τα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Ελλάδας στη δεκαετία του '60, άλλη κατάσταση...

ΑΠΟΥΡΩ 22

Παλιό κολινδρινό σοκάκι, αριστερά στην άκρη του παλιού σπιτιού
λειτουργούσε παραδοσιακό καζάνι απόσταξης τσίπουρου.
Κολινδρινός πρόεδρος στον ΠΑΟΚ, Ηρακληδέας βουλευτής, Αρειανός δήμαρχος, η Αναγέννηση ξεκινάει καλά, οι ποδοσφαιρόφιλοι του Κολινδρού καταευχαριστημένοι.
Ο ΑΠΟΥΡΩ βιάζεται να δοκιμάσει νέο τσίπουρο κατευθείαν απ' τα "καζάνια", καθώς είναι η εποχή του τρύγου θυμάται τη "μουστόπ'τα" (κλικ εδώ), "απουρώ" πώς ξιέχασιν του "μουστουκούλουρου" (κλικ εδώ)!
Σατιρίζει τους συγχωριανούς πασόκους που έδωσαν σταυρό στον Πολύζο, σατιρίζει και τους νεοδημοκράτες του χωριού, που, ενώ έχασαν τις εκλογές ('96), πανηγύριζαν γιατι έβγαλαν Κολινδρινό βουλευτή!
Σχολιάζει σαρκαστικά την εμφάνιση λύκων γύρω απ' το χωριό, διασκεδάζει που έχει αναγνώστες-συμπατριώτες απ' την Αμερική, προειδοποιεί το νέο βουλευτή ότι δεν πρόκειται να του χαριστεί και στη νέα του θέση, χαιρετίζει το νέο δήμαρχο και γράφει το δικό του σενάριο για την πρώτη αγόρευση του Πολύζου στη Βουλή εις άπταιστον ιδίωμα ΑΠΟΥΡΩ, με συμπρωταγωνιστές τον τότε πρόεδρο της Βουλής Κακλαμάνη και τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο!
Τέλος θυμάται μια περιπέτεια των γυμνασιακών χρόνων στα "καζάνια", την οποία υπόσχεται ότι θα αφηγηθεί σε προσεχή ανάρτηση.

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΑ

Ορισμένα βιώματα μας σημαδεύουν και μας ακολουθούν σ' όλη μας τη ζωή...
Γεννήθηκα στα "νοικιαστά", όπως θάλεγε κι ο ΑΠΟΥΡΩ, μεγάλωσα στα "νοικιαστά". Ο πατέρας μας, τριάντα χρόνια νοικοκύρης, κυνηγώντας και παλεύοντας με τη ζωή για να αναθρέψει πέντε παιδιά με το τίποτα, αξιώθηκε να χτίσει δικό του σπίτι μετά από 30 χρόνια οικογένειας, και ένα χρόνο μετά μας άφησε χρόνους, τόσο δίκαιη ειναι η ζωή! Εγώ κατάφερα ν' αποκτήσω δικό μου σπίτι με χίλια ζόρια μετά από δεκαπέντε χρόνια οικογένειας.
Όλος αυτός ο καημός κρατούσε μέσα μου κι έβγαινε όταν χαιρόμουν με τη χαρά των φίλων που αποκτούσαν δικό τους σπίτι. Εκανα σαν να ήτανε δικό μου το σπίτι των φίλων μου.
Τελευταία χαρά μου έδωσε ο καλός φίλος Νικήτας, που μου έστειλε φωτογραφία του σπιτιού του σ' ένα χωριό στον κάμπο των Τρικάλων, στους πρόποδες του Κόζιακα. Δάκρυσα, είπα, "μπράβο, ρε παλικάρι, νάσαι καλά, ρε Νικήτα, να το χαρείς"!
Να πιάσει τόπο η ξενιτιά, ρε μάστορα, τι τα τρώμε τόσα χρόνια στου διαόλου τη μάνα;

ΚΟΝΤΟΜΙΧΑΛΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ - ΘΕΑΤΡΟ 2010

Λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία, η θεατρική ομάδα του Ελληνικού Γυμνασίου-Λυκείου Χαρτούμ παρουσίασε το θεατρικό έργο "Αιμίλιος" της Λείας Χατζοπούλου-Καραβία
(κλικ εδώ).

Καθώς ο Αιμίλιος και η Σάρα ετοιμάζονται πυρετωδώς και περιμένουν τα παιδιά τους, για να γιορτάσουν την τριακοστή πέμπτη επέτειο του γάμου τους, ένας απρόσκλητος επισκέπτης γίνεται η αιτία για μια σειρά παρεξηγήσεων...





Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και το ακροατήριο διασκέδασε αφάνταστα,
χειροκρότησε τους ερασιτέχνες "ηθοποιούς",
οι οποίοι ανταπέδωσαν με τη δική τους θέρμη το χειροκρότημα.
Ο Λευτέρης, η Ελίνα, η Σοφία, ο Σπύρος, ο Τάσος, η Βαρβάρα, μας χάρισαν ακομη μια φορά ένα ωραίο δείγμα του ταλέντου τους και των ενδιαφερόντων τους...Η θεατρική ομάδα του σχολείου έχει ιστορία επτά χρόνων. Ξεκίνησε το 2003 με την προτροπή κάποιων "μερακλήδων" εκπαιδευτικών της εποχής εκείνης, για καλή τύχη συνεχίστηκε κι από άλλους εκπαιδευτικούς με θεατρικό μεράκι, στις εθνικές εορτές πάντα παρουσίαζε την καλή δουλειά της, ενώ τα τρία τελευταία χρόνια έκλεινε πάντα τη σχολική χρονιά με μια αξιόλογη θεατρική παράσταση σαν κι αυτή που παρακολουθήσαμε. Επισημαίνουμε ότι ο κόπος των παιδιών ανταμείφθηκε το καλοκαίρι του 2008, όταν πήραν το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικού Θεάτρου στην Κρήτη, με τη γνωστή "Βαβυλωνία" του Βυζάντιου...

ΠΑΡΆ ΘΊΝ' ΑΛΌΣ ΠΙΕΡΙΚΉΣ

Επιστρέψαμε με το καλό, σιγά-σιγά θα βάλουμε ορισμένα πράγματα σε μια σειρά, για νά'μαστε έτοιμοι μετά ν'απολαύσουμε όσο γίνεται το καλοκαιράκι μας παρά "θίν' αλός" πιερικής, στην αμμουδιά της πιερικής θάλασσας.Και βέβαια η επαφή μας με τα μπλόγκια θα αποκατασταθεί μέρα με τη μέρα...
Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους σας...