Και η περιήγηση συνεχίζεται,επάνω "μπάντα" ή όπως αλλιώς την ξέρετε,
στολίδι στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας.
Κάτω η "φτσέλα", στο ιδίωμα του "ΑΠΟΥΡΩ", το ξύλο κρατούσε δροσερό το νερό.
Βαρέλες κρασιού, σίτες, κόσκινα, ντερμόνια (κόσκινα με μεγάλες τρύπες),στολίδι στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας.
Κάτω η "φτσέλα", στο ιδίωμα του "ΑΠΟΥΡΩ", το ξύλο κρατούσε δροσερό το νερό.
τσιουκάνια ή τραγκανάρια, πάντα σύμφωνα με το ιδίωμα του ΑΠΟΥΡΩ.
Σήκω, λεβέντη μου, τσολιά!
Ούτι,
το εργαστήρι του καρεκλά,
ο καλαθάς κι η τέχνη του,
Κι εδώ ο Vad και όλοι οι "καπνάδες", πρώην και νυν, στεκόμεθα προσοχή!
Η "κάσα"..., μ'αυτό το μηχανισμό "δέναμε" τα ξεραμένα καπνά της φωτογραφίας σε "μπάλες", όχι βέβαια τόσο μικρές σαν κι αυτή που βλέπετε στο κάτω μέρος της φωτογραφίας, μεγαλύτερες, βάρους τριάντα-τριανταπέντε κιλών, και το προϊόν αποθηκευόταν για να πουληθεί στον έμπορο. Το "δέσιμο" του καπνού, Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, σήμαινε και το τέλος της καλλιεργητικής σεζόν, μέχρι το Φλεβάρη, που ξαναρχίζαμε την "τυράννια".
Γεωργικά εργαλεία σε μινιατούρες,
εικόνα νεότερη, δεκαετίες "50-"60
και εκθέματα από το Εργαστήρι Ψηφιδωτών του Δίου.
Η κατάληξη σ' ένα πανηγύρι θα έπρεπε να είναι εδώ, στα κλασικά λουκάνικο και μπίρα, αλλά επειδή εκείνη τη μέρα είχαμε κατεβάσει μεσημεριάτικα μια νταμιτζάνα μπρούσκο αγίασμα,
δείξαμε αυτοσυγκράτηση και προτιμήσαμε να τιμήσουμε άλλη παράδοση,
της γριας το μαλλί
και καλαμπόκι.
Οι δυο τελευταίες αναρτήσεις αφιερώνονται σε όλους τους λάτρεις των πανηγυριών, παραδοσιακών και μη, εμείς ευθαρσώς δηλώνουμε "πανηγυριτζήδες"!!!