ΤΟ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ

Το χωριό της ιστορίας μας λίγα χιλιόμετρα έξω απ' τη Θεσσαλονίκη, στο μέσο περίπου της διαδρομής ένα ξενοδοχείο που στεγάζει παράνομους έρωτες. Ο Φ επιστρέφει στο χωριό και στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου βλέπει το αυτοκίνητο του φίλου του Χ, με τα παράθυρα ορθάνοιχτα, ε, τον μπερμπάντη, σκέφτηκε, θα του κάνω λαδιά να τη φυσάει και να μην κρυώνει! Μια και δυο λοιπόν παίρνει το κασετόφωνο απ' το ανοιχτό αυτοκίνητο και φεύγει. Τ' απογεματάκι βγαίνει στον καφενέ του χωριού έτοιμος να διασκεδάσει με την κασκαρίκα που έκανε στο φίλο του, έρχεται ο Χ στενοχωρημένος, τι έγινε ρε και είσαι έτσι μουτρωμένος;-Ασε μωρέ, η γυναίκα μου πήγε το πρωί για ψώνια στο Μαρινόπουλο και της κλέψαν το κασετόφωνο του αυτοκινήτου!!! Κόκκαλο ο Φ!!! Τι να κάνει τώρα; Αν μιλήσει, θα καταστρέψει την οικογένεια του φίλου του, αν δε μιλήσει, θα συνεχιστεί το κέρατο; Ψύχραιμα αποφάσισε να κρατήσει το μυστικό και το κασετόφωνο και όπως αφηγήθηκε ο ίδιος μετά από χρόνια, όταν αποκάλυψε την ιστορία, ο Χ και η γυναίκα του ζουν πολλά χρόνια μαζί, διατήρησαν την καλή οικογένεια που είχαν δημιουργήσει, μέχρι και εγγόνια έχουν αποκτήσει, θα είχε το κρίμα στο λαιμό του, αν έπαιρνε αντίθετη απόφαση.

-Επιμύθιο πρώτο, καλές οι πλάκες, αλλά θέλει προσοχή, μπορεί να καταλήξουν σε μπλέξιμο μεγάλο...
-Επιμύθιο δεύτερο, κυρίες μου,όταν πάτε στο...Μαρινόπουλο, μήν αφήνετε ανοιχτό το αυτοκίνητο!!!

ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ...ΑΝΕΙΠΩΤΑ

Καλά, να βγεις βολτίτσα μέσ' στο λιοπύρι, μα άμα διψάσεις; Ιδού η λύση!!!Κι αν νυστάξεις; Πάλι υπάρχει λύση!
Επειδή όμως εμάς δε μας βολεύουν οι ως άνω λύσεις, κανουμε τη βολτίτσα μας με τη δροσιά, πότε πότε χορταίνει το μάτι μας πράσινο δίπλα στο Νείλο,
χαλάρωση με ηλιοβασίλεμα
και με τους ερασιτέχνες κωπηλάτες.

Και τα...ανείπωτα! Πώς τα κατάφερε ο οδηγός και στουκάρησε το ταξί-βαν μέσα στο κανάλι των ομβρίων υδάτων είναι απορίας άξιο, παρκάρισμα κατευθείαν!
Δεν ήμουν αυτόπτης, γι' αυτό δεν ξέρω λεπτομέρειες...
Και μια δανεική εικόνα απ' το Νότο, είναι βόας; Είναι πύθωνας;Μάλλον...
Ποτέ δε θα ισχυριστώ ότι τα είδα όλα εδώ κάτω...

ΑΠΟΥΡΩ 33

Ανοιξιάτικος Κολινδρός...
-Μεταπασχαλινός ΑΠΟΥΡΩ, αναφέρεται στις ανοιξιάτικες αγροτικές εργασίες,
καπνά, κεράσια (όψιμα και τότε, όψιμα και φέτος).-Όπως πάντα, έκανε Πρωτομαγιά στην Αγιάννα...
-Ευχεται χρόνια πολλά σε πρώην και νυν δήμαρχο...
-Με αφορμή την πενθήμερη εκδρομή του Λυκείου, θυμάται την ανάλογη εκδρομή των μαθητικών χρόνων μιας άλλης εποχής ...
-Τέλος σχολιάζει για μια ακόμη φορά την παραίτηση του τότε δημάρχου...

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Στην Ελλάδα όποιον Νιγηριανό μικροπωλητή κι αν ρωτήσεις, από πού είσαι, ρε φίλε,θα σου απαντήσει, Παναγιώτης από Καλαμάτα! Εμείς έχουμε το δικό μας Παναγιώτη εδω, τον Παναγιώτη απ' το Χαρτούμ, είναι αδερφός της μικρής Σουλτάνας (κλικ εδώ), ποζάρει καμαρωτός, όχι με τα εθνικά μας χρώματα, ούτε είναι Ηρακλής, αλλά με τη φανέλα της ομάδας του Χιλάλ ( μισοφέγγαρο) (κλικ εδώ)

ΠΡΟΣ ΑΜΕΡΙΚΛΑΝΟΝ ΑΝΤ-ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ

Να σου αφιερώνει "απεύθυνση"- ένας Αμερικλάνος (κλικ εδώ), δε γίνεται ν' απαντήσεις μ' ένα σχόλιο, μόνο με αντ-απεύθυνση μπορείς να τον καλύψεις! Αρπα την λοιπόν, Αμερικλάνε!
Κάτσε τώρα να τα πάρω με τη σειρά γιατι είσαι ποταμός:)
-Και απεύθυνση έχει και....κατεύθυνση έχει, το βελάκι δείχνει σε ένα μήνα Ελλάδα!!!
-Ντροπή!!!Δεν εμπιστεύεσαι τη μάνα σου;;;Τα σπουδαιότερα νέα σου λέει!!! Αφού δε σου αφηγείται το χτεσινό σήριαλ πάλι καλά:))
-Απο την τοποθέτηση σου για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα κατάλαβα ότι σίγουρα δεν ενημερώνεσαι καλά:)), ψευτρόνι,ε,ψευτρόνι,
παραείσαι ενημερωμένος!
-Ακου τον παππού VAD, κατέβαζε τα γλυκάκια σου, τόσο μυαλό ξοδεύεις εδώ μέσα, θέλει τα σιροπιαστά του για να ρθει στα μπάγια του! Να, εγώ που με βλέπεις (τρόπος του...γράφειν δηλαδή!), τώρα ξεκινάω το πρωινό μου μ' ένα φοινίκι (νιαουάμα το λένε εδώ, από σιμιγδάλι και ινδοκάρυδο), να τρώει ο VAD και του Αμερικλάνου να μη δίνει!
-Πρόταση του VAD: -Απόλαυσε την ξενιτιά, για ν'αποζητήσεις την Ελλάδα μετά, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες...
-Φυσικά, πέρα απο την πλάκα, προσυπογράφω, τις τελευταίες μέρες παραέγινε το κακό στην Ελλάδα...
-Όμως το καλοκαίρι δικαιούμαι ν'απολαύσω όλα τα ωραία που μου λείπουνε τόσους μήνες, παραλίες της Πιερίας, τραπεζάκια έξω, τσιπουράκι, χαβαλές θερινός, παραστάσεις στο Δίον, Όλυμπος, καναδυο σούβλες γύρο, πεντέξι ταψιά μπουγάτσα, καμιά ντουζίνα κιβώτια μπίρες, τι λες, δεν το δικαιούμαι;;;;
-Δε σου έμαθαν στο σχολείο να μη συγκρίνεις ανόμοια; Το μπουρδέλο είναι πολύ οργανωμένη επιχείρηση, το αδικείς οταν το συγκρίνεις με την Ελλάδα:) Είναι σαν να συγκρίνεις τα κβάντα με τα ...πάντα:))
-Φυσικά και δε χρειάζεσαι τη συμβουλή μου, ό,τι και να μας κάνει,ενημερωνόμαστε, ειναι το σπίτι μας,εκει θα γυρισουμε,ρε γμτ!
Ουφ, τελειωσε η αντ-απεύθυνση;Καλή πατρίδα, μωρέ!!!

ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟ

Ιστορία απ' τα παλιά, νεοδιόριστος, πρώτη χρονιά στο σχολείο, άνοιξη, πρωινός σχολικός περίπατος, χαρά Θεού, επιστρέφοντας αισθάνομαι βουητό στ' αυτί, έντονος πόνος, σκέφτομαι να κάνω υπομονή, το Σάββατο (τότε δεν είχαμε ακόμη πενθήμερο) θα κατεβώ Θεσσαλονίκη, θα πάω στο γιατρό, να δούμε τι στο καλό συμβαίνει.Στο μεταξύ σε δυο μέρες σταματάει το βουητό, αλλά ο πόνος συνεχίζεται έντονος και το αυτί βουλωμένο πια...Το Σάββατο επισκέπτομαι το γιατρό, διαπιστώνει οτι το αυτί είναι βουλωμένο, βάζει μπρος τα εργαλεία του για να το καθαρίσει και όταν τέλειωσε,ακολουθεί ο διάλογος:
-Τι δουλειά είπαμε ότι κάνεις;
-Καθηγητής είμαι...
-Εκδρομές πηγαίνετε με το σχολείο;
-Φυσικά...
-Εκεί που πάτε έχει γρασίδι;;;
-Και βέβαια, το χωριό είναι καταπράσινο, προπαντός τώρα με την άνοιξη...
-Πήγατε πρόσφατα περίπατο;
-Ναι,πριν λίγες μέρες...
-Ξάπλωσες στο γρασίδι;;; Αναυδος εγώ!!!
-Ε,γρασίδι είναι,να μην το απολαύσουμε;;;
-Γύρνα τώρα να δεις!
Και μου δείχνει τον...υπαίτιο του προβλήματος!

Ενα ζουζούνι μέσα στο αυτί!!!
Ηθικόν δίδαγμα:- Προσέχετε όταν ξαπλώνετε στο γρασίδι!

ΥΓ1.Η πρώτη φωτογραφία είναι από ένα πανέμορφο ύψωμα του χωριού μου, τόπος σχολικών περιπάτων, με θέα από Βέρμιο μέχρι Όλυμπο και από Πάικο μέχρι Θερμαϊκό. Στη φωτογραφία ,"κλεμμένη" από το καλό μπλογκ του χωριού μου,τα Κολινδρινά Μασλάτια(κλικ εδώ), βλέπετε στο βάθος το Βέρμιο και το Σέλι.

ΥΓ2.Η ανάρτηση προέκυψε με αφορμή ανάλογο θέμα της καλής συνιστολόγου COULA (κλικ εδώ), στην οποία φυσικά και την αφιερώνω.

ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ

Εχω επισκεφθεί μόνο τον έκτο καταρράκτη, βόρεια του Χαρτούμ, στην περιοχή Σαπαλόνγκα, μη φανταστείτε καταρράκτες να πέφτουν από ψηλά, η υψομετρική διαφορά φαίνεται στη φωτογραφία εκεί όπου σχηματίζεται ο αφρός, καταρράκτης ενός μέτρου δηλαδή... Η Σαπαλόνγκα είναι πανέμορφος τόπος...
Ο πέμπτος καταρράκτης στην περιοχή Ατμπαρα- Αμπού Χάμετ,
ο τέταρτος στην Μerowe (κλικ εδώ)
ο τρίτος βόρεια της Κέρμα (κλικ εδώ) ο δεύτερος σε αιγυπτιακό έδαφος, στη λίμνη Νάσερ (κλικ εδώ)
και ο πρώτος στο Ασουάν,
στο γνωστό φράγμα (κλικ εδώ)...
ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι "δανεισμένες" από το Google Earth....

ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΑΜΗΤΑ - μικρά έργα

Τον καλό φίλο και καλλιτέχνη τον γνωρίσατε σε παλαιότερη ανάρτηση (κλικ εδώ), σήμερα σας παρουσιάζω μια μικρή, καλαίσθητη έκδοση με τίτλο Μικρά έργα και σκέψεις ανώνυμου σχολιαστή.





Για να δείτε τους μικρούς πίνακες και να διαβάσετε τα κείμενα που τους συνοδεύουν, κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες...

ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΥΜ, ΣΟΥΚ ΣΑΑΓΚΙΣΡΑ

Η πηγή της κελεμπίας,η χαρά των χρωμάτων,
λίγο πιο πέρα απ' την αγορά του Μπάχρι (κλικ εδώ).
Ο ράφτης εν ώρα δημιουργίας...Εκατοντάδες μικρομάγαζα σ' έναν μεγάλο στεγασμένο χώρο, αρκετά καθαρό σε σύγκριση με άλλες αγορές της πόλης.
Καμαρώνοντας δίπλα στο ...μοντελάκι,
για ποιότητα μή με ρωτάτε, δεν ξέρω...
Εδώ το κλασικό μουσουλμάνικο ανδρικό καπέλο, η νταγκία
και παραδοσιακά ανδρικά παπούτσια, τα μαρκούπ.
Μπιχλιμπίδια αγνώστου ποιότητος για τον υπογράφοντα,


οι ειδήμονες αναγνώστες ας εκτιμήσουν την αξία τους.
Υπαίθριοι καφετζήδες προσφέρουν καφέ ή τσάι με γάλα (κλικ εδώ) σε πλαστικό ποτήρι...
Πήλινα δοχεία, εδώ καίνε το μπαχούρ, είδος λιβανιού, διώχνει τις μύγες, ενώ στα συρμάτινα δοχεία τοποθετούν το κάρβουνο για το ναργιλέ τους...
Μια διαφορετική αγορά απ' όσες ειδαμε μέχρι τώρα, κυρίως για τα χρώματα και την καθαριότητά της...

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟΣ

Γιώργος Σεφέρης

Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός

«Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός, ὅλο βουνὰ ποὺ ἔχουν σκεπὴ τὸ χαμηλὸ οὐρανὸ μέρα καὶ νύχτα. Δὲν ἔχουμε ποτάμια δὲν ἔχουμε πηγάδια δὲν ἔχουμε πηγὲς μονάχα λίγες στέρνες, ἄδειες κι᾿ αὐτές, ποὺ ἠχοῦν καὶ ποὺ τὶς προσκυνοῦμε. Ἦχος στεκάμενος κούφιος, ἴδιος με τὴ μοναξιά μας ἴδιος με τὴν ἀγάπη μας, ἴδιος με τὰ σώματά μας. Μᾶς φαίνεται παράξενο ποὺ κάποτε μπορέσαμε νὰ χτίσουμε τὰ σπίτια τὰ καλύβια καὶ τὶς στάνες μας. Κι᾿ οἱ γάμοι μας, τὰ δροσερὰ στεφάνια καὶ τὰ δάχτυλα γίνουνται αἰνίγματα ἀνεξήγητα γιὰ τὴ ψυχή μας. Πῶς γεννήθηκαν πῶς δυναμώσανε τὰ παιδιά μας;
Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες. Στὰ λιμάνια τὴν Κυριακὴ σὰν κατεβοῦμε ν᾿ ἀνασάνουμε βλέπουμε νὰ φωτίζουνται στὸ ἡλιόγερμα σπασμένα ξύλα ἀπὸ ταξίδια ποὺ δὲν τέλειωσαν σώματα ποὺ δὲν ξέρουν πιὰ πῶς ν᾿ ἀγαπήσουν».
(Α. Ἡ Πέτρα)