28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 - 5ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Σε μια λιτή και απέριττη εκδήλωση οι μαθητές και οι μαθήτριες του Λυκείου τίμησαν την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Ακούστηκαν τραγούδια από τη χορωδίαμε τη συνοδεία της ορχήστρας του σχολείου,
απαγγέλθηκαν ποιήματα,


και αναγνώστηκαν πεζά, εμπνευσμένα από τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στους εισβολείς.



Μακριά από φαντασμαγορικές παράτες είναι σίγουρο ότι οι μαθητές ένιωσαν το πραγματικό νόημα του αγώνα του '40, την εποχή της Κατοχής, το έπος της Εθνικής Αντίστασης...

ΓΟΡΓΌΝΕΣ ΚΑΙ....Μ'ΑΓΚΕΣ

Aν και πέρασε το καλοκαιράκι, μια ανάσα, μια όαση δροσιάς είναι ό,τι πρέπει!
Οχ, μας ξέφυγε η γοργόνα!Ποιος τη χάρη της γοργόνας, δυο Μεγαλέξανδροι τη...διεκδικούν!
Αθάνατε Νεοέλληνα, στο κανό με το ποτό στο χέρι!
Χαλαρά...
Κι ένα φουσκωτό σαν χαμένο...
Η ...πολιορκία της γοργόνας συνεχίζεται...
αλλά ουδείς δύναται να ταράξει
την ηρεμία της....
όμορφες καλοκαιρινές στιγμές, μπορεί να μας άγγιξε η κρίση, αλλά ευτυχώς τη θάλασσα την είχαμε κοντά, τη χαρήκαμε όπως πάντα...

ΑΠΟΥΡΩ 26

Τμήμα της κεντρικής πλατείας του Κολινδρού, η Αγορά του ΑΠΟΥΡΩ, δεξιά κάπου κοντά στο γέρικο δέντρο, το καβάκι,ήταν τα παλιά σφαγεία, τα χασαπιά που δεν τα πρόλαβε ούτε ο ΑΠΟΥΡΩ.
-Κάτι λέει εδώ ο ΑΠΟΥΡΩ για αμαρτωλούς και εξομολόγους,
όμως δε θυμάμαι την αφορμή...
-Θυμάται (ψέμματα λέει, δεν τα πρόλαβε, ακουστά τα είχε!)
τα χασαπιά (τα σφαγεία) στην Αγορά.
-Σχολιάζει τα οικονομικά πεπραγμένα του δήμου,
τα οποία είχαν δημοσιευθεί στην τοπική εφημερίδα...
-"Τρομάζει" με όσα έγραψε στην εφημερίδα μια καλή αρθρογράφος
περί εθίμων κηδείας...
- Αγράμματος ο ΑΠΟΥΡΩ αναρωτιέται τι νά' ναι αυτό το "νόστιμον ήμαρ"...
-Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, θυμάται πως οι νοικοκυραίοι γέμιζαν
τα κελάρια με προμήθειες για να βγει ο χειμώνας...
-Παρατηρεί ότι στην τότε καφετερία Νείλος κάθε Κυριακή μετά την εκκλησία συγκεντρώνονταν γυναικοπαρέες, για να πιουν τον κυριακάτικο καφέ τους...
-Τέλος προτείνει καλλιστεία για την ανάδειξη της μις Κολινδρός και θυμάται ένα "χουνέρι" που σκάρωσαν σε κάποιον φίλο τους οι αργόσχολοι της Αγοράς.

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ

-Μια φορά κι έναν καιρό, στα γυμνασιακά χρόνια, καθώς επέστρεφα απ' το σχολείο, βλέπω στο οικόπεδο που νοικιάζαμε για να ηλιάζουμε τα καπνά, γκρέιντερ, φορτωτές, φορτηγά,

τριγύρω οι κλασικοί περίεργοι, τι έγινε, ρε παιδιά;
Να, σκάβουν για το θησαυρό τ'ς Λέντσιους!
Η Λέντσιου, κατά την προφορική παράδοση, ήταν αρχόντισσα του χωριού και υποδέχτηκε τους Τούρκους στο χωριό, όταν κατέπνιξαν την επανάσταση του 1878 (κλικ εδώ). Εγώ σε αναμμένα κάρβουνα, τρία καλοκαίρια "ξεπλατίστηκα" σ'αυτό το οικόπεδο να κουβαλάω "ηλιάστρες",

καθόμουν πάνω σε θησαυρό και δεν το ήξερα; Τελικά, αφού σκάψανε και σκάψανε, κάνανε το οικόπεδο σεληνιακό τοπίο, σήκωσαν στον αέρα όλο το χώμα σε βάθος δυο μέτρων, βρήκανε άντε να μην πω τι...., τίποτα φυσικά, άνθρακες ο θησαυρός και η καρδιά του Vad στη θέση της!
-Δυο φορές κι έναν καιρό, το '71, φοιτητής ο Vad, εργάζεται στην απογραφή, για να βγάλει λίγο χαρτζιλικι. Στη γωνία των οδών Μακεδονίας και Αρχαιολογικού Μουσείου, στην περιοχή Φάληρο στη Θεσσαλονίκη, όπου ορίστηκα να κάνω απογραφή, ήταν κάτι εβραίικα χαμόσπιτα στη σειρά, οι ένοικοι δήλωναν ότι κατοίκησαν εκεί μετά τις διώξεις των Εβραίων επί Κατοχής. Ενα χρόνο μετά γκρεμίστηκαν τα σπίτια και ξεκίνησε η οικοδόμηση μιας πελώριας πολυκατοικίας. Ξαφνικά διαβάζουμε στην εφημερίδα ότι βρέθηκαν λίρες στο οικοπεδο κατά τη διάρκεια των εκσκαφών για τα θεμέλια!
Αμάν, καθόμουν πάνω σε θησαυρό και δεν το κατάλαβα; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής οι ένοικοι των χαμόσπιτων οικειοπήθηκαν τα σπίτια με το καθεστώς της χρησικτησίας, έδωσαν στον εργολάβο το οικόπεδο αντιπαροχή και τώρα διεκδικούσαν το θησαυρό. Ο εργολάβος τον διεκδικούσε για λογαριασμό του, ο Δήμος Θεσσαλονίκης το ίδιο, δε μάθαμε ποτέ τι απέγινε. Η αλήθεια πάντως είναι οτι βρέθηκαν πάρα πολλές λίρες και ότι ο Vad αυτή τη φορά την είχε πάθει για τα καλά, είχε κάτσει πάνω σε θησαυρό και δεν το πήρε χαμπάρι. Η σκέψη να διεκδικήσει μέρος του θησαυρού ως νόμιμος απογραφέας του χώρου απορρίφθηκε από φίλο δικηγόρο ως νόμω αβάσιμος!!!

ΥΓ1.Η ανάρτηση προέκυψε από ένα σχόλιο του καλού συνιστολόγου Marconi και από την είδηση που διάβασα εδώ

ΥΓ2. Τις "ηλιάστρες" μου τις έστειλε η ΑΜΑΝΤΑ, η συμπατριώτισσα με το ωραίο μπλογκ. Οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι από τις εικόνες του Google και όχι από τους θησαυρούς που ανακάλυψε ο Vad!!!

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΜΉΤΑΣ

Το έχω γράψει επανειλημμένως ότι δεν κατέχω από εικαστικές τέχνες, έχω όμως τη χαρά να συγκαταλέγεται στους φίλους μου ο Θανάσης Καραμήτας, ζωγράφος-μαθηματικός.
Το εργαστήρι του αποτελεί το στέκι της βραδυνής παρέας, εκεί όπου αναλύονται εμβριθώς όλα τα νέα της ημέρας, ανταλλάσσονται απόψεις επί παντός επιστητού, εκπαιδευτικού και μη. Ενίοτε, όχι πολύ όπως παλιά, γεράματα γαρ, από το εργαστήρι ξεκινάμε για μπυρίτσα, τσιπουράκι, κρασάκι, ό,τι μας κάνει κέφι και ό,τι επιτρέπουν οι...χοληστερίνες μας και τα γεροντοειδή παρόμοια...
Ο καλλιτέχνης δείχνει κατανόηση στην άγνοια του VaD περί τη ζωγραφική και χαμογελά με νόημα όταν ερωτά, "σου αρέσει;" και εισπράττει την απάντηση του ανίδεου VaD, "ωραία χρώματα"!!!
Οι ειδήμονες και μη αναγνώστες πάρτε μια εικόνα οι πρώτοι, εκτιμήστε τα χρώματα οι δεύτεροι, από κάποιες μικρές ενότητες του καλλιτέχνη.
Από τη σειρά ANTARTE,


Aπό την ενότητα ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ,

από τη σειρά FORMES




και από την ενότητα NUDES

Αλλα έργα του μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ.

Τ' ΑΡΕΙΑΝΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Οι υγιείς φίλαθλοι μπορούμε να ελπίζουμε σε εξάλειψη του χουλιγκανισμού! Αρειανάρα από κούνια, νεότατο "σκουλήκι", όταν μετά από δυο-τρία χρόνια λάβει το βάπτισμα του Παλέ ντε Σπορ


ποιος χουλιγκάνος δε θα ημερέψει αντικρίζοντας τέτοια ομορφιά! Βεβαίως θα μπορούσαμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι η μικρή δεν ευτύχησε να προλάβει το θεό να ζωγραφίζει, να ιερουργεί μέσα στο ναό του μπάσκετ, αλλά στη ζωή δεν μπορούμε να τά' χουμε όλα!

Αρειανάρα από αγκαλιά! Οταν μετά από πεντέξι χρόνια βαπτισθεί στο μεγαλύτερο μήλο της Ελλάδας (χωράει 22000 "σκουλήκια"!), στο Χαριλάου, μη μου πείτε ότι δε θα εξαλειφθούν τα υβριστικά συνθήματα ενώπιον της ωραίας Ελένης!Ιδού λοιπόν η λύση για να γίνει πραγματικότητα το σύνθημα "Οχι βία στα γήπεδα"! Η ωραία Ελένη μας!

Τ' αδερφού μου το εγγόνι είναι και δική μου εγγονή, έτσι δεν είναι;

ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΨΆΡΙΑ ΦΑΓΑΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ;

Τροφή νοστιμότατη, απαραίτητη για τον οργανισμό, δεν έχω
γνωρίσει άνθρωπο που να μη νοστιμεύεται ψάρια
και θαλασσινά. Και βέβαια καλοκαίρι χωρίς ψαράκι δε νοείται.
Ο νεοπλουτισμός από τη δεκαετία του "80 και μετά διαμόρφωνε
την αντίληψη του καλού μεν αλλά και ακριβού ψαριού, έτσι ο αστακός,η γαρίδα,

η γλώσσα,
σηματοδοτούσαν την κοινωνική και οικονομική άνοδο. Τα φτηνά ψάρια
μπήκαν στην άκρη, επιτρέποντας όμως τους πραγματικούς μερακλήδες
του ψαριού να τα απολαμβάνουν...
Τώρα λοιπόν που ομολογουμένως σφίξανε τα πράματα, όλος ο κόσμος θα στραφεί στο φτηνό ψάρι και καλά θα κάνει, το ψάρι είναι ψάρι, αρκεί να είναι φρέσκο...
Το δικό μας μενού φέτος περιελάμβανε κεφαλόπουλα, έχετε δοκιμάσει το είδος "μυξίνια" ή "μυξινάρια" σούπα; Είναι το καθαρότερο κεφαλόπουλο, για όσους δεν το ξέρουν, μπορείτε να το γνωρίσετε εύκολα, μεταξύ κεφαλιού και σώματος έχει μια κιτρινοπορτοκαλί βούλα.Κρίμα που δε βρήκαμε πουθενά μυλοκόπι, ένα ψάρι που θεωρείται
δεύτερο αλλά είναι άριστο....

Ασε, μην πω για τα κοκκάλια, δεν πρόλαβα καν να τα φωτογραφίσω, μπήκαν στο φούρνο κατευθείαν!
Και τα μελανούρια, απ' τα αγαπημένα μου...
Οι σαρδέλες έδωσαν και πήραν, αφήστε τους να λένε, και νόστιμο ψάρι
είναι και αποδεδειγμένα το πιο υγιεινό...
Από κοντά κι ο γάβρος, άλλη νοστιμιά...
Οι κολιοί τον Αύγουστο, για να επιβεβαιωθεί η γνωστή παροιμία...
Και τσιπούρες ιχθυοτροφείου
και λαβράκια, ιχθυοτροφείου βεβαίως κι αυτά και όχι άγρια...
Τωρα μη μου ζητάτε λεπτομέρειες και συνταγές για το ψήσιμο ή το μαγείρεμα των ψαριών, ο Vad δεν ξέρει από τέτοια, μόνο να τα τρώει ξέρει και πάντα με τη συνοδεία του απαραίτητου τσίπουρου, ένα ποτηράκι, δε χρειάζεται παραπάνω...

ΥΓ.Οι έξι πρώτες φωτογραφίες είναι από τις εικόνες Google.