Τον πρόλαβα κάπου στη δεκαετία του '60, έναν πλανόδιο μανάβη του χωριού.
Φορτωμένα τα κοφίνια του σ΄ένα γαϊδουράκι (μην μπερδεύεστε, το ζωντανό της φωτογραφίας μουλάρι είναι, δε βρήκα άλλη στο ιντερνετ),
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVQMEdU8eqY6MYI5hTOxc7d1PC5UibJbEng39nK7Iqqctc3CpR49TGb-_dfFjO4vhDc0vtjdqC-XppCmPAoo-n5X_TPlejxoGEHch_OIrNu5SqhWBxBXXMTXQYYHnwqW4YDsN_Po-4X14/s320/4.jpg)
Ακόμα ακούω την παραπονιάρικη φωνή του:
Πεπιργιές, ντομάτεεεες....,
ντομάτες και μελτζάνεεεεες...,
μελτζάνες και πατάτεεεες...,
πατάτες και κρεμμύδιαααα...
Χρόνια αργότερα, στη σχολή, έμαθα ότι το ανωτέρω ποιητικό σχήμα ονομάζεται χιαστό (σχήμα Χ). Πού νά ΄ξερε ο καλός μανάβης ότι άθελά του έγραφε ποίημα!
Η θύμηση του πλανόδιου μανάβη εφερε στο μυαλό μου τη γιαγιά Χ...
Η καλή γριούλα είχε χάσει όλα τα δόντια της, ¨φαφούτα" πια, ο ΑΠΟΥΡΩ θα την έλεγε "τσαμπουδόδου", δεν μπορούσε η καημένη να μιλήσει καθαρά. Η οικογένειά της διατηρούσε δυο μανάβικα,
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgc0JXcwApnZkAvXH9_WUlBiKVXB0B4lguOQ_03D_YSFy0PlLqH_vHrbFbc9d9fL9227dwBfc1Xk8OTH948D0g4Pm75AluW2UsmzBdVv28tsp4629KWay4HzA2HOpX-ssCF-7uHuPNYyps/s320/2.jpg)
Παρακαλώ,συγχωρήστε την ανθη(θυ)ροστομία του VAD, δε φταίω εγώ, η γιαγιά Χ...
το είπε!!!
ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι από το ιντερνετ.
ΥΓ2. Ο μερακλής της παράδοσης και καλός μπλογκοφίλος gvarvakis(κλικ εδώ) μόλις μου έστειλε μια πρόσφατη φωτογραφία πλανόδιου μανάβη από την Πάρο, με την οποία πλουτίζουμε την ανάρτησή μας. Γιώργο, σ' ευχαριστούμε...
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVLt8CcdH5o55Dwc9FbtN59-nehNlJeWCDzAt68XoEOY7lked70jykTZlzmAycvraKp8Zo-jNNCEyEC6cHnViTmd6EhEqu4A8jSABZlbyOvdSQL-p9b3odh7E6adVvrwfzPtMK5a3Zi80/s320/manavis+paroikia_gv.jpg)