ΕΔΩ ΘΑ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΟΥΜΕ...

Ήγγικεν η ώρα της αναχώρησης. Κυριακή μεσημέρι στις 2.30 από το Ελ.Βενιζέλος.
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του πια!
Ο δικός μου πάγκος θα είναι από Δευτέρα πάλι το Ελληνικό Γυμνάσιο-Λύκειο Χαρτούμ και στις ελεύθερες ώρες η πισίνα του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου.
Το φετινό καλοκαίρι μου είχε μια ιδιαιτερότητα,την ενασχόλησή μου με το blogging.M'έφερε σ'επαφή με εξαιρετικούς και ευχάριστους ανθρώπους απ'όλη την Ελλάδα,την Κύπρο,την Αγγλία.Αντάλλαξα ιδέες, προβληματισμούς, διασκέδασα, ταξίδεψα σ'όλο τον κόσμο.΄Εμαθα πολλά,πάντα μαθαίνω και θα συνεχίσω ν'αναζητώ και να ανανεώνω τις γνώσεις μου.
Ελπίζω να συνεχιστεί η επικοινωνία με τους @φίλους,η οποία θα με φέρνει διαρκώς κοντά στην Ελλάδα.
Ίσως καθυστερήσει η πρώτη ανάρτηση από Χαρτούμ ,επειδή ενδεχομένως τις πρώτες μέρες να μην έχουμε Internet.
Kαλό χειμώνα σε όλους τους @φίλους και επισκέπτες του καλοκαιριού...

ΤΡΩΕΙ....!

Αν σας φέρει ο δρόμος στην κεντρική πλατεία της Κατερίνης, σε κάποια γωνιά της θα δείτε τον πωλητή της φωτογραφίας, ο οποίος πουλάει σαμσικιρί, ένα ανατολίτικο σιροπιαστό γλυκό, κάτι ανάμεσα σε ρεβανί και χαλβά Φαρσάλων.
Ο συμπαθέστατος μεσήλικας διαδέχτηκε στο πόστο τον πεθερό του, τον μπάρμπα Ιορδάνη, ο οποίος άφησε εποχή! Ο μπάρμπα Ιορδάνης διαλαλούσε το εμπόρευμά του με τρόπο που κατά τη γνώμη μου αποτελεί σεμινάριο για σύγχρονους διαφημιστές!
Φώναζε λοιπόν ο μπάρμπα Ιορδάνης:
Τρώει...τρώει! Τρώει ο λεβέντης, τρώει! Τρώει...και καλά κάνει! σαμσικιρί!
Απ' αυτό έτρωγον οι αρχαίοι ημών πρόγονοι!
Τρώει! Και καλά κάνει!
Φάτε τέκνα του Αβραάμ, του Ισαάκ, της Σάρας και της Ρεβέκας!
Τρώει! Και καλά κάνει! Σαμσικιρί!
-Ο λα'ι'κός ....διαφημιστής χτυπάει στην καρδιά του"λεβέντη"Ελληνα! Ο λεβέντης!
Ελληνική μου λεβεντιά, που μας χορεύεις την ιτιά! Οι λεβέντες τρώνε σαμσικιρί!
-Και βεβαίως η αναφορά στο ένδοξο παρελθόν!...έτρωγαν οι αρχαίοι...! Αρα εμείς, ανάξιοι απόγονοι αξίων προγόνων, έστω κι αν τό 'χουμε στο DNA μας, όπως είπε σε στιγμές δόξης και η Χαλκιά ηχούσα (κλεμμένο από την ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ), ας φάμε σαμσικιρί για να τους μοιάσουμε!
-Τέλος το διαφημιστικό βέλος χτυπάει κατευθείαν στο θρησκευτικό συναίσθημα, εξ ορισμού έντονο στο νεοέλληνα:...τέκνα του Αβραάμ, του Ισαάκ...! Επομένως οι καλοί Χριστιανοί τρώνε σαμσικιρί!
Στ'αλήθεια, έχετε ακούσει, έχετε δει πιο πετυχημένη διαφήμιση;

ΕΤΣΙ,ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ...

Μια περιπατητική βόλτα στο Χαρτούμ κρύβει πάντα εκπλήξεις, όχι απαραίτητα αρνητικές. Πρωινός περίπατος λοιπόν στο νησί Τούτι, τακτικό προορισμό άσκησης περιπάτου. Ύπαιθρος, καλλιεργημένες εκτάσεις, και περνώντας ανάμεσα σε μοσχοβολούσες, κατάφορτες λεμονιές, ξεπροβάλλει μπροστά μου βουκολική σκηνή, βγαλμένη από το"Δάφνις και Χλόη"!
Η καλύβα-κατοικία της οικογένειας, αρνιά, κατσίκια, γελάδια, γα΄ι΄δούρια, σκυλιά, γατιά, κότες, αλωνίζουν πέρα δώθε.Τα παιδιά της οικογένειας, ημίγυμνα και ξυπόλητα, απολαμβάνουν τα παιγνίδια τους παρέα με τα ζωντανά και στην είσοδο της καλύβας οι ευτυχείς γονείς ανενόχλητοι, ενώπιον όλου του ανωτέρω πλήθους του ζωικού βασιλείου, ενώπιον των παιδιών τους, επιδίδονται στην πατροπαράδοτη τελετουργία αύξησης των απογόνων τους! Γυμνοί, χωρίς καμιά συστολή, χαίρονται αυτό για το οποίο τους έπλασε η φύση! Κανείς από το φυσικό περιβάλλον δεν ενοχλείται, κανέναν δεν ενοχλούν! Ετσι, απλά, φυσικά! Βεβαίως η σκηνή που περιέγραψα ας μη θεωρηθεί κανόνας!
Ο φακός του vad έκλεισε, δεν τόλμησα να ταράξω τον αυθορμητισμό της σκηνής, αποχώρησα αθόρυβα. Ο "πολιτισμένος" απομακρύνθηκε από έναν κόσμο που λειτουργεί όπως τον καθοδηγεί η φύση, μακριά από συμβάσεις και αρνήσεις...
Οσοι περίμεναν ότι το κείμενο θα συνοδευόταν από ανάλογο φωτογραφικό υλικό, ας αρκεστούν σε σκηνές καθημερινότητας από το Χαρτούμ.

ΑΠΟΥΡΩ 3

Ο ΑΠΟΥΡΩ παρεμβαίνει σατιρίζοντας τη διαμάχη των τότε δημοτικών και οικονομικών΄΄ αρχόντων΄΄ της περιοχής,ως γνήσιος φίλαθλος ενθαρρύνει την ποδοσφαιρική ομάδα που δεν πάει καλά,κατακρίνει την κακή συνήθεια οδηγών να παραβιάζουν το μονόδρομο,χαίρεται ως γνήσιος οικολόγος επειδή οι πελαργοί ξαναγύρισαν στο χωριό,θυμάται με νοσταλγία παιγνίδια των παιδικών του χρόνων,επιβραβεύει τον τελευταίο συγχωριανό καβαλάρη και φυσικά είναι πάντα πρόθυμος να εξηγήσει το τοπικό γλωσσάρι!

Το Σουδάν- Η χώρα

Απέραντη χώρα, 2.500.000 τ.χλμ. περίπου, σχεδόν 17 Ελλάδες(!!!), η μεγαλύτερη της Αφρικής. Βόρεια σύνορα- Αίγυπτος, βορειοδυτικά- Λιβύη, δυτικά- Τσαντ, νοτιοδυτικά- Κονγκό και Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, νοτιοανατολικά- Κένυα και Ουγκάντα, ανατολικά- Ερυθραία και Αιθιοπία, ενώ βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα. Πληθυσμός περίπου 40 εκατομμύρια, δε βγάζεις άκρη, οι περισσότεροι κάτοικοι κατά μήκος του Λευκού και του Γαλάζιου Νείλου.
Πρωτεύουσα το Χαρτούμ, στον 15ο παράλληλο, στη συμβολή των δύο Νείλων, με πληθυσμό περίπου 10.000.000. Μουσουλμάνοι κατά πλειοψηφία στο Βορρά, Χριστιανοί και ανιμιστές στο Νότο, με ισχυρή παρουσία καθολικών και προτεσταντών. Οι κάτοικοι, αραβικής καταγωγής και ντόπιες αφρικανικές φυλές. Επίσημη γλώσσα η αραβική, κατά τόπους και κατά φυλή δεκάδες γλωσσσικές ποικιλίες, μη συγγενείς μεταξύ τους.
Αγροτική κατά βάση οικονομία, περιορισμένη εκμετάλλευση των υδάτων του Νείλου. Είναι η μεγαλύτερη χώρα παραγωγής σουσαμιού.
Πετρέλαιο και ανεκμετάλλευτος ορυκτός πλούτος, η κύρια πηγή των εσωτερικών προβλημάτων και των εξωτερικών επεμβάσεων.
Παιδεία κρατική για τη φτωχολογιά, ιδιωτική, πανάκριβη αλλά πολύ καλού επιπέδου, για τους "κατέχοντες". Κρατικά και ιδιωτικά πανεπιστήμια με δίδακτρα ετήσια από 3000 ευρώ και πάνω τα ιδιωτικά, φθηνότερα τα κρατικά.
Νοσοκομειακή περίθαλψη για κάθε βαλάντιο, αν υπάρχει χρήμα βέβαια!
Οι "έχοντες" και "κατέχοντες" επιπέδου Βαρδινο-Λάτσηδων λύνουν και δένουν. Από κάτω μια πολυάριθμη μεγαλοαστική τάξη που καλοπερνάει, δε θα μπορούσα να μιλήσω όμως για αναπτυγμένη μεσαία τάξη, είναι η τάξη που απλώς επιβιώνει ανεκτά ή απολαμβάνει το κάτι παραπάνω, π.χ. ο κάτοχος αυτοκινήτου, έστω και παλιού, είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον δεν πεινάει! Από κει και πέρα οι άνθρωποι του μεροκάματου το οποίο δε φτάνει σε καμία περίπτωση να καλύψει ούτε τις περιορισμένες ανάγκες τους! Τέλος ο κόσμος που πεινάει, που χορταίνει την πείνα του όπως βρει.
Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές εκτιμήσεις οι οποίες αναφέρονται στο Χαρτούμ. Αν βγούμε παραέξω, εκεί είναι ένας άλλος κόσμος στον οποίο θ' αναφερθούμε σε επόμενες αναρτήσεις...

ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!

Δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ μέχρι τώρα παράσταση της Ελένης του Ευριπίδη.Ευκαιρία λοιπόν να τη δούμε στο αρχαίο θέατρο του Δίου με΄΄υποκριτές΄΄ το Θοδωρή Αθερίδη-Μενέλαο,τη Σμαράγδα Καρύδη-Ελένη,το Γιώργο Καπουτζίδη-Θεονόη,το Γιάννη Βούρο-Θεοκλύμενο.
Η υπόθεση βασίζεται σε μια διαφορετική εκδοχή του μύθου της Ελένης:Η Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία,αλλά το είδωλό της!Η πραγματική Ελένη μεταφέρθηκε από τον Ερμή με εντολή του Δία στην Αίγυπτο,στο παλάτι του βασιλιά Πρωτέα!Αρα ο πόλεμος στην Τροία ήταν μια απάτη!
Αν λάβουμε υπόψη μας τη χρονολογία της πρώτης παράστασης (412πΧ-Ο πόλεμος Αθήνας -Σπάρτης συνεχίζεται παρά τις τεράστιες καταστροφές που έχει προκαλέσει),αντιλαμβανόμαστε το μήνυμα του ορθολογιστή Ευριπίδη:οι μύθοι καταρρέουν,οι θεοί μας εξαπάτησαν,οι συμφορές του πολέμου χτυπούν τους πάντες,νικητές και ηττημένους!
Ε,λοιπόν,κανένα από τα παραπάνω μηνύματα δεν πέρασε στην παράσταση!Η Ελένη του Ευριπίδη παρουσιάζει καποια ιδιαιτερότητα.Ενυπάρχει σ'αυτήν και το κωμικό στοιχείο,το οποίο επικεντρώνεται κυρίως και στο Μενέλαο-ζητιάνο και στο Μενέλαο-ήρωα.Ο στόχος του ποιητή ολοφάνερος:Με την γελοιοποίηση του ήρωα απομυθοποιεί 'ο,τι καλλιέργησαν οι μύθοι:πόλεμο,παραμύθια,θεούς!Ο σκηνοθέτης Αθερίδης επέλεξε να περάσει το κωμικό στοιχείο και στους υπόλοιπους ρόλους,με αποτέλεσμα να παρουσιάσει μια κακέκτυπη απομίμηση κωμωδίας του Αριστοφάνη.Ο ίδιος ως Μενέλαος κρατήθηκε σε καλό επίπεδο,η Σμαράγδα ώρες-ώρες νόμιζε πως έπαιζε την Ντάλια,ο Καπουτζίδης -μάντισσα Θεονόη, ενα μείγμα καμπαρετζίδικης Ανατολής και μινωικού Πρίγκιπα με τα Κρίνα,αφού γελοιοποίησε τη μάντισσα,έδωσε δείγμα των δυνατοτήτων του όταν η Θεονόη ανακοίνωνε την απόφασή της να βοηθήσει την Ελένη και το Μενέλαο.Σε επίπεδο κωμικού περισσότερο κινήθηκε και ο Βούρος-Θεοκλύμενος.
Αν έβλεπε κανείς την παράσταση σαν μια ελαφρή κωμωδία,οπωσδήποτε άρεσε και μάλιστα πολύ,αν κρίνω από το γέλιο στις κερκίδες,όμως οι περισσότεροι θεατές έβλεπαν την Ντάλια και το Σπύρο του Παρά Πέντε και όχι την Ελένη του Ευριπίδη.Υπεύθυνοι γι αυτό οι συντελεστές της παράστασης που με το εγχείρημά τους προσπάθησαν να εξαργυρώσουν την τηλεοπτική επιτυχία τους.Αθερίδης,Σμαράγδα,Καπουτζίδης είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η σύγχρονη κωμική σκηνή,ας διάλεγαν μια κωμωδία να ξεδιπλώσουν το αναμφισβήτητο ταλέντο τους,όχι τραγωδία,όχι την Ελένη του Ευριπίδη!Κρίμα....
Πηγές:α)η προσωπική μου αποψη ως θεατή
β)ΑLBIN LESKY,Iστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας