Τριαναρχώ (επαναδημοσίευση)

ΤΡΙΑΝΑΡΧΏ

"Τριαναρχώ ( των Τριων Ιεραρχών) είνι γινημένου του πιδί", έλεγε η μάνα μου,
"γι τ' αυτό θα γιέν' γραμματιζούμινους", προμάντευαν οι γειτόνισσες εις άπταιστον ιδίωμα ΑΠΟΥΡΩ! Έτσι λοιπόν μεγάλωσα θεωρώντας ότι γεννηθηκα στις 30 Ιανουαρίου. Ώσπου ήρθε η ώρα να βγάλω αστυνομική ταυτότητα και βλέπω στο πιστοποιητικό ημερομηνία γέννησης 29 Ιανουαρίου! - Ρε μάνα, τι έγινε,εδώ το χαρτί λέει 29, εγώ μεγάλωσα ξέροντας ότι γεννήθηκα στις 30. - "Α, πιδί μ', ξιέρου γω; Να, ήταν έντικα-δώδικα του βράδ' στ'ς εικοσιννιά, ούτι θ'μούμι,να ,είπαμι να σι γιουρτάζουμι στ'ς τριάντα, να σι φουτίσουν οι τρεις ιράρχις,να γέν'ς γραμματιζούμινους"! Έτσι "μι φώτ'σαν" οι Τρεις Ιεράρχες κι έγινα "γραμματιζούμινους"! Η μάνα μας άφησε πριν λίγα χρόνια, σχεδόν αιωνόβια, αλλά ακόμα και στα γεράματα επέμενε, "του πιδί είνι γινημένου Τριαναρχώ!"

Από τη δεύτερη πατρίδα -3

Κάθε τόπος ξεχωρίζει για τις ιδιαίτερες διατροφικές συνήθειες, ανάλογες 
με τις ανάγκες, με τις δυνατότητες να καλύψει τις ανάγκες, κλιματολογικές συνθήκες, θρησκευτικές επιλογές, χίλιους δυο παράγοντες...
Για την "ιερή" παράδοση του δεκατιανού δείτε εδώ...Σήμερα θα επεκταθούμε
 λίγο παραπάνω...Μια βόλτα στην αγορά, για να μυρίσουμε αρώματα, καρυκεύματα, μπαχάρια...

Μια άλλη επιλογή δεκατιανού, ταμία (ρεβυθοκεφτέδες-φαλάφελ τα λένε 
στην Αίγυπτο), αυγά βραστά, ωμές πιπεριές και ο,τιδήποτε άλλο βρεθεί...

Ενα τραπέζι για τους φίλους περιλαμβάνει όλα τα καλά του θεού, 
η τέχνη του τρώγειν δια των τριών δακτύλων (αντίχειρας, δείκτης, μεσαίος)
πάει σύννεφο, ο υπογράφων στα σπίτια των Σουδανών φίλων τιμούσε 
την πατροπαράδοτη συνήθεια, έστω και με σχετική δυσκολία, οι ντόπιοι βέβαια συνηθισμένοι και αριστοτέχνες του τρόπου, να βλέπεις τον Σουδανό φίλο να κόβει κομμάτι-κομμάτι και να τρώει το φιλέτο πανέ με τα τρία δάχτυλα και ο VaD να μένει ενεός! Σημειώνω ότι πριν και μετά το γεύμα χρησιμοποιούν απαραίτητα σαπούνι για την καθαριότητα των χεριών....

 Και η ψησταριά πολύ διαδεδομένη συνήθεια, αφού ακόμα και το μαγείρεμα γίνεται στα κάρβουνα, το ψηστικό σκεύος της φωτογραφίας πολύ λειτουργικό, 
τα λίπη πέφτουν στα κάρβουνα, το τελικό αποτέλεσμα εξαίσιο, να γλύφεις 
τα δάχτυλά σου!
                     

Και χυμοί, αναψυκτικά (κακή συνήθεια "πολιτισμού" η Κόκα Κόλα) συνοδεύουν το γεύμα, στη φωτογραφία μας κομμάτια αποξηραμενου φρούτου, 
του κονγκολέζ, από είδος μπαομπάμπ (εδώ κι εδώ), τα λιώνουν στο μίξερ,
 ένας χυμός-αριστούργημα...

και φρούτα βεβαίως, πολλά τροπικά φρούτα, πάρτε ένα μάνγκο...

 Φυσικά ένα καλό γεύμα ολοκληρώνεται με μια άλλη πατροπαράδοτη συνήθεια, τσάι ή καφέ (εδώ)....
Χωνέψτε τώρα και...συνεχίζουμε...

Οι φωτογραφίες ειναι και πάλι από τη σελίδα Support the Tourism in Sudan 
στο fb

Ο καθρέφτης

Η ιστορία μας πριν απ' τα χρόνια της προσφυγιάς, σε παραλιακό χωριό της Προποντίδας, κοντά στην Πόλη...
Ο αρραβωνιαστικός, καθώς φροντίζει σιγά σιγά για τον εξοπλισμό και τη διακόσμηση του μελλοντικού σπιτιού, φέρνει απο την Πόλη έναν μεγάλο καθρέφτη,

η αρραβωνιαστικιά επικρότησε την επιλογή του, έλα όμως που κυρίως 

οι γυναίκες απ' το σόι της νύφης άρχισαν τα δικά τους, όχι έτσι, όχι αλλιώς, 

όχι αλλιώτικα, έβγαλαν  το πόρισμα ότι ο καθρέφτης δεν είναι καλός! 

Τι να κάνει ο μέλλων γαμβρός, πάει στην Πόλη, φέρνει έναν άλλο καθρέφτη, αυτή τη φορά το γυναικομάνι απεφάνθη ενθουσιωδώς, "αυτός ειναι καθρέφτης!", ενεκρίθη λοιπόν η νέα αγορά, οι γυναίκες της οικογένειας αποχώρησαν

 σφόδρα ικανοποιημένες και τότε η αρραβωνιαστικιά, που ήξερε και εκτιμούσε 

την αίσθηση του παιγνιώδους χιούμορ, το οποίο διέκρινε το μνηστήρα της, 

τον ερωτά, "βρε Δημητρό, ο καθρέφτης δεν είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο

 ή μήπως κάνω λάθος;" και ο Δημητρός απαντά,"όχι, κορίτσι μου, δεν κάνεις λάθος, ο ίδιος είναι, αλλά ούτε που το κατάλαβαν οι θείες!!!!"

ΥΓ. Την ιστορία μου αφηγήθηκε ο εγγονός του Δημητρού...

ΑΠΟΥΡΩ 7

Τοπίο Κολινδρού στην ομίχλη...Και για τους γνωρίζοντες, 

Καψαλός και στο βάθος Αγιος Αθανάσιος...

Ο φίλος μας ο ΑΠΟΥΡΩ σατιρίζει επώνυμους και ανώνυμους, προτείνει τη λειτουργία του Ράδιο Κολινδρός, επιδοκιμάζει την απόφαση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν.Λούσης να τιμήσει τους εκπαιδευτικούς κολινδρινής καταγωγής, επικρίνει την απουσία του κοινού από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, θυμάται την επιτυχημένη δραστηριότητα του παλαιότερου Μορφωτικού Συλλόγου, συμμετέχει στα αποκριάτικα έθιμα και λόγω Αποκριάς εύχεται "σ'χουρημένα" (συχωρεμένα) και καλή Σαρακοστή σε όλους, συνήθεια παλιά την Κυριακή της Αποκριάς να ζητάμε συχώρεση από δικούς και φίλους ενόψει της Σαρακοστής.

Από τη δεύτερη πατρίδα - 2

Η φωτογραφική αναδρομή στο Χαρτούμ συνεχίζεται...
Η πιο καινούρια γέφυρα στο Λευκό Νείλο, που συνδέει το Χαρτουμ με το Ομντουρμάν, δόθηκε στην κυκλοφορία πριν απο περίπου δεκαπέντε χρόνια....

Η σιδερένια γέφυρα του Μπάχρι,την έχουμε ξαναδεί, τα νερά του Γαλάζιου Νείλου εχουν τραβηχτεί και οι καλλιεργητές αξιοποιούν το έδαφος το λιπασμένο μόνο από την ιλύ του ποταμού, μέχρι να ξαναφουσκώσουν τα νερά προλαβαίνουν δυο και τρεις καλλιέργειες, κυρίως λαχανικά...

Σημαντική στιγμή για μένα, όταν βρέθηκα στο νησί Τούτι, στη συμβολή

 των δυο Νείλων, αριστερά τα νερά του Λευκού Νείλου, δεξιά του Γαλάζιου, φαίνεται κάπως η διαφορά των υδάτων στο χρώμα, ακόμα κι όταν είναι χαμηλά  τα νερά,ο Λευκός είναι πιο ορμητικός απ' τον Γαλάζιο και στο σημείο της συμβολής σπρώχνει προς τα πίσω τα νερά του Γαλάζιου Νείλου, σε μήκος δυο-τριων χιλιομέτρων περίπου,έτσι δημιουργείται η αυταπάτη ότι ο Γαλάζιος ρέει αντίθετα απ' τον Λευκό...

Κι άλλες όμορφες εικόνες από τους δυο Νείλους....

 Μην κατεβαίνετε από τη βάρκα, έχουμε ακόμα ταξίδι...

Οι φωτογραφίες απο τη σελίδα του fb  Support the Tourisme in Soudan

...και φιλοσοφούμεν άνευ...

Η Ελένη, σε τμήμα τρίτης δέσμης, στο δικό της κόσμο, παιδί με εντονο αυθορμητισμό, καμιά σχέση με τα μαθήματα, σωματικά μόνο βρισκόταν
 μέσα στην τάξη, το μυαλό της ανέμιζε αλλού, οπότε κάθε "επιστροφή" της 
στα δρώμενα της τάξης συνοδευόταν με μια έκρηξη αυθορμητισμού, που προκαλούσε την ανάλογη θυμηδία...Θουκυδίδου Περικλέους Επιτάφιος, την ώρα που η Ελένη εξερευνά με το βλέμμα της το...ταβάνι, ο υποφαινόμενος αναγιγνώσκει από το πρωτότυπο το γνωστό απόσπασμα, "Φιλοκαλούμεν γαρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας", η  Ελένη προφανώς ακούει μόνο την τελευταία λέξη και στρεφόμενη στη συμμαθήτρια της, που κάθεται στο ίδιο θρανίο, αναφωνεί αυθορμήτως και στεντορείως, "Τι λέει, καλέ, ο Δαραής;" Φυσικά το γέλιο των συμμαθητών πήγε σύννεφο, η παρέμβαση προσφερόταν για χαλάρωση, ο VaD χαμογελώντας απάντησε,"Δε λέει ο Δαραής, Ελένη μου, απλώς διαβάζει Θουκυδίδη!" για να εισπράξει την αφασιακή και ευγενική απάντηση της Ελένης, "Καλά, συγγνώμη, να μη σας διακόπτω!"
Η αφοπλιστική ατάκα της Ελένης ολοκλήρωσε το κλίμα χαλάρωσης στην αίθουσα, τα παιδιά πήραν τις ανάσες τους και το μάθημα συνεχίστηκε κανονικά...

Επιμύθιο, όσο είναι δυνατόν, οι παρεμβάσεις μας  σε τέτοια φαινόμενα την ώρα της διδασκαλίας στοχεύουν στην αποφόρτιση της ατμόσφαιρας και όχι στην ένταση, που θα μπορούσε να προκαλέσει μια  έντονη αντιπαράθεση. Το ξέρω, δεν είναι εύκολο, δεν το κατάφερνα πάντα, γι' αυτό και έγραψα, "όσο είναι δυνατόν"...

Από τη δεύτερη πατρίδα - 1

Η φωτογραφική αναδρομή συνεχίζεται..., η σιδερένια γέφυρα του Μπάχρι,
 η παλαιότερη του Χαρτούμ, μη σας ξεγελάει ο φωτισμός, μονίμως θεοσκότεινη ήταν, μάλλον φωτίστηκε για κάποιον επετειακό λόγο....

Η γέφυρα προς το νησί Τούτι, απο τις πιο καινούριες...

Το τζαμί του Μάχντι στο Ομντουρμάν

Η σκεπαστή αγορά του Ομντουρμάν...

Τα παραδοσιακά παπούτσια, μαρκούμπ στην αραβική γλώσσα, 
τα μαρκούπια, όπως τα έλεγαν οι εκεί Ελληνες...

Η Αραβική αγορά (souk al arabi)...

 Η Jamhourija, κεντρικός δρόμος του Χαρτούμ, αριστερά του δρόμου
 η Αιγυπτιακή Αγορά (souk al masri) , δεξιά η Αραβική...

Και o εξωτερικός χώρος του Sudan National Museum

 Οι φωτογραφίες από τη σελίδα Support the tourisme in Sudan στο fb

Ντενεκές ξεγάνωτος!

Πολύ πριν την κάνει διάσημη και μοδάτη ο αξεπέραστος Ευάγγελος Γιαννόπουλος, πρωτάκουσα την έκφραση από συνάδελφο και φίλο. Ηρθε στο σχολείο ο κηδεμόνας, να ρωτήσει για την πρόοδο του παιδιού του και ο Κ., νέος, άπειρος τότε και ταυτόχρονα πολύ αυθόρμητος στις αντιδράσεις του, 
είπε στον πατέρα ότι ο γιός του δεν κάνει τίποτα, είναι ντενεκές ξεγάνωτος!!! 
  Ο καημένος ο γονιός έσκυψε το κεφάλι κι έφυγε καταστενοχωρημένος.
Αμέσως πέσαμε πάνω στον Κ.,"Ρε συ, τι του είπες του ανθρώπου;", 
"Τι του είπα,μωρέ;", "Ρε, αποκάλεσες το γιο του ντενεκέ ξεγάνωτο!", "Μα, αφού είναι...", "Ρε Κ., δε χρησιμοποιούμε προσβλητικές κουβέντες προς τους γονείς, 
αν κάποιος αποκαλούσε το γιο σου ντενεκέ ξεγάνωτο, πώς θα σου φαινότανε;",
ο Κ. ταράχτηκε, "Ρε, τι μ...α έκανα", έτρεξε αμέσως, πρόλαβε τον αποχωρούντα γονιό, του ζήτησε συγγνώμη, του εξήγησε οτι δεν εννοούσε την έκφραση 
στην κυριολεξία της, του είπε ότι το παιδί απλώς δεν προσπαθεί, ενώ είχε 
τη δυνατότητα να τα καταφέρει, έτσι διόρθωσε την γκάφα, αναπτερώνοντας ταυτόχρονα το πεσμένο ηθικό του γονιού...
Περάσανε τόσα χρόνια, ο Κ. ακόμα θυμάται τη μεγάλη "πατάτα" και πάντα μονολογεί, "ρε, τι μ.....α έκανα!" Το πάθημα γίνεται μάθημα, είμαι σε θέση
να ξέρω ότι από τότε δεν ξαναμίλησε με προσβλητικό τρόπο για κανένα μαθητή...

Επταήμερο...

Ε, μωρέ, πώς κάνετε έτσι, 
μια βδομαδούλα μπλογκοάδεια σας ζητάω, 
σιγά το πράμα, αμάν πια!!!

Εις Υγείαν!

Φίλοι μπλογκ-αναγνώστες, γεμίστε το ποτήρι σας,

  επί τη ονομαστική  ημών εορτή πιείτε στην υγειά μας μπρούσκο αγίασμα 
από το κτήμα του αμπελουργού της παρέας μας (κλικ εδώ),

 εμφιαλωμένο για ιδιωτική χρήση, ήγουν για να το απολαμβάνουν μόνο οι φίλοι της καλής παρέας, με ετικέτα φιλοτεχνημένη απο τον καλλιτέχνη της  συντροφιάς (κλικ εδώ) ,ευχηθείτε μας, να αντευχηθούμε με τη σειρά μας

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ό,τι καλύτερο για όλους μας και να είναι διαρκείας....