Οι θερινές διακοπές της μητέρας μου

 

Για όσους ακόμα επιμένουν στα παλιά ωραία χρόνια,  

 ιδού οι θερινές διακοπές της μάνας ...χρόνια στα χωράφια η μάνα, στη σπορά (σπαρμός), στο θέρισμα (ο θέρος),

 

στο αλώνισμα με τη δοκάνη (δεν τα πρόλαβα αυτά τα χρόνια),

 

αργότερα το Μάη στα κεράσια,

 

αφού πρώτα είχαν ξεκινήσει τα καπνά ,

 

από τέλος Φλεβάρη τα καπνοσπορεία (τα καρίκια),

 

όλο τον Απριλομάη το φύτεμα του καπνού (η φυτεία) και το σκάψιμο,

 

όλο το καλοκαίρι θερινή διαβίωση στην καλύβα, μιάμιση ώρα μακριά 

απ' το χωριό,το μάζεμα (το σπάσιμο) του καπνού,

 

το "ραμάτιασμα",

 

τα πανιά,

 

οι ηλιάστρες, βάρος ασήκωτο, τη μέρα μεταφορά στον ήλιο, για να ξεραθούν 

τα καπνά, το βράδυ μέσα πάλι, κι όταν βλέπαμε να έρχεται η βροχή, γενικός συναγερμός, να μαζέψουμε τα απλωμένα καπνά μέσα στην καλύβα,

 για να μη βραχούν,

 

το Σεπτέμβρη  το "δέσιμο" του καπνού σε "μπάλες"

 

και βέβαια το βάρος του θερινού νοικοκυριού πάλι στη μάνα έπεφτε...

Κι από Σεπτέμβρη πάλι απ'την αρχή, η χειμωνιάτικη "τυράννια", 

όπως θα την περιγράψουμε σε επόμενη ανάρτηση...

Τι λέτε τώρα, ακόμα νοσταλγείτε τα χρόνια τα παλιά, τα..αθώα, τα..αγνά, 

κοντά στη φύση;  

Εμπρός, οι νοσταλγοί και οι..."νοσταλγές" ας επιστρέψουν, κι αν τα βγάλουν πέρα, ας έρθουν να μου το πουν, εγώ λέω να μείνω στο σήμερα κι ας είναι ζοφερό...