Σκόνη στο μπαλκόνι

Αλλοτε δίκαια άλλοτε άδικα η εικόνα της κακιάς πεθεράς αποτελεί 
ένα από τα παραδοσιακά στερεότυπα της νεοελληνικής κοινωνίας...
Η πεθερά της ιστορίας μας δε θα μπορούσε να ενταχθεί στην κατηγορία 
της κακιάς, από μόνη της αποτελούσε ολόκληρη κατηγορία! Καλόβολος άνθρωπος γενικώς, θυσία για τους άλλους, απλώς αφελώς αμολούσε το κουφό και όποιον  πάρει ο χάρος! Ο,τι κουβέντα έβγαινε απ' το στόμα της ήταν μαργαριτάρι, που προκαλούσε άφθονο γέλιο με τις αυθόρμητες γκάφες της...Φιλοξενούμενη για λίγες μέρες στο διαμέρισμα του γαμπρού πρόσφερε 
ουκ ολίγες εκρήξεις γέλιου...Ο ένοικος της διπλανής γκαρσονιέρας, ένα νεαρό, ευγενικό παλικάρι, που ζούσε μόνος του, διασταυρώνεται με το γαμπρό 
στο ασανσέρ, όπως πάντα τον καλημερίζει ευγενικά και του λέει
 "κύριε Παναγιώτη, το σκούπισα το μπαλκόνι", έκπληκτος ο άλλος,
"Ποιο μπαλκόνι, βρε Δημήτρη"; -
"-Να, το μπαλκόνι μου, που είχε σκόνη, μου είπε η πεθερά σας, να το σκουπίσω, γιατί έχει σκόνη και ο αέρας τη φέρνει στο μπαλκόνι σας"! Λυμένος στα γέλια 
ο γαμπρός απευθύνεται στο νεαρό, "Ακου, βρε Δημήτρη, δικό σου το μπαλκόνι ,κάν'το ό,τι θέλεις, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν, πολύ περισσότερο στην πεθερά μου". Τη συνέχεια τη φαντάζεστε, με διπλωμένο το στομάχι απ' τα γέλια 
ο γαμπρός τα λέει στην πεθερά, "καλά, του είπες του ανθρώπου να καθαρίσει 
το μπαλκόνι του;" και εισπράττει την αφοπλιστική απάντηση, "εμ, πώς,αφού ήταν γεμάτο σκόνη!" -"Καλά, και τι σε νοιάζει εσένα"; -"Ε,πώς,αφού τη φέρνει ο αέρας στο μπαλκόνι μας!" Εδώ παρεμβαίνει η κόρη, "Ποιο μπαλκόνι σου, ρε μάνα;" και ο γελαστός "καυγάς" λήγει με την καθησυχαστική υπόσχεση, που όμως ήταν σίγουρο οτι δε θα τηρηθεί, "άντι καλά, ξανά δε λιέου τίπουτα"!
Ο φίλος που μας δάνεισε την ιστορία ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, χτυπιέται στα γέλια, όταν την αφηγείται...