Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ...


Αρχές της δεκαετίας του '60, οι μαγαζάτορες της Αγοράς, στην οποία έχει αναφερθεί πολλές φορές ο ΑΠΟΥΡΩ, αραχτοί και λάιτ (σύμφωνα με τη νεότερη έκφραση) κάτω απ' το καβάκι, Η είσοδος στην Αγορά και στο βάθος δεξιά ό,τι έχει απομείνει απ' το καβάκι..

αφήνουν τα μικρομαγαζάκια τους ορθάνοιχτα, ποιος να μπει να κλέψει, αν εμφανιζόταν πελάτης, κάποιος θα βρισκόταν να φωνάξει το μαγαζάτορα, να τον διακόψει απ' την απόλαυση του πρωινού χαβαλέ...
Οι "παζαρίσιοι" λοιπόν απολαμβάνουν τον καφέ τους, το ταβλάκι τους, την κολτσίνα, "πέρα βρέχει", μιλάμε για την αποθέωση της αφασίας, πλαισιωμένη με τα κλασικά κολινδρινά μασλάτια, ποιος ζει, ποιος πέθανε, ποιος παντρεύεται, ποια αρραβωνιάστηκε, όλα τα νέα του χωριού, τότε δεν υπήρχαν ούτε τοπικές εφημερίδες, ούτε κολινδρινά μπλόγκια, τα νέα, καλά ή άσχημα, μεταφέρονταν από στόμα σε στόμα, διανθισμένα βέβαια με την ανάλογη "σάλτσα"...Ελα όμως που το ανοιχτό μαγαζάκι, χωρίς το αφεντικό μέσα, σίγουρα αποτελούσε πρόκληση κι έτσι παρατηρούνταν συχνά-πυκνά περιστατικά μικροκλοπών κυρίως στα μπακάλικα της πιάτσας...
Το κοριτσάκι της ιστορίας μας, παιδί πάμφτωχης οικογένειας, κάτι τσίμπησε απ' το μπακάλικο εν ώρα απουσίας του μπακάλη, εκείνος κάλεσε την αστυνομία και ο αστυνόμος, φρονίμως ποιών και μπράβο του, όταν διαπίστωσε ότι η "κλοπή" διεπράχθη την ώρα που ο καταστηματάρχης απολάμβανε την καφεδιά του μακριά απ' το ορθάνοιχτο μαγαζί, άφησε ελεύθερο το παιδί, κατσάδιασε τον αραχτό μπακάλη και τοιχοκόλλησε στο καβάκι ανακοίνωση ότι οι μαγαζάτορες δεν επιτρέπεται να αφήνουν ορθάνοιχτα τα μαγαζιά τους κι αυτοί να αράζουν στους καφενέδες...
Και για όσους δεν ήξεραν να διαβάζουν, βγήκε ο τελάλης εκεί που αρχίζουν τα σκαλάκια, πάνω απ' το καβάκι,
Το καβάκι και τα "Σκαλάκια", όπως είναι σήμερα...

και, στεντορεία φωνή, διαλάλησε την ανακοίνωση:-" Αααααακούσατε, κύριοιιιιιιιιι! Οι μαγαζάτορες δεν επιτρέπεται να αφήνουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους και να απουσιάζουν! Καμιά περίπτωση κλοπής δε θα ερευνηθεί, αν την ώρα της κλοπής ο ιδιοκτήτης απουσιάζει από το κατάστημά του!"Να δεις για πότε συμμορφώθηκαν οι αραχτοί, αλλά δε χάλασαν και πολύ τη ζαχαρένια τους, βρήκαν τη λύση, δεν πήγαιναν στους καφενέδες, άπλωναν τραπεζάκι έξω απ' τα μαγαζιά τους και το αραλίκι συνεχίστηκε στους ίδιους ρυθμούς, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν πια η Αγορά πήρε τα κάτω της, αφού η περισσότερη κίνηση είχε μεταφερθεί πλέον στη διασταύρωση Σαμαρά, άλλες ιστορίες με πολύ γέλιο, θα μας απασχολήσουν αργότερα...
Τι απέγινε το κοριτσάκι της ιστορίας μας; -Αλλη πονεμένη ιστορία! Λίγα χρόνια μετά κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη, εργάζεται ως υπηρέτρια, ανακαλύπτει έναν κόσμο που δεν τον φανταζόταν κι όταν ανέβαινε στο χωριό, διηγιόταν με καμάρι:-Αχ, χτες βράδυ πήγαμε σ'ενα πάρτι και ήπιαμε βερμούτ!!!
Μαθαίνω ότι εδώ και χρόνια έχει βγει στη σύνταξη, έχει επιστρέψει στο χωριό, έχει ξαναχτίσει νέο σπίτι στη θέση του παλιού πατρικού ερείπιου, νά΄ναι καλά η γυναίκα, πολλοί τραβήξαμε μεγάλα ζόρια εκείνα τα χρόνια, δε θέλουμε με τίποτα να τα θυμόμαστε, μόνο ξαναφέρνουμε στο μυαλό μας ιστορίες για γέλια και για δάκρυα, όπως αυτή που σας αφηγήθηκα...

26 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Καλά να είμαστε και με τις αναμνήσεις μας και με το τώρα!
    Κοινές αναμνήσεις μιας εποχής που χαράχτηκε στις μνήμες μας...

    Η δεύτερη φωτογραφία μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής!
    Να είναι γιατί κάπου εκεί αναγνωρίζω στοιχεία από το δικό μου τόπο;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιαγιά Αντιγόνη μου,οταν περιγραφει κανείς σκηνες απ'την ελληνική επαρχια,δεν ειναι μοναδικές,συνηθως αποτελούν μορφές συμπεριφοράς,που ήταν κανόνας,που ήταν παράδοση...
      -Η κεντρική πλατεια του γεννέθλιου τόπου μου(η Αγορά του ΑΠΟΥΡΩ ειναι πανεμορφη...

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφη η ιστορία που μας αφηγήθηκες Vad!Κι έχεις ένα μοναδικό τρόπο να αφηγείσαι...
    Την καλημέρα μου!Και μη μου θυμίσεις πάλι πόσες μέρες έμειναν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εva Neocleous,Ευα μου,μη μ'ανεβάζεις,
      θα καβαλήσω το καλάμι:))
      -όχι, δε σου θυμιζω οτι έμειναν δεκαπέντε μερες:)))

      Καλό Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  3. κάπως έτσι θα ήταν κι εδω γιατι βλέπω φωτογραφίες του παππού μου ,που είχε μπακάλικο,να κάθεται σε τραπεζάκι έξω από το μαγαζί!!!!
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nasia,σιγουρα ετσι ήταν παντου,ο Νιόνιος αργησε ν'ανακαλύψει τα Τραπεζάκια Εξω:)
      http://www.youtube.com/watch?v=b0ue55uCBOQ

      Καλό Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  4. το τραπεζάκι εξω...την ξερω αυτη τη συνήθεια από το θειό μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε,allοra,μόνο απ'το θείο σου;;;:))
      Κλειστηκε ποτέ κανείς γνήσιος νεοέλλην μέσα;Πάρε κι εσυ Τραπεζακια Εξω!
      http://www.youtube.com/watch?v=vN9i4FkiNww

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  5. Έλεγα ότι μόνο στην Ικαρία φημίζονται για τα ανοιχτά μαγαζιά και τους ιδιοκτήτες τους φευγάτους, να που και αλλού το κρατούν καλά το έθιμο.. Το κρατούσαν δηλαδή, στις μέρες μας αμφιβάλλω αν τολμάει να το εφαρμόσει κανείς πλέον.
    Μου άρεσε που η ιστορία του κοριτσιού είχε αίσιο τέλος, ένας Γιάννης Αγιάννης γένους θηλυκού που όμως η δικαιοσύνη αυτή τη φορά τη λυπήθηκε, μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eva Psarrou,Εύα μου,ο καλός νεοελλην δεν κόβει τις καλές συνηθειες:))
      -Εκτιμώ το συνειρμό,που σε οδηγησε στους Αθλιους...

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα Vad.

    Εξαιρετική η ιστορία σου. Αυτό πάντως γινόταν και αλλού, για να μην πω πως γίνεται ακόμα και σήμερα. Ο Έλληνας έχει την τάση να αφήνει τα σοβαρά για... αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. teleytaios,το αραλίκι σε πέντε καρεκλες(μια για να καθεσαικι απο μια για καθε χερι και πόδι!)αλλάζεται;Μεγαλειο!!:))Ες αυριον τα σπουδαια:))

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  7. να ναι καλά ο αστυνομικός...σοφά έπραξε! και ο πατέρας μου επίσης αστυνομικός πάντα μας έλεγε...
    μην αφήνετε τα πράγματα σας εκτεθειμένα πουθενά...και στο αμάξι αν θα αφήσετε κάτι να μη φαίνεται γιατί τότε είσθε συνυπεύθυνοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ElenaG,έτσι ειναι,άμα τάχεις όλα χυμα,οποιος στερειται δε θ'αντεξει στην προκληση...

      Καλό Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα
    Οπου υπήρχαν καταστήματα αυτα γινόταν. Εμείς στο χωριό περιοριζόμασταν στο "κλέψιμο" φρούτων από τα δέντρα (αχλάδια, μούρες, κορόμηλα (είχαν μια κορομηλιά ο Θανάσης σπίτι τους τι να σου πω..... ακόμα θυμάμαι την γεύση τους!!!!!!) και αν ήταν νύχτα τα τρώγαμε μαζί με τα σκουλικάκια κάτω από το ημίφως και φυσικά δεν πάθαμε απολύτως τίποτα. Τα τελευταία χρόνια σπάζανε τα δέντρα από διάφορα φρούτα και δεν άπλωνε κανένας να πάρει. Τώρα τελευταία πολλά καρπούζια και πεπόνια εξαφανίζονται από τα μποστάνια μας... αλήθεια καταργήθηκε ο δραγάτης; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. POURNARI,Κατερινα μου,α,αλλο ευαγγελιο οι επιδρομες για φρούτα!Και να πεις οτι δεν ειχαμε δικά μας!Αλλά μας άρεσε το ξενο:))
      http://apouro.blogspot.gr/2012/07/blog-post_19.html

      Δραγάτης,μόλις μας επαιρνε χαμπάρι,φωναζε ο παππούς ο Μήτσος,"Οξου απ'τ'αμπέλια,ρεεεεεε"!!! Κατόπιν μας προεκυψε επισημος δραγάτης,ο Αγροφύλαξ,όχι ο ιδιος βεβαια,ήταν γερος πια...
      -Κορόμηλα του Θανάση;;;Θα του το μεταφερω:)

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  9. βρε το βερμούτ...

    θραύση κάνει εδώ και στο μπλογκ μου

    τυχαίο???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. akrat,γεράματα;:)Αρχισε η νοσταλγία;Πάρε ενα νοσταλγικο της εποχής του βερμούτ...
      http://www.youtube.com/watch?v=0GAdXySCwO8&feature=related

      Kαλό Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  10. Στο χωριό της μαμάς μου ακόμα έξω απ' τα μαγαζιά αράζουν.Οπότε,μπορώ να πω με υπερηφάνεια πως το 'χω δει κι εγώ,παρά το νεαρό της ηλικίας μου!

    Φιλάκια. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κ.,οι καλές νεοελληνικές συνηθειες δεν αλλάζουν:))
      Το νεαρόν της ηλικίας δεν εμποδιζει την συλλογη εμπειριών:)

      Καλό Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  11. Ο πεθερός μου έξω από το κατάστημα του που έγραφε Γενικόν Εμπόρειον ήταν συνήθως αραχτός στην καρέκλα του και δεν είχε πρόβλημα να τον παίρνει και ο ύπνος καθιστόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αθεόφοβε,Γενικόν Εμπόριον;;;Ο άρχοντας του χωριού!!!
      Ε,νεοέλλην και να μην πάρει κι εναν πρωτο υπνάκο στην καρεκλα,πριν πάει για...ύπνο;:)))
      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή
  12. Εχεις δίκιο αυτή η συνήθεια των εμπόρων ήταν σ'ολες τις επαρχιακές πόλεις.Μόνο οι φραγκοφονιάδες απολάμβαναν τον καφέ τους μέσα στο μαγαζί τους από φόβο.

    Καλη Παναγιά να'χεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. zoyzoy,Αρμενάκι,όπως φαινεται,πανελλήνια συνηθεια στις μικρες κλειστες κοινωνιες...

      Καλό Δεκαπενταυγουστο στο ωραιο νησι...

      Διαγραφή
  13. Tί είναι το καβάκι;
    Δίκαιο τον βρίσκω τον αστυνόμο.

    Στα μικρομάγαζα ακόμα συμβαίνει αυτό, προχθές περνώντας από ένα μαγαζί με αλιευτικά είχανε στήσει απ΄έξω τσιπουρογλέντι με γιαλιστερές:)

    Χρόνια Πολλά με υγεία:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Thalassenia,το καβακι ειναι ειδος λευκας
      http://tani.gr/gr/plant.aspx?plant_id=2589...
      -Αλλο η εγκαταλειψη του μαγαζιου ανοιχτου και άλλο τα ωραια τραπεζακια εξω...
      -Σωστ'α επρεξε ο...χωροφύλαξ:)

      Καλο Δεκαπενταυγουστο...

      Διαγραφή