ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ!

Εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους όσοι με συνοδεύετε στο μακρινό ταξίδι μου.

ΥΓΕΙΑ,

ΑΓΑΠΗ,

ΕΙΡΗΝΗ

σε όλο τον κόσμο....

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ

Τα παιδιά των σχολείων μας είπαν τα κάλαντα στο σπίτι μας την παραμονή των Χριστουγέννων, γενικώς καλά περάσαμε, πάμε τώρα με το καλό για Πρωτοχρονιά και βέβαια δε θ'αφήσουμε απέξω το κλασικό έθιμο των ημερών.
Η μάστιγα γνωστή, μόλις τελειώσουν οι αγροτικές εργασίες και πιάσει ο χειμώνας,
η πράσινη τσόχα στην επαρχία παίρνει φωτιά. Περιουσίες χάνονται,
σπίτια γκρεμίζονται, οικογένειες διαλύονται...
Ο τζόγος, αρρωστημένη συνήθεια, είχε κυριεύσει τον ήρωα της ιστορίας μας
ακόμα και στον ύπνο του!
Κατέβηκε λοιπόν ο "ήρωάς" μας στην πόλη, στο κέντρο της αγροτικής περιοχής. μέσα σε μια νύχτα έχασε όσα κουβαλούσε πάνω του, και το πρωί πήρε το λεωφορείο για το χωριό του με δέκα ευρώ στην τσέπη. Έδωσε το χαρτονόμισμα στον εισπράκτορα και πριν πάρει τα ρέστα,ξενύχτης καθώς ήταν, αποκοιμήθηκε μέσα στο λεωφορείο. Όταν έφτασαν στο χωριό, ο εισπράκτορας τον ξύπνησε λέγοντάς του: - Ξύπνα, κύριε, φτάσαμε, τα ρέστα σου...Και κείνος πετιέται μέσα απ' τον ύπνο του και φωνάζει: - Πάσο!!!

Η ιστορία είναι πραγματική, μου την αφηγήθηκε φίλος Λαρισαίος.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΑ, ΧΑΡΤΟΥΜ 2009

Το πρώτο μέρος της σχολικής χρονιάς τέλειωσε, καιρός για λίγες ανάσες, με πρώτη ανάσα την όμορφη χριστουγεννιάτικη γιορτή που μας ετοίμασαν οι εκπαιδευτικοί του Ελληνικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου του Χαρτούμ.
Οι εικόνες μιλούν....σκετσάκια...





το "κοριτσάκι με τα σπίρτα" έκλεψε την παράσταση,



τα καλικατζαράκια του Νηπιαγωγείου με τη δασκάλα τους,
και η χορωδία των παιδιών που τραγούδησε ελληνικά, αγγλικά και αραβικά κάλαντα.



Ευχομαι σε όλους τους φίλους

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ....

ΑΠΟΥΡΩ 17

Θέα από τον Παυσίλυπο προς το Θερμαϊκό κόλπο.Ο ΑΠΟΥΡΏ σχολιάζει το εγχείρημα να διασωθεί το εργοστάσιο της Αγροτικής Κολινδρού, ετοιμάζει παρέα για καντάδα, απαριθμεί τα αντικείμενα του...δικού του προικοσύμφωνου, καλωσορίζει τον ΦΛΑΣ, μια νέα στήλη στην εφημερίδα, σχολιάζει ακομη τα διοικητικά δρώμενα στην Αναγέννηση, περιμένει να χορτάσει οφθαλμόλουτρο τη βραδιά που θα χορέψουν βραζιλιάνικα και ρωσικά συγκροτήματα στην πλατεία της Αγοράς, γελάει με το φόβο ορισμένων μην τους πιάσει κάπου το μάτι του ΑΠΟΥΡΏ και τους βγάλει στη φόρα, επισημαίνει τις φθορές στο μοναδικό πεζόδρομο του χωριού και...καλοκαίρι είναι (όχι τώρα, τότε που τα έγραφε), ανακοινώνει τις διακοπές του, αλλά απειλεί ότι θα επανέλθει το Σεπτέμβρη! Και θα το κάνει...

ΟΛΙΓΗ ΑΠΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Το καθιερωμένο θερινό τριήμερο προσκύνημα στις ακρογιαλιές των φοιτητικών και πρώτων μεταφοιτητικών χρόνων, και ταυτόχρονα για να επισκεφτούμε καλούς φίλους που δυστυχώς τους βλέπουμε μια φορά το χρόνο.
Ξεκινήσαμε από Άφυτο, πανέμορφη,

περάσαμε από Κρυοπηγή,
διανυκτερεύσαμε στη Μεταμόρφωση με βροχή και διακοπή ρεύματος, την άλλη μέρα ο καιρός ήταν πιασμένος από παντού, φύγαμε άρον-άρον
κι αφήσαμε παραπονεμένους φίλους καλούς στο Πολύχρονο.
Του χρόνου νάμαστε καλά από Πολύχρονο θ'αρχίσουμε...

ΥΓ1. Η τελευταία φωτογραφία είναι από το Google Earth.

ΥΓ2. Η ανάρτηση αφιερωμένη σε όλους τους δεδηλωμένους λάτρεις της Χαλκιδικής και κυρίως στον συν-ξενιτεμένο Λονδρέζο συμπλόγκερ, τον NdN, που κοιμάται και Χαλκιδική ονειρεύεται!@φίλε,δεν εισαι ο μόνος!!!

Η ΜΑΎΡΗ ΑΘΗΝΆ

Η γλυκειά Αθηνά, η Αθηνούλα του νηπιαγωγείου, ελληνικής καταγωγής.
Λέτε να επιβεβαιώνει τη θεωρία περί Μαύρης Αθηνάς;:)) (δείτε εδώ).
Μόνο για Μαύρη Αφροδίτη δε μας είπαν! Ε, μας κλέβουν τη σοφία, τουλάχιστον ας μας επιτρέπουν να λατρεύουμε την ομορφιά!

ΜΌΡΝΑ - ΕΛΑΤΟΧΏΡΙ

Δυο όμορφοι ορεινοί προορισμοί,για τους οποίους δεν απαιτείται αυτοκίνητο εκτός δρόμου το καλοκαίρι.
Η Μόρνα, στο δρόμο Κατερίνης -Ελασσόνας (στα χαρτιά είναι γραμμένος ως εθνική οδός,ο θεός να την κάνει!) στρίβουμε δεξιά μέσα από το χωριό Φωτεινά και διαμέσου μιας πανέμορφης διαδρομής μέσα στο δάσος, (ο δρόμος ειναι ασφαλτοστρωμένος), φτάνουμε στον εγκαταλειμμένο οικισμό.Λίγα σπίτια έχουν ανακαινισθεί με παραδοσιακό στιλ.
Ερειπωμένο πια το παλιό ξυλουργείο.Ο χείμαρρος Μαυρονέρι
και το παλιό πέτρινο γεφύρι που συνδέει τις δυο πλαγιές της λαγκαδιάς την οποία διασχίζει το Μαυρονέρι.
Επιστρέφοντας από τον ίδιο δρόμο προς Κατερίνη αριστερά συναντάμε τη διασταύρωση προς Ελατοχώρι, το γνωστό χιονοδρομικό κέντρο. Το επισκεφθήκαμε καλοκαίρι, γι' αυτό μην περιμένετε χιόνια.
Καθήσαμε για φαγητό λίγο πριν την είσοδο του χωριού με θέα το χείμαρρο Αγιονέρι.
Η όρεξή μας τραβούσε πέστροφα ψητή και προφανώς επειδή δεν είχαν ανάψει ακόμα τα κάρβουνα, μας πρότειναν τηγανητή, γιατι, λέει, το συγκεκριμένο ψάρι θέλει πενήντα λεπτά της ώρας για να ψηθεί! Για όνομα του θεού, ρε παιδιά, ούτε μπριζόλα παλιοβούβαλου να ήταν! Τέλος πάντων κάναμε ότι τους πιστέψαμε, αλλά και η τηγανητή καλή ήταν.
Και η έκπληξη! Λαχανόκηπος με σακούλες αλουμινίου γεμάτες νερό, εντομοαπωθητικό για το οποίο μας μίλησε σε σχετική ανάρτηση το καλό μας ΔΥΟΣΜΑΡΆΚΙ.Ηταν μια ημερήσια εξόρμηση, μακριά απ' τη θάλασσα κυριακάτικα, όπου γίνεται "πατείς με-πατώ σε".

ΕΚΘΕΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

Σε μια ισλαμική χώρα ο αδαής ξένος θα περίμενε να αντικρίσει περιορισμό των δραστηριοτήτων άλλων θρησκειών. Στο Χαρτούμ όμως ουδείς παρενοχλείται για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ουδείς παρεμποδίζεται στην εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων του.
Οι χριστιανοί και κυρίως οι κόπτες, οι καθολικοί και οι προτεστάντες έχουν μεγάλη δύναμη, ακόμη και στο Χαρτούμ όπου αποτελούν μειοψηφία. Οι εκκλησίες και τα σχολεία τους λειτουργούν χωρίς το παραμικρό εμπόδιο, μάλιστα πολλοί σουδανοί μουσουλμάνοι στέλνουν τα παιδιά τους σε χριστιανικά σχολεία.
Μικρό δείγμα από έκθεση θρησκευτικού βιβλίου, την οποία οργανώνουν κάθε χρόνο οι προτεστάντες, αποτελούν οι φωτογραφίες που παραθέτουμε...

Ο νόμος προστατεύει τη θρησκευτική πίστη των πολιτών, η εξύβριση των θείων οποιουδήποτε θρησκεύματος τιμωρείται με φυλάκιση χωρίς αναστολή και χωρίς δικαίωμα έφεσης.
Η ταυτότητά μου ως προσωρινού κατοίκου της χώρας γράφει μόνο το όνομα και την εθνικότητά μου, κανένα άλλο στοιχείο.
Οι Έλληνες Ορθόδοξοι, ελάχιστη μειονότητα πια μέσα στο σύνολο των χριστιανών, απολαμβάνουν εκτίμησης από τους ντόπιους και βέβαια και μεις ανταποδίδουμε. Βασικός κανόνας διαβίωσης σε μια ξένη χώρα ο σεβασμός στην ντόπια πραγματικότητα και παράδοση.
Με την ανάρτηση αυτή δεν υπερασπίζομαι κανέναν, δεν ωραιοποιώ, δεν υπονοώ τίποτα. Απλώς καταγράφω με ψυχραιμία μια πραγματικότητα την οποία ζω καθημερινά. Αν αλλού οι συνθήκες ειναι διαφορετικές, αυτό δεν εντάσσεται στο σημερινό προβληματισμό μου.

ΤΑ ΞΩΚΚΛΉΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΙΝΔΡΟΎ

Όπως σ' όλη την ελληνική επαρχία έτσι και στον Κολινδρό υπάρχουν αρκετά ξωκκλήσια, τα οποία δένουν τους συγχωριανούς με την παράδοση και τις αγροτικές περιοχές όπου είναι κτισμένα. Όλα ανάγονται σε παλιότερες εποχές, αλλά έχουν ανακαινισθεί ριζικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Η Αγία Παρασκευήκαι η βρύση της.
Το ξωκκλήσι συνδέεται με μια προφορική παράδοση μέσα στην οικογένεια, παράδοση που δεν μπόρεσα να επιβεβαιώσω. Σύμφωνα μ' αυτή ο παππούς μου, τον οποίο δεν πρόλαβα, ονειρεύτηκε την Αγία Παρασκευή, η οποία του υπέδειξε το σημείο όπου θα έβρισκε την εικόνα της. Πράγματι ο παππούς βρήκε την εικόνα και εκεί έκτισε το πρώτο εκκλησάκι της Αγίας.
Μπορεί δικαιολογημένα να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για ορισμένα πράγματα, όμως είναι άδικο να αρνιόμαστε μια παράδοση επειδή δε μας φαίνεται λογική...

Η Αγιάννα ( η Αγία Άννα).Στον αύλειο χώρο της πολλοί συγχωριανοί κάνουν Πρωτομαγιά.
Παλιότερα αριστερά από την εκκλησία υπήρχε βρύση με "αναβρυκό" νερό, που χάθηκε όμως εδώ και πολλά χρόνια.Ανατολή απ' την Αγιάννα.
Αγιος Αθανάσιος, γυναικείο μοναστήρι που χτίστηκε πριν από τριάντα περίπου χρόνια πάνω στα ερείπια παλιού μοναστηριού.
Τ' Σουτήρους (Της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος), μικρό εκκλησάκι κοντά στην περιοχή όπου καλλιεργούσαμε καπνά, περιμέναμε πώς και πώς τη μέρα της γιορτής (6 Αυγούστου), οι παλαιότεροι το θεωρούσαν αμαρτία να εργαζόμαστε στα χωράφια όταν το ξωκκλήσι γιορτάζει, άλλο που δε θέλαμε και μεις.
Στ΄ς Αγιαπουστόλους ( των Αγίων Αποστόλων).
Ποτέ δεν ξεκινούσαμε το "μάζεμα" των καπνών,αν δεν πηγαίναμε στο πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (30 Ιουνίου).Η βρύση των Αγίων Αποστόλων, ένας πανέμορφος τόπος, το νερό είχε χαθεί παλιά, αλλά το ξαναβγάλανε στην επιφάνεια πριν μερικά χρόνια.

Ήταν μια περιδιάβαση σε τόπους των παιδικών χρόνων, όχι νοσταλγική, απλώς περιδιάβαση καρδιάς...

ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΊΟ ΑΥΤΟΚΙΝΉΤΩΝ

Πάντα αναρωτιόμουν πώς ειναι δυνατόν οι αυτοκινητοβιομηχανίες να βγάζουν κάθε χρόνο καμιά δεκαριά μοντέλα, να αποσύρουν απ' την αγορά μοντέλα με μεγάλη ευκολία χωρίς ζημία. Η απορία μου λύθηκε με την εικόνα που αντικρίζω στο Χαρτούμ. Οι τριτοκοσμικές χώρες αποτελούν νεκροταφεία αυτοκινήτων, στις φτωχότερες χωρες όλου του πλανήτη κυκλοφορούν αυτοκίνητα που οι σημερινες γενιές τα ξέρουν μόνο από παλιές ταινίες, τόσο παλιά. Και ιδού τα αποδεικτικά στοιχεία: Σκαραβαίος (Κατσαριδάκι αγάπη μου!)

Hilman,
αρχαιότατη Mercedes,
Peugeot,
Mazda? Datsun?
Toyota.
Δείξαμε παλιότερα τα ταξί, μα και τα ιδιωτικά αυτοκίνητα δεν πάνε πίσω.Βέβαια όσα δείχνουμε σήμερα ούτε μηχανή δεν έχουν πάνω τους, όποιος λάτρης του παλιού αυτοκινήτου επιθυμεί ας διαλέξει αμάξωμα κι ας τρέξει μετά προς αναζήτηση μηχανής!
Το καλό μας skouliki είχε εκφράσει την επιθυμία για έναν παλιό σκαραβαίο, η ανάρτησή μας διαθέτει τρεις, επιλέγει όποιον θέλει,τον συμμορφώνει, του βάζει και μια μηχανή Porsche και έτοιμη η αντίκα!