DACIA VS KAWASAKI

Το πρώτο μου αυτοκίνητο, Dacia μιας άλλης εποχής, τι να σας λεω,
μόνο εγώ και η γυναίκα μου είχαμε συνηθίσει να το οδηγούμε!
Ενας ανεψιός μου, που είχε οδηγήσει δεκάδες αυτοκίνητα και είχε στα πόδια του χιλιάδες χιλιόμετρα, το οδήγησε για τριάντα χιλιόμετρα στην εθνική οδό
και αναφώνησε το περίφημο:-Αμάν, ρε θείο, το τιμόνι του είναι σαν τιμόνι τρακτέρ,πώς δεν έσπασες τα χέρια σου μέχρι τώρα;Τις Τετάρτες άφηνα τ' αυτοκίνητο στο σπίτι, για να πάει η γυναίκα μου λαϊκή
και σουπερμάρκετ, μια συγκεκριμένη διαδρομή συνολικά ενάμιση χιλιόμετρο περίπου...Κάποια Τετάρτη λοιπόν επιστρέφω στο σπίτι, όλα καλά κι όλα ωραία, μεσημεριανή σιέστα, κατά τις τρεις η ώρα χτυπάει το θυροτηλέφωνο,
κι ακούω κάποιον να μου λέει,
δικό σας είναι το Dacia? Η γυναίκα σας μου χτύπησε τη μηχανή!
Κατεβαίνω κάτω, βλέπω τρεις τύπους, ο ένας πιτσιρικάς, στα δεκαοχτώ τον έκοψα, οι άλλοι τρανταπεντάρηδες περίπου, μου συστήθηκαν αδερφός και φίλος του νεαρού,με μια χιλιάρα KAWASAKI,
τι έγινε ,ρε παιδιά;
Κι αρχίζει το σίριαλ!
-Να, η γυναίκα σας στην τάδε διασταύρωση μου χτύπησε τη μηχανή
και έφυγε,την κυνηγούσα σε όλη την πόλη και μου ξέφυγε!!!
Πραγματικά είδα ένα γδάρσιμο στην εξάτμιση της μηχανής και βρήκα ενα ξύσιμο στον αριστερό μπροστά προφυλακτήρα του Dacia,κάτι συνέβη λοιπόν και τώρα προσπαθούσα να το εξακριβώσω.
-Ρε μεγάλε, με τη μηχανάρα σου δεν μπορούσες να πιάσεις το DACIA μέσα στην πόλη;;; Αλλωστε στη διασταύρωση που λες, δεν πέρασε η γυναίκα μου, μόνο λαϊκή πήγε και σουπερμάρκετ.
-Όχι, ψέμματα σας λέει, έχω και μάρτυρα, έναν παππού!Στο μεταξύ έχει κατεβεί και η γυναίκα μου, μου επιβεβαιώνει το δρομολόγιο που έκανε και η συζήτηση συνεχίζεται:
-Ρε παλικάρι, τι ώρα συνέβη;
-Στις εντεκάμιση.
Τότε η γυναίκα μου βγάζει απ' το τσαντάκι της απόδειξη του σουπερμάρκετ με ώρα 11.30! Όμως ο νεαρός επέμενε, μάλιστα είπε ότι έκανε και καταγγελία στην τροχαία, τελικά αποφασίσαμε να πάμε σ' έναν εμπειρογνώμονα, να εκτιμήσει τη ζημία, αν και η γυναίκα μου εξακολουθούσε να επιμένει ότι δεν πέρασε από τη συγκεκριμένη διασταύρωση.Το απόγεμα πήγαμε στον εμπειρογνώμονα, εκείνος μόλις άκουσε την ιστορία, μου πάτησε ματιά, όπα, σκέφτομαι, εδώ είμαστε! Ζητάω τα πλήρη στοιχεία του νεαρού, τον αριθμό κυκλοφορίας, την ασφάλειά του,
δήθεν για να κάνω δήλωση ατυχήματος, στο μεταξύ πάμε και στην Τροχαία, εκεί φάνηκαν οι τροχαίοι ότι πίστεψαν στο νεαρό και δίνω ραντεβού με το νεαρό για την άλλη μέρα, για να συνεννοηθούμε για την αποζημίωση.Παράλειψη, ο νεαρός ζητούσε στο χέρι εκατόν ογδόντα χιλιάδες, για αποζημίωση και για να αποσύρει την καταγγελία απ' την τροχαία!Στη συνέχεια επικοινώνησα με τον ασφαλιστή μου, ο οποίος μου είπε να μην κάνω δήλωση, είχα και νομική κάλυψη, η ασφάλεια θα αναλάμβανε τα πάντα, του έδωσα όλα τα στοιχεία του νεαρού, αν και ο μικρός αρνιόταν να μου δείξει την άδεια οδήγησης, και σε μια ώρα μάθαμε οτι η συγκεκριμένη μηχανή ειναι ανασφάλιστη! Στο μεταξύ ρώτησα γνωστούς και φίλους για τον πιτσιρικά, μικρή πόλη είμαστε, σχεδόν όλοι γνωριζόμαστε, όχ, μου είπαν, πού έμπλεξες, οικογενειακώς απατεώνες!!!
Στο επόμενο ραντεβού λέω ξεκάθαρα στο νεαρό ότι δεν παίρνει δραχμή από μένα, ούτε δήλωση ατυχήματος κάνω, ας κάνει ό,τι θέλει, εκείνος με απειλεί με δικαστήριο, δεν κάνω πάσο, του είπα ότι ξέρω πως η μηχανή είναι ανασφάλιστη και τότε ο πιτσιρίκος, προφανώς δασκαλεμένος από τους δικούς του, μου λέει:
-Ελα, μωρέ, ας μοιραστούμε τη ζημιά, ενενήντα εσύ, ενενήντα εγώ!
Ούτε αυτή την πρόταση αποδέχτηκα και περίμενα να δω αν θα προχωρήσει σε μήνυση, φυσικά τίποτα δεν έκανε...Ψάχνοντας την ιστορία μετά από χρόνια έμαθα τι είχε συμβεί, ο μικρός, χωρίς δίπλωμα, πήρε την ανασφάλιστη μηχανή του αδερφού του χωρίς να τον ρωτήσει, και σ' έναν δρόμο κοντά στη λαϊκή έξυσε τον αριστερό προφυλακτήρα του παρκαρισμένου Dacia, τι να πει στον αδερφό του, ξεφούρνισε όλο αυτό το παραμύθι, έβαλε κι ένα γνωστό του παππού για ψευδομάρτυρα, ευτυχώς δεν την πάτησα...
Λίγες μέρες μετά το συμβάν, αφηγήθηκα την περιπέτεια σ' ένα φίλο, ηλεκτρολόγο αυτοκινήτων, α, μου λέει, γνωστό το σύστημα, γρατσουνάνε τη μηχανή τους σ' ένα παλιό αυτοκίνητο και ύστερα σκαρώνουν ολόκληρο παραμύθι ζητώντας αποζημίωση!
Μου διηγήθηκε λοιπόν ανάλογη περιπέτεια ενός γεροντάκου, ο οποίος βγήκε απ' το πάρκινγκ κανονικά και διακόσια μέτρα παραπέρα, τον σταμάτησε ένας μηχανάκιας, λέγοντας του, "παππού,μου γρατσούνισες τη μηχανή, θέλω αποζημίωση", ευτυχώς
ο άνθρωπος λειτούργησε ψύχραιμα, "καλά,παιδί μου, πάμε εδώ δίπλα σ' ένα φίλο μηχανικό αυτοκινήτων, να εκτιμήσει τη ζημία", και τότε ο μηχανάκιας εξαφανίστηκε...

ΥΓ. Μικρή πόλη είμαστε, μα δεν πέτυχα πουθενά ούτε το νεαρό ούτε τον αδερφό του, περάσανε χρόνια, ούτε καν θυμάμαι φυσιογνωμίες, πάντως αν κάπου τους πετύχαινα εκείνη την εποχή, θα άκουγαν τα μύρια όσα "γαλλικά"! Απ' όλη την ιστορία έμεινε η αδυναμία του Kawasaki να πιάσει το Dacia!!!Τόσα χρόνια δεν ήξερα ότι οδηγούσα Μαζεράτι! Α,ρε Τσαουσέσκου, αθάνατε, τι αμαξάρες έβγαλες!!!