Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

GAHWA WA SHAI

Γκάχουα ουα σιάι,καφές και τσάι. Βγαίνεις για το πρωινό σου περπάτημα, κατεβάζεις "ένα καράβι" ιδρώτα, πώς ν'αρνηθείς ένα καφεδάκι στο δρόμο, όταν μάλιστα θα σου το ετοιμάσει η συμπαθητικούλα της φωτογραφίας;Ή θα σε εμπνεύσει το στοχαστικό ύφος της νεαρής κυρίας στην αγορά του Μπάχρι

κι ακόμα καλύτερα δίπλα στο Νείλο.

Καφές και τσάι, ένα ακόμη από τα εθνικά σπορ των ντόπιων. Σε κάθε γωνιά του δρόμου υπαίθριοι καφενέδες,βέβαια δεν καθόμαστε όπου νάναι, η κυρία της πρώτης φωτογραφίας έχει κερδίσει την προτίμησή μας, όχι μόνο λόγω του χαμόγελου αλλά κυρίως λόγω της καθαριότητας.

Και το τελετουργικό αρχίζει. Κάθε είδους αρώματα για να συνοδεύσουν τον καφέ ή το τσάι, νανά(δυόσμος), ζενζαμπίλ(πιπερόριζα) και άλλα μπαχαρικά, εμείς βέβαια προτιμούμε τον καφέ χωρίς τα μπαχάρια.

Ο καφές ψήνεται πάνω στη θράκα, μέσα στην γκέμπενα, το τσίγκινο σκεύος της φωτογραφίας και ιδού η απόλαυση!
Οι ντόπιοι προτιμούν περισσότερο το τσάι, το οποίο συνοδεύουν συχνά και με γάλα, λογική φαίνεται η προτίμηση στο τσάι, σ' ένα ζεστό κλίμα ο οργανισμός θέλει
ν' αναπληρώσει τα υγρά που χάνει. Αρκετοί συνοδεύουν το τσάι τους με λουκουμάδες της ώρας.


Οι εικόνες που περιγράψαμε αποτελούν τακτική καθημερινότητα, καμιά κοινωνική διαφοροποίηση δεν εμποδίζει να πίνουν τον καφέ τους στο δρόμο αφεντικά και εργαζόμενοι, πλούσιοι και φτωχοί, το διάλειμμα για τσάι ή καφέ μετατρέπει το χώρο γύρω από τις καφετζούδες του δρόμου σε νεοελληνικό καφενέ, "τσιγάρο, πρέφα και καφέ", εδώ όμως χωρίς πρέφα αφού το "χαρτοπαίζειν"δεν επιτρέπεται.

Κάθε τόπος και οι συνήθειές του, εδω δεν υπάρχει ο καφενές της νεοελληνικής κοινωνίας, όλοι οι δρόμοι ένας καφενές...

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΟΥΡΩ 19

Τμήμα της κεντρικής πλατείας, της Αγοράς, τα "Σκαλάκια" χιονισμένα. Εδώ γίνονταν παλιά οι προεκλογικές συγκεντρώσεις. Βουλευτικές εκλογές 1996 και ο ΑΠΟΥΡΩ δηλώνει παρών! Να κατεβεί υποψήφιος ή όχι; (Μην το πάρετε στα σοβαρά, ο πνευματικός πατέρας του ΑΠΟΥΡΩ ποτέ δε διανοήθηκε κάτι τέτοιο!). Για πρώτη φορά υποψήφιος απ' τον Κολινδρό διεκδικεί βουλευτική έδρα, είναι ο τότε δήμαρχος Κολινδρού Βαγγέλης Πολύζος, είναι ο βουλευτής που έγινε γνωστός ανά το πανελλήνιο όταν διαγράφηκε από τη ΝΔ, επειδή είπε το αυτονόητο, το γνωστό "τοις πάσι", ότι σε όλα τα κόμματα μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που τα παίρνουνε. Και φυσικά ο ΑΠΟΥΡΩ δεν του χαρίζεται, του θυμίζει ότι σε παλιότερες παρεμβάσεις του τον συμβούλευε να ρίξει τους τόνους με τους αντιπάλους του, τού 'λεγε δημόσια (ο ΑΠΟΥΡΩ πάντα) να κρατάει χαμηλούς τόνους...
Ακόμη πιάνοντας το σφυγμό της εποχής εύχεται ήρεμη προεκλογική περίοδο, απαντάει σιβυλλικά στην ερώτηση για προβλέψεις, διασκεδάζει με τη φιλοδοξία κάποιων παρατρεχάμενων να πιάσουν θέση στο γραφείο του επίδοξου βουλευτή, χαίρεται που θα χορτάσει κεράσματα απ' τους υποψηφίους στην πλατεία της Αγοράς, θυμίζει στους συγχωριανούς του τη δύναμη της ψήφου, αναρωτιέται ποιοι θα είναι οι χαμένοι της Κυριακής και τέλος προβληματίζεται πώς είναι δυνατόν να σταυρώσει κανείς υποψήφιο με το όνομα Χέζας!!!


YΓ. Οσοι φίλοι διαθέτουν ξενόγλωσσες εκδόσεις έργων του Νίκου Καζαντζάκη και θέλουν να τις "ξεφορτωθούν", παρακαλώ να επικοινωνήσουν μαζί μου. Θέλουμε να εμπλουτίσουμε μ'αυτές τη μικρή βιβλιοθήκη του παραρτήματος Χαρτούμ της Διεθνούς Ενωσης φίλων Καζαντζάκη. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΝΤΌΠΕΣ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Όλοι όσοι παρακολουθούμε μπάσκετ, ξέρουμε το κοινό μυστικό: Οι εννιά στους δέκα Αμερικανοί μπασκετμπολίστες που έρχονται περιστασιακά στην Ελλάδα, είναι χαπακωμένοι. Τελευταίο κρούσμα ο πρώην (ευτυχώς πια) παίκτης του Αρη και τώρα της Μάλαγα Χουάν Ντίξον. Λογικά εξαιρούνται αυτοί που παίζουν για χρόνια εδώ, αλλά και πάλι τίποτα δεν είναι βέβαιο. Το ερώτημα όσων αγαπάμε το άθλημα είναι μέχρι πού θα πάει η βαλίτσα; Στο βωμό των διακρίσεων κάθε χαπακωμένο αμερικανάκι έρχεται εδώ, τα παίρνει χοντρά και μεις βλέπουμε ένα πρωτάθλημα μαϊμού και περιμένουμε κάθε καλοκαίρι να θαυμάσουμε τα δικά μας παιδιά στις εθνικές ομάδες,πάλι καλά δηλαδή...

Η είδηση εδώ

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΒΟΛΗ


Δύο ειδήσεις εκ διαμέτρου αντίθετες:

-Βράβευση μαθητών και μαθητριών:

Βαθμός πρόσβασης 19,95 (!!!) και φυσικά πρώτη στο Μετσόβιο!
Η είδηση εδώ.

Αποβολή λόγω facebook
Μαθήτρια αποβλήθηκε γιατί δημιούργησε ομάδα στο facebook με τίτλο
ΚΑΙ ΓΩ ΜΙΣΏ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ...
Η είδηση εδώ.

Δε θα εκφράσω άποψη, για να μη θεωρηθεί ότι κατευθύνω τη συζήτηση κάπου...
Περιμένω τις δικές σας σκέψεις κι εκεί θα πάρω θέση...

ΥΓ. Και βέβαια χίλες ευχαριστίες στην καλή μου...Αρσακειάδα (!!!), το ΣΚΟΥΛΙΚΙ μου, για το όμορφο εικονίδιο που στολίζει την ανάρτηση!

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΚΡΙΑ

Μίλτος Σαχτούρης - Η Αποκριά

Μακριά σ' έν' άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά
το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους
όπου δεν ανάπνεε κανείς
πεθαμένα παιδιά ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό
κατέβαιναν μια στιγμή να πάρουν τους αετούς τους
που τους είχαν ξεχάσει
έπεφτε χιόνι γυάλινος χαρτοπόλεμος
μάτωνε τις καρδιές
μια γυναίκα γονατισμένη ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή
μόνο περνούσαν φάλαγγες στρατιώτες εν δυο
εν δυο με παγωμένα δόντια

Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι
αποκριάτικο
γεμάτο μίσος
το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα
μαχαιρωμένο
Μακριά σ' έν' άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά.


Σχόλιο δικό μου:-Μήπως ο κόσμος όλος δεν είναι σήμερα μια καθημερινή αποκριά;

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

"ΙΜΕΙΣ ΟΙ ΜΠΑΜΠΑΚΆΔΙΣ..."

Η Αγία Θεοδώρα

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 χτίστηκε απ' την αρχή η εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας, στη θέση της παλιάς εκκλησίας που και μικρότερη ήταν και δεν επιδεχόταν πλέον επιδιόρθωση. Φυσικά τα χρήματα που απαιτούνταν θα συγκεντρώνονταν από προσφορές των συγχωριανών. Μια Κυριακή λοιπόν ο εφημέριος της εκκλησίας, ένας ιερέας αγαθός με την καλή εννοια του όρου, λαϊκός άνθρωπος, ανακοίνωσε στο εκκλησίασμα ότι θα γίνει έρανος για να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα χρήματα,καλώντας τους πιστούς να συνεισφέρουν από το υστέρημά τους και συμπληρώνοντας:-Να δώσουν κι οι καπνάδις, μα ιμείς οι μπαμπακάδις να δώσουμι λίγου παραπάν'!
"Μπαμπακάδις" ήταν οι βαμβακοκαλλιεργητές που ειχαν τα χωράφια τους στο Βάλτο, όπως ονόμαζαν οι Κολινδρινοί τον κάμπο του Γιδά, της Αλεξάνδρειας. Ο καλός ιερέας αναγνώριζε έτσι ότι οι βαμβακοκαλλιεργητές εκείνης της εποχής οικονομικά στέκονταν καλύτερα από τους άλλους αγρότες και ιδίως απ' τους "καπνάδις", τους καπνοκαλλιεργητές, που αποτελούσαν την πλειοψηφία των συγχωριανών.

ΥΓ1. Η ανάρτηση αφιερωμένη στον "μπαμπακά" N.Lioliopoulos.

ΥΓ2. Η φωτογραφία από την ιστοσελίδα kolindros.gr

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΑΙΡΌ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΕΎΟΥΣΑΣ, ΤΩΝ ΤΌΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΘΙΚΏΝ ΚΑΝΌΝΩΝ

Τα άβατα μιας άλλης εποχής. Ποιος μαθητής θα τολμούσε να πατήσει το πόδι του εδώ μέσα; Μόνο για ξύλο και αποβολή!
Οι παροτρύνσεις σε χρόνο γνωμικό ενεστώτα, ο οποίος δεν αφήνει περιθώρια για αντίρρηση.

Τα στοιχεία του καλού παιδιού: ευγένεια,
η αγάπη προς τους συμμαθητές,
η ελεημοσύνη.
Ποιον όμως να πρωτοβοηθήσεις;

Μη βιαστούμε να καταδικάσουμε νοοτροπία, αντιλήψεις, γλώσσα, άλλες εποχές...

Οι φωτογραφίες είναι από το κτίριο των ελληνικών σχολείων του Χαρτούμ,
δεν υπάρχει λόγος να τις αντικαταστήσουμε, αρκεί που έχουμε ξεφύγει από τη φιλοσοφία άλλων καιρών τους οποίους βιώσαμε και ως μαθητές και ως εκπαιδευτικοί...

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

ΕΛΑΤΟΧΏΡΙ ΧΕΙΜΩΝΙΆΤΙΚΟ

Απολαύσαμε πριν από καιρό την καλοκαιριάτικη πέστροφά του(κλικ εδώ), ας το χαρούμε τώρα,έστω κι από μακριά, ελαφρώς χειμωνιάτικο, το χιόνι ελάχιστο, το χιονοδρομικό κέντρο μέχρι στιγμής έχει κεσάτια, αλλά ο χειμώνας δεν έχει τελειώσει...
Με τόσο λίγο χιόνι βέβαια, δεν υπάρχει δυνατότητα για σκι, η πίστα άδεια...




Ομως το τοπίο αποπνέει χειμωνιάτικη ομορφιά....

Οι φωτογραφίες είναι απ' τα Χριστούγεννα, όπως μαθαίνω το χιονοδρομικό ειναι τώρα τίγκα στο χιόνι.

ΥΓ. Για πρώτη φορά προτείνω ενα νέο μπλογκ, είναι της συμπατριώτισσας AMANTA, όμορφη γραφή, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεματολογία, επισκεφθείτε την εδώ .

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Η ΕΛΊΝΑ ΓΡΆΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΈΞΗ

Αντιγράφουμε και πάλι από την εφημερίδα των παιδιών. Η προηγούμενη αντιγραφή μας εδώ. Δεν θεωρούμε επετειακό το ποίημα, γι αυτό δεν το αναρτήσαμε το Δεκέμβρη.
Γράφει η Ελίνα (Ευαγγελία) Γεωργιάδου.
. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!

Αν εσείς ξεχνάτε ένα φόνο
Εγώ όχι!
Αν εσείς ξεχνάτε τον πόνο
Εγώ όχι!
Αν εσείς ξεχνάτε τα δάκρυα που καίνε
Εγώ πάλι ΟΧΙ!

Αλέξη Αλέξη Αλέξη!
Ποια όνειρα και ποιες ελπίδες;
Ποια ιερά και ποια όσια;
Ποιοι βάρβαροι και ποιοι μορφωμένοι;

Τι έμεινε να ελπίζουμε;
Τι έμεινε να προσμένουμε;
Ποιος τόπος θα μας αποδεχτεί
;
Ποιος τόπος θα μας καταλάβει;

Πού είναι αυτοί
Που τάχα μας αγαπούν;
Πού είναι αυτοί
Που τάχα θα μας δώσουν σκοπό;

Ναι εμείς είμαστε οι βάρβαροι
Ναι εμείς σπάμε τις βιτρίνες
Ναι εμείς μισούμε ΕΣΑΣ τους μεγάλους
Ναι εμείς δεν μπορούμε και
ΔΕΝ ξεχνάμε!

Ποια τρέλα σου δίνει το πιστόλι;
Ποια τρέλα το πυροδοτεί;
Ποια τρέλα σ' οδηγεί;
Ποια τρέλα έπαψε να σε φιλοξενεί;

Τίποτα δεν τέλειωσε
Τίποτα δεν άρχισε...
Εμείς δεν ξεχνάμε
Εσείς δε θυμάστε...

Αφιερωμένο σ' αυτούς που πέθαναν και συνεχίζουν να πεθαίνουν για ένα "γιατί"...

Ελίνα Γεωργιάδου