Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

ΕΙΝΑΙ ΘΕΈΣ!

Απολαύστε τις, αξίζουν! Για την ομορφιά τους και για τις επιδόσεις τους!
Βlanka Vlasic,
Darya Klishina,
Yelena Isinbayeva.

Oi φωτογραφίες είναι "κλεμμένες" από τις εικόνες της Google.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΑΠΟΥΡΩ 23

Η είσοδος του Κολινδρού, η φωτογραφία είναι δανεισμένη από τον καλό συν-μπλόγκερ ΔΥΣΠΙΣΤΟ.
Μετεκλογικά ('96) και πάλι ο ΑΠΟΥΡΩ διασκεδάζει με την προσπάθεια πολλών ψηφοφόρων του Πολύζου να αποδείξουν ποιος του έφερε τους περισσότερους σταυρούς, σχολιάζει τη μετεκλογική δήλωση του Πολύζου, "απού τώρα κι πέρα είμι κι Λιμπανουβνός", δήλωση ευχαριστίας προς τους ψηφοφόρους του γειτονικού Αιγινίου (Λιμπάνοβο), αναφέρεται στις αγροτικές εργασίες της εποχής, σπορά σιτηρών και "δέσιμο" καπνού, χαίρεται που βλέπει παιδιά Κολινδρινά να παίζουν στην Αναγέννηση, ξαναγράφει για τα τσίπουρα και τα "καζάνια", τέλος αναρωτιέται για το διάδοχο του Πολύζου στη θέση του δημάρχου.

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

KHARTOUM AMERICAN SCHOOL ( KAS )


Τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία του Χαρτούμ με τη λήξη της σχολικής χρονιάς συνηθίζουν να διοργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις, έτσι δε χάσαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το ΚAS, για να παρακολουθήσουμε τις δικές του εκδηλώσεις.
Οι επισκέπτες παρακολουθούν
και απαθανατίζουν
παραδοσιακή σουδανέζικη πάλη (κλικ εδώ),

νικητής και ηττημένος χαιρετούν τους θεατές,
ομάδα γυναικών με παραδοσιακή στολή ανταποδίδει το χαιρετισμό στο νικητή.

Εθνικ πάγκοι με χίλια δυο μπιχλιμπίδια,




αρωματικός αιθιοπέζικος καφές
και κοτόπουλο "ζιγκνί", παραδοσιακό αιθιοπέζικο έδεσμα, με καυτερή σάλτσα κατά βούλησιν, υπόσχομαι ότι θα του αφιερώσω ξεχωριστή ανάρτηση, αξίζει...
Σε παλιότερη παρόμοια εκδήλωση του ίδιου σχολείου γονείς και μαθητές έστησαν περίπτερα με παραδοσιακά φαγητά από τις πατρίδες τους, η χαρά του καλοφαγά!!!
Είχαμε ταξιδέψει τότε σ' όλη τη γη, δοκιμάζοντας γεύσεις....

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΚΑΡΤΟΚΙΝΗΤΗ ΕΠΩΝΥΜΙΑ Ή ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΠΕΛΑΤΏΝ;

Να δηλώσετε, λέει, το καρτοκινητό σας στο πλησιέστερο κατάστημα κλπ, κπλ...
Εντάξει, να το δηλώσουμε, και τι έγινε;
Πάμε λοιπόν στο πλησιέστερο κατάστημα, δίνουμε τα στοιχεία, ταυτότητα, διεύθυνση, σταθερό, λογικά όλα αυτά, αλλά ακολουθεί η ερώτηση:
-Το σταθερό σας στον ΟΤΕ το έχετε;
Στην απορία μου προς τι η ερώτηση, έρχεται η απάντηση:
-Για να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση της η νεαρά υπάλληλος (εντάξει,δε φταίει, αυτό της είπαν, αυτό έκανε η κοπέλα), και της απαντώ: -Δε θέλω να κάνετε κάτι, σε ποια εταιρία έχω το σταθερό μου είναι δικό μου θέμα και δε σας αφορά, είναι προσωπικό δεδομένο.
Το κορίτσι μαζεύτηκε, ψέλλισε μια ευγενική συγγνώμη, αλλά, βρε αδερφέ, μου έμεινε η απορία:- Η δήλωση των καρτοκινητών γίνεται για το ονοματεπώνυμο; Εντάξει, να το δεχτώ, τόσοι και τόσοι μας έχουν φακελωμένους μέσα στα...ιντερνέτια, μια ζωή φακελωμένοι, πριν ακόμα απ' το ΙΝΤΕRNET,δε χάθηκε ο κόσμος, ας μας φακελώσει και η κάθε WIND, μήπως όμως έγινε και για να υποχρεωθούμε οι πελάτες να περάσουμε από τα καταστήματα των εταιριών και να υποστούμε τη διαφήμιση των νέων προϊόντων τους;
Αυτή η ιστορία μου θυμίζει εκείνο το παλιό της Ασφάλειας, "καλείσθε εις τα γραφεία μας δια στρατολογικήν σας υπόθεσιν", πήγαινες στα γραφεία τους και ανάμεσα στα άλλα "στρατολογικά" σε ρωτούσαν τι εφημερίδα διαβάζεις, λες και δεν ξέρανε!
Τελικά θα μείνω με την απορία, μου φαίνεται...

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ...ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΧΊΖΕΙ...

Η ομάδα που έμαθε όλη την Ελλάδα να βλέπει μπάσκετ, ο Αρης όλων των Ελλήνων φιλάθλων, τερμάτισε έβδομη στην κανονική περίοδο και φυσικά απέναντι στον Ολυμπιακό δε θα μπορούσε να έχει καμία τύχη, παρά την πολύ καλή εμφάνιση στους δυο αγώνες της σειράς.
Παρά τις μεταπτώσεις στην απόδοση, φαινόταν καλύτερη η προοπτική στο Eurocup, αλλά κι εκεί δεν τα κατάφερε.
Το ξεκίνημα της περιόδου φαινόταν ελπιδοφόρο. Σχεδόν ολοκληρωμένη δωδεκάδα, με καλούς Ελληνες και ξένους παίκτες, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών. Τρεις αποδεδειγμένα πολύ καλοί προπονητές δεν κατόρθωσαν να δέσουν ένα ομαδικό σύνολο. Ομάδα με προοπτικές για μπάσκετ επιπέδου όπως αυτό που έδειξε με την Μπανταλόνα στο Παλέ, δε βλεπόταν στα προκριματικά της Euroleague με το Μαρούσι, στην Πυλαία με τον ΠΑΟΚ και σε άλλους υποθετικά εύκολους αγώνες.
Πολλά πράγματα πρέπει να έφταιξαν. Οι πολλοί και σοβαροί τραυματισμοί από την αρχή και σε όλη τη διάρκεια της περιόδου δεν μπορει να ήταν τυχαίοι. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά μόνο στην κακή εκγύμναση των παικτών μπορώ να το αποδώσω.
Συνέβησαν πολλά:- Ο Χουάν Ντίξον (ο αποδειχθείς και "χαπάκιας") ήθελε μια μπάλα μόνος του. Όταν έφυγε, ο Άρης έπαιξε πιο ομαδικά, αλλά τότε "κόλλησε" ο Χατ
ζηβρέτας, ο μόνος σταθερά καλός παίκτης όσο η ομάδα παρέπαιε.
Ήρθε κατόπιν ο Γουόλς, πολύ καλός, αλλά, μέχρι να προσαρμοστεί, χάθηκαν τα πάντα .
Όλοι έλεγαν στην αρχή της περιόδου ότι ο Αρης "πονάει" στη θέση του ψηλού. Εκεί όμως ο γέρο Μπετς έβγαλε μια χαρά τη χρονιά, έφαγε κι έδωσε ξύλο και λύσεις, τι παραπάνω να έκανε ο άνθρωπος, κατά την ταπεινή μου γνώμη ηταν ο καλύτερος παίκτης του Αρη σ' όλη τη χρονιά.
Πολλοί "ειδήμονες" είπαν ότι δεν έπρεπε να δοθεί ο Παπανικολάου, και να στηθεί η ομάδα γύρω από το "μικρό". Λάθος μέγιστο! Τέτοια ευθύνη δε θα μπορούσε να τη σηκώσει ένα νέο παιδί, όσο ταλαντούχο κι αν είναι. Από την άλλη ο σύλλογος χρειαζόταν χρήματα και πού να τα βρει;
Ακόμη δε γίνεται σωστή διαχείριση ταλέντων που έχουν βγει κατά καιρούς από τον Αρη και έχουν διασκορπισθεί σ'όλες τις μικρότερες ελληνικές ομάδες. Για όσους παρακολουθούν το φυτώριο του Άρη τα ονόματα Ματαλόν, Πλιούκας, Καραδολάμης, Καραβανάς, Ιωακειμίδης, Τσαϊρέλης, σίγουρα κάτι λένε. Και όσοι απόμειναν από τους νέους, Χρυσικόπουλος, Σκορδίλης, Μούρτος, Χρίστος Παπανικολάου, δεν έχουν προσεχθεί ιδιαίτερα. Θυμίζω ότι στην προηγούμενη περίοδο ο Κώστας Παπανικολάου, παρά την ελάχιστη συμμετοχή του, είχε αναδειχθεί καλύτερος νέος παίκτης.
Τι μέλλει γενέσθαι; Δεν είμαι ειδικός για να αναλωθώ σε λεπτομέρειες. Το κυριότερο για μένα ήταν να παραμείνει ο Μπλατ, είναι σπουδαίος προπονητής, αφού δε γίνεται, η λύση Ντρούκερ μακάρι να μας βγει, δυο Ισραηλινοί, ο Σβι Σερφ και ο Ντέιβιντ Μπλατ, πέρασαν απ' τον Αρη, έκαναν καλή δουλειά, άφησαν τα καλά σημάδια τους στην ομάδα, να δούμε τι θα καταφέρει ο τρίτος,τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητα των υπευθύνων και των χρηματοδοτών. "Δει δε χρημάτων...", ο βασικός όρος, αλλά κι αυτά δεν τα βλέπω...
Λάτρεψα το άθλημα παρακολουθώντας τον Αρη μιας άλλης εποχής, θέλω να πιστεύω ότι με καλό σχεδιασμό η ομάδα θα βρει το δρόμο της πάλι. Η τετράδα στην Α1 και το Εurocup μπορούν να γίνουν πάλι προσιτοί στόχοι.
Οι φίλοι του αθλήματος που ίσως παρακολούθησαν το φετινό Αρη από κοντά ας καταθέσουν τη δική τους άποψη...

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΚΛΗΜΑΤΆΚΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Να επιστρέφεις στην πατρίδα μετά από εννιά μήνες στο Χαρτούμ και να σε περιμένει πρόσκληση σε γάμο, με κλαρίνα και χάλκινα, σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;Στο νομό Γρεβενών,
στο Κληματάκι, ένα καταπράσινο χωριό,
μ' ένα όμορφο παλιό πέτρινο γεφύρι σε παραπόταμο του Αλιάκμονα.

Πάμε στα κλαρίνα λοιπόν, ο χορός καλά κρατεί...

Την ώρα που ντύνουν το γαμπρό
ο κλαρινιτζής τα δίνει όλα, ήταν πραγματικά σπουδαίος ο καλλιτέχνης...
Ο γαμπρός παρέα με τους βλάμηδες, βλαμάδες, μπράτιμους, στον Κολινδρό τους λένε μπρατίμια, χαρακτηριστικό τους το μεγάλο άσπρο μαντήλι στη μέση...
Το χαμόγελο του γαμπρού...
Και τα όργανα μπροστά από την πομπή προς την εκκλησία,
εν αναμονή της νύφης,

που δεν τον έστησε το γαμπρό, κι εδώ έρχεται με τη συνοδεία των λαϊκών οργάνων,
η υποδοχή,
το χαμόγελο της ευτυχίας ατενίζοντας το μέλλον
και χορεύοντας....
Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους "ελεύθερους"(άντε και στο κεφαλάκι σας!) αναγνώστες και στους λάτρεις της παράδοσης...

Για το Κληματάκι διαβάστε εδώ, φωτογραφίες του χωριού θα βρείτε εδώ.

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

ΚΩΣΤΑΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΗΣ - ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος που έφυγε ο Κώστας Χειμωνίδης, ο αθλητής, ο γυμναστής, ο προπονητής, μα πάνω απ' όλα ο άνθρωπος. Ο πρώτος Ελληνας άλτης του ύψους που πέρασε τα δύο μέτρα.
Είχα την ευτυχία να τον έχω καθηγητή στα γυμνασιακά προδικτατορικά χρόνια. Δάσκαλος πολύ μπροστά απ' την εποχή του, με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, μας έκανε ν' αγαπήσουμε το στίβο και το βόλεϊ
, κάθε τάξη είχε τη δική της καλή ομάδα βόλεϊ για πολλά χρόνια, ως αποτέλεσμα της δικής του δουλειάς...
Ο ανοιχτός χαρακτήρας του τον έκανε πολύ αγαπητό στους μαθητές του, η μικρή κοινωνία των εκπαιδευτικών και του τόπου δεν άντεχε τέτοια πρωτοπορία και το "κάρφωμα" πήγε σύννεφο. Διώχτηκε και απολύθηκε επί δικτατορίας και δε θέλησε να ζητήσει δικαίωση μετά την πτώση της χούντας. Συγχώρεσε ακόμα και τους διώκτες του, τα "καρφιά" της χούντας. Όταν κάποτε τον ρώτησα γιατί δεν κυνήγησε τους συκοφάντες, μου απάντησε, δε θα γίνω σαν κι αυτούς!

Για τη ζωή του και την προσφορά του στον αθλητισμό δείτε εδώ.


Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

ΑΠΟΥΡΩ ΕΤΏΝ 2 !

Τηρώντας την μπλογκοπαράδοση εορτάζομεν και πάλιν! Διετής ο @ΑΠΟΥΡΩ!
Δυο χρόνια γεμάτα πρωτόγνωρες για το γέρο VAD εμπειρίες
,
γεμάτα γνώση, ένα παράθυρο στη γνώση που ούτε καν τό 'βαζε το μυαλό μου. Ενα παράθυρο στην επικοινωνία με ανθρώπους που σιγά σιγά εκτίμησες, παρά την απόσταση κάποιους λίγους τους γνώρισες από κοντά και επιβεβαίωσες την καλή γνώμη που σχημάτισες γι αυτούς. Από Λονδίνο μέχρι Ομάν, από Καναδά μέχρι Νέα Ζηλανδία, κι από κάθε γωνιά της Ελλάδας, μπλογκοφίλοι σου κράτησαν συντροφιά στο ταξίδι της ξενιτιάς. Ελπίζεις πως το ίδιο θα συνεχιστεί, γιατί το ταξίδι, το μπλογκοταξίδι, δεν τέλειωσε, έχεις τόσα πολλά να πεις, όσοι αντέχετε ακόμα, μην κατεβείτε απ' το καράβι, μπλογκοσαλπάρει για τρίτο χρόνο...
Σας ευχαριστώ για την καλή παρέα....

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

ΤΟΥ ΞΕΡΟΛΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ὁ παπαγάλος

Σὰν ἔμαθε τὴ λέξη καλησπέρα
ὁ παπαγάλος, εἶπε ξαφνικά:
«Εἶμαι σοφός, γνωρίζω ἑλληνικὰ
τὶ κάθομαι ἐδῶ πέρα!»
Τὴν πράσινη ζακέτα του φορεῖ
καὶ στὸ συνέδριο τῶν πουλιῶν πηγαίνει,
γιὰ νὰ τοὺς πεῖ μιὰ γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μιὰ στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα
καὶ τοὺς λέει: καλησπέρα!
Ὁ λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τὶ διαβασμένος, λένε, ὁ παπαγάλος!
Θἆναι σοφὸς αὐτὸς πολὺ μεγάλος,
ἀφοῦ μπορεῖ κι ἀνθρώπινα μιλεῖ!
Ἀπ᾿ τὶς Ἰνδίες φερμένος, ποιὸς τὸ ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του νἄχει φέρει,
μὲ τὶ σοφοὺς ἐμίλησε, καὶ πόσα
νὰ ξέρει στῶν γραμματικῶν τὴ γλώσσα!
«Κυρ-παπαγάλε, θἄχουμε τὴν τύχη
ν᾿ ἀκούσουμε τὶ λὲς καὶ πάρα πέρα;»
Ὁ παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει,
μὰ τὶ νὰ πεῖ; Ξανάπε: καλησπέρα!

ΥΓ.Σκέφτηκα να εμπλουτίσω τη θεματική του του ιστολογίου με την ανάρτηση ποιημάτων, γνωστών και άγνωστων, η ποίηση ομορφαίνει τη ζωή μας, κάτι εχει να μας δώσει πάντα...
Μια αναρτηση κάθε μήνα θα είναι αφιερωμένη στην ποίηση και θα αποτελει αφορμή για τις δικες σας σκέψεις...
Καλό μήνα...