Γεώργιος Δροσίνης Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
Σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.
Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.
Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
Που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
Κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.
Και η υπέροχη μελοποίηση από το Μίκη
Σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.
Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.
Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
Που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
Κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.
Και η υπέροχη μελοποίηση από το Μίκη
Να ένας ωραίος στόχος για τη νέα χρονιά... Χρόνια πολλά και καλά! Καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήEva,μακάρι να μπορούσαμε να τον πετύχουμε!
ΔιαγραφήΚαλή Χρονιά ευχομαι...
Πολλά ταπεινά λυχνάρια θα γίνουν φλόγα τεράστια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να έχουν αντοχές και κουράγιο για το ΞΕΚΊΝΗΜΑ
Γιαγιά Αντιγόνη,η συλλογική δραστηριότητα όχι απλώς αυτοσκοπός,αλλά αναγκαιότητα αδήριτη!
ΔιαγραφήΚαλό κουράγιο μας:)
Τουλάχιστον ο Δροσίνης ήτο κατανοητός ποιητής !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου!
Ζουζούνα,η λεγόμενη Αθηναϊκή Σχολή(1880 και μετά)ανανεωσε τη νεοελληνική ποίηση χωρίς να χρειαστει να καταφύγει σε μοντέρνες φόρμες.
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...
Και «ταπεινό λυχνάρι» να είσαι,όταν τα 'χεις καταφέρει μόνος σου,νιώθεις δικαίως περήφανος και μπορείς να γευτείς την πραγματική επιτυχία. Καλημερούδια! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ με το σταυρό,σε προσωπικο επιπεδο η ατομική επιτυχία σε ατσαλώνει,σε ευρυτερο επιπεδο όμως απαραίτητη η συλλογική δραστηριότητα...
ΔιαγραφήΑντιΚαλημερούδια:)
Iperoxo. Kalimeres!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑstero,ξενιτεμένο αδέρφι,να το διαβάζεις,να το ακούς εκει στην ξενιτιά,να σε γεμίζει:)
ΔιαγραφήΑντιΚαλημέρες!
Ξέρεις τι θέλεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Χρονιά :)
agrampeli,και γι αυτό αγωνιζεσαι ή τουλάχιστον προσπαθείς...
ΔιαγραφήΚαλή Χρονιά :)
~Πολύ ωραία αλλά, δυστυχώς, αυτοί οι εκλεπτυσμέ-νοι ποιητές - σαν τον δροσερό Δροσίνη, το θείο Παλαμά, τον Πολέμη και άλλους - τέθηκαν στο περι-θώριο από τους... μοντέρνους "κουλτουριάρηδες" για να αποθεώσουν τους δήθεν βαθυστόχαστους της ελεύθερη ρίμας,που έχουν αναγάγει την ποίηση στο πιο δυσκατάληπτο λογοτεχνικό είδος,έξω και από κάθε βασικό κανόνα της ποιητικής τέχνης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος,Παραβαινω τη βασική αρχή μου μέσα στο μπλογκ,να μη συζητω με ανώνυμους(τουλάχιστον ενα ψευδώνυμο,βρε,αδερφέ),επειδή το θεμα μας αφορά την ποιηση και εκτιμώ τις επιφυλάξεις που παρεθεσες...
ΔιαγραφήΗ λεγόμενη Νέα Αθηναϊκή Σχολή δεν παραμερίστηκε από κανεναν,ειναι λάθος η άποψη οτι αντιμετωπίστηκε αφ'υψηλού από τις νεότερες γενιές,πολλοί νεώτεροι "πάτησαν" επάνω στα βήματά της (συμβολισμό),για να δημιουργήσουν και να ανανεώσουν την ποίηση...Αν η Ποιηση(η Τεχνη γενικότερα) υπάκουε σε φόρμες,δε θα ανανεωνόταν ποτέ,ακομα θα διαβάζαμε ποιήματα του τύπου "Πρωίαν σε είδον..."
Σπουδαία αναφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την επιλογή!
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ,να εισαι καλά,σου χρωστάω κάτι για Ψηλά Βουνά,προσεχώς...
ΔιαγραφήΕτεροχρονισμένες ευχές για την γιορτή σου δέχεσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ναι,σου τις στέλνω με πολλή αγάπη.
xristin,κατά τη συνηθεια του τόπου μου δεχόμεθα ευχάς επι ημέρας τεσσαράκοντα:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστω πολύ,αντευχομαι χίλια καλά σε σενα και στην κολόνα του σπιτού σου:)
Καλή Χρονιά!
http://apouro.blogspot.gr/2011/01/blog-post_10.html
Προς τον αγαπητό VAD
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το γεγονός ότι ο μέσος αναγνώστης(και εκείνος ακόμη πανεπιστημιακής μορφώσεως)ανοίγοντας τα ποιήματα του νομπελίστα Ελύτη π.χ, δεν μπορεί παρά μόνο το 1% ίσως των ποιημάτων να εννοήσει κάπως,είναι δυνατό να μεταφράζεται αυτό σε ανανέωση ποίησης; Αν ναι, τότε αποσύρω ευχαρίστως την αρχική τοποθέτησή μου.
Ασχετος(πρώην ανώνυμος),το προσωνύμιο που διάλεξες μάλλον σε αδικεί,για πολύ σχετικό σε κόβω:)Το ποιημα δεν ειναι ενα στρωτο κειμενο,λιγα στοιχεια να πιάσεις και εισαι μεσα,άλλα θα συγκινήσουν εσενα,άλλα θα τραβηξουν εμενα,μη σ'απασχολει που δεν τα πιάνεις όλα(έτσι νομιζεις),δεν ειμαι ειδικός,αλλά το ιδιο συμβαινει μ'εναν πινακα ζωγραφικής(δηλώνω και ειμαι πανασχετος),εχω γραψει για το φίλο καλλιτεχνη,δεν πιάνω κι εγω ουτε το 1% απ'όσα βλεπει και πιάνει εκεινος,αλλά δεν το βαζω κατω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://apouro.blogspot.gr/2010/10/blog-post_16.html
πολύ καλή ανάρτηση..εύγε....
ΑπάντησηΔιαγραφήhomemade,καλησπέρα,ευγενικέ Παναγιώτη:)
ΔιαγραφήΚαλο Σαββατοκυριακο....
Εξαιρετικό!!!! Υπάρχουν άλλες δύο εκτελέσεις 1) με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου 2) με την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαργαριτα,όλες οι εκτελέσεις η μια καλυτερη απ'την αλλη!
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκυριακο ευχομαι
Φίλε VAD,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ, μάλλον συγκλίνουν οι απόψεις μας. Και εγώ ακόμη περισσότερο δεν το βάζω κάτω, αλλά είμαι της γνώμης ότι ένα πνευματικό έργο, είτε ποίημα είναι αυτό, είτε τραγούδι, για να θεωρηθεί μεγάλο ή πετυχημένο, θα πρέπει να είναι ευκόλως αναγνώσιμο και προσιτό από το λαό και όχι από μια ελίτ, εξειδικευμένη στο είδος. Ακόμη δε, να μπορεί να απαγγέλλεται ή να τραγουδιέται από τους πολλούς και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ασχετος,Και βεβαια συμφωνούμε,το δόγμα "η Τεχνη για την Τεχνη' δε μας εκφράζει σε καμιά περίπτωση...
Διαγραφή-Όσο για την τελευταια σκέψη,εδω μας χρειάζεται νεος Θεοδωράκης,Λεοντής,Μικρούτσικος κλπ,για να συνεχίσουν στον ιδιο δρόμο,ενός Αξιον Εστί,ενός Καπνισμενου Τσουκαλιού,ενός Σταυρού του Νότου...
Συγχαρητήρια για την επιλογή,VAD!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔροσίνης και πάλι,υπέροχοι στίχοι.
"Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
Κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι..."
Eva,θα σε μαλώσω:)Αφού το καταχάρηκες,
Διαγραφήάσε τα συγχαρητήρια στην άκρη,
εμεις πάντα ταπεινά λυχνάρια...
καλη χρονια λατρεμενε Vadouli υπεροχη επιλογή και ας το είχα ξεχασει ........
ΑπάντησηΔιαγραφήmarilise,Καλη Χρονιά και σε σενα!όσα τα σπόρια του ροδιού,τοσα καλά να σου φερει το 2013!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα
Διαγραφήκαλή χρονιά και υγεία
εύχομαι να έχουμε του Μίκη την εσωτερική νιότη...
akrat,καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά,Χαρούμενα,Δημιουργικά,με Υγεία...
Καλή Χρονιά!
Υποκλινόμαστε στο Μικη,μας ανάθρεψε,μας μεγάλωσε,μας πότισε...