ΘΕΡΙΝΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ

Την εποχή που οι χοληστερίνες δεν εμπόδιζαν καμιά διατροφική υπέρβασή μας, κάθε καλοκαίρι ένας καλός φίλος οργάνωνε βραδιά χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων και αλκοόλης στον κήπο του. Μερακλής ψήστης, έψηνε όλα τα καλά λιπαρά,
για να φάνε οι φίλοικαι να πιούνε στην υγειά του όσο τραβάει η ψυχή τους.
Ετσι λοιπόν σε κάποια απ' αυτές τις καθιερωμένες ωραίες συνάξεις,ενώ η καλή παρέα ήδη είχε πάρει θέση ξεκινώντας κατά παράδοση με τσίπουρο, ο οικοδεσπότης υπέβαλε προς το φιλικό ακροατήριο ευγενικό ερώτημα:
-Τι θα πιείτε ρεεεε!
-Μα πίνουμε τσίπουρο!
-Για κρασί λέω ρεεεε!
-Καλά, ρε Τ., ό,τι πεις (τραβάτε με κι ας κλαίω!)
Στην...ευγενική πρόσκληση του φίλου απαντήσαμε με εξίσου ευγενική ερώτηση:
-Τι κρασί έχεις ρεεεε!(παρατηρήστε το τακτ και την έλλειψη θάρρους!)
-Εχω χύμα ασκό Ασύρτικο, Αθήρι και Νυχτέρι (από Ασύρτικο, Αθήρι και Αηδάνι) Σαντορίνης.
-Έχεις πολύ, ρεεε; (προσέξτε, εμείς πάντα ευγενικοί καλεσμένοι!)
-Έχω ρεεε, από ένα δεκαοκτάλιτρο το καθένα.
-Καλά, βάλε Νυχτέρι και βλέπουμε! Και έβαλε Νυχτέρι! Και βγήκαν οι μπριζόλες, και να τα παϊδάκια, να τα κοψίδια, να τα λουκάνικα, όλη η υγιεινή διατροφή στο τραπέζι και "βάλε κρασί,ρε μάστορα!", "πιείτε ρεεεε, έχει άλλα δεκαπέντε λίτρα!" και πιάνει το μπουζούκι ο Χ., καλλιτέχνης άριστος, φωτιά στα τέλια, "βάλε κρασί, ρε μάστορα!", πιείτε ρεεε, έχει άλλα δώδεκα λίτρα!", στον επόμενο τόνο "βάλε, ρεεε αδειάσαν τα ποτήρια!", "πιείτε ρεεε, έχει άλλα οκτώ λίτρα!", το μπουζούκι είχε απογειωθεί και μας είχε απογειώσει και μας,
"καλά, ρεεε, άδεια ποτήρια μας έφερες;"
-Με τι θέλετε να συνεχίσουμε, ρεεε, το Νυχτέρι τελείωσε!!!
-Βάλε Αθήρι, ρεεεε!
Κι έβαλε Αθήρι, και ξανάβαλε Αθήρι, "πιείτε ρεεε, έχει άλλα δεκαπέντε λίτρα!"
Αλλά είχε πάει πια πέντε το πρωί και αποφασίσαμε να μην κάνουμε...παράβαση!!!
Οι αθεόφοβοι πέντε φίλοι (οι γυναίκες της παρέας δεν πίνανε και τόσο) απ' τις εννιά το βράδυ μέχρι τις πέντε το πρωί είχαμε πιει εικοσιένα λίτρα κρασί!!!
Ο vad έχοντας προβλέψει την εξέλιξη προ της ενάρξεως της "θείας ευχαριστίας και μεταλήψεως" είχε παραδώσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου στη συνοδηγό και έτσι επιστρέψαμε ασφαλείς στο σπίτι.
Τώρα, πάλι μαζευόμαστε, πάλι τα πίνουμε το κατά δύναμιν, αλλά εκείνη η υπέρβαση έμεινε στην ιστορία....

ΥΓ. Για τα κρασιά που αναφερθηκαν μπορείτε να δείτε εδώ, εδω, εδώ και εδω,