EID DAHIYA 2

Στις μέρες της γιορτής την οποία περιγράψαμε στην ανάρτηση EID DAHIYA, καλεσμένος ενός φίλου, βρέθηκα σε ένα τυπικό μουσουλμανικό σπίτι. Ισόγειο, αριστερά της κεντρικής εισόδου ο χώρος των ανδρών, δεξιά των γυναικών. Φυσικά καμιά γυναίκα της οικογένειας δεν εμφανίστηκε στην τραπεζαρία των ανδρών.
Μας υποδέχθηκε ο πατέρας του φίλου, ο σεβάσμιος γέροντας της φωτογραφίας, ευγενέστατος, εκφράζοντας με πολλές ευχές τη χαρά του που φιλοξενεί τον ξένο φίλο του γιου του. Ρώτησε για την υγεία της οικογένειάς μου, αν και δεν τη γνώριζε φυσικά, ευχήθηκε να μας προστατεύει ο θεός και να μας δίνει όλα τα καλά! Με τη σειρά μου ανταπέδωσα τα ευγενικά του λόγια με ανάλογες ευχές για τον ίδιο και την οικογένειά του. Μη θεωρηθεί υπερβολή, η ανταλλαγή ευχών με όλους τους άνδρες κράτησε ένα πεντάλεπτο!
Τα διάφορα πιάτα του πλούσιου γεύματος σερβιρίστηκαν σε μεγάλο ταψί,όπως σε κάθε σουδανέζικο σπίτι. Το μενού, παραδοσιακό και σύγχρονο, περιελάμβανε, ανάμεσα στα άλλα, αρνί ψητό, ψάρι Νείλου και κοτόπουλο τηγανητό, και ντόπιες σπεσιαλιτέ, μελιτζάνα γεμιστή με κιμά (μάχσι), και κρέας με σάλτσα από σκόνη μπάμιας (τενγκελία). Σύγχρονες και παραδοσιακές (ιδιαίτερα καυτερές) σαλάτες συνόδευαν το πλούσιο γεύμα, ενώ δοκιμάσαμε υπέροχο ζωμό κρέατος (στη μέση του ταψιού) βουτώντας στη σουπιέρα το παραδοσιακό ψωμί. Απαραιτήτως μετά το γεύμα προσφέρεται τσάι ή καφές.
Γενικώς φάγαμε καλά!
Φυσικά ακόμα και ο vad έφαγε με τον παραδοσιακό τρόπο, με τα δάχτυλα, κρατώντας ένα κομμάτι ψωμί ανάμεσα στον αντίχειρα, το δείκτη και το μεσαίο!
Μετά το φαγητό, αφού πλύνουν τα χέρια τους, ακολουθεί η προσευχή. Σεβόμενος τις θρησκευτικές επιλογές των φίλων μου, δε θέλησα να μετατρέψω τη στιγμή σε φολκορικό αξιοθέατο, γι' αυτό και δεν τράβηξα φωτογραφίες από την ώρα της προσευχής.
Ηταν ένα κλασικό σουδανικό γεύμα φιλοξενίας με όλα τα καλά του θεού!