ΑΠΟΥΡΩ 8

Η κεντρική πλατεία του Κολινδρού χιονισμένη, με το πρώτο καλό χιόνι την ίδια όμορφη όψη θα πάρει.

Αντε να δώσουμε το βήμα πάλι στον ΑΠΟΥΡΩ, να μας τα πει με το δικό του τρόπο.
Πάντα οπαδός της Αναγέννησης σχολιάζει με πίκρα την πτώση της ομάδας.
Θυμάται την εποχή των απαγορεύσεων, όταν καθηγητές κυνηγούσαν τους μαθητές στον απαγορευμένο τότε κινηματογράφο.
Απορεί με το χιόνι που έπεσε Μάρτη μήνα.
Γελάει μ'εκείνους που αναζητούν την ταυτότητα του άγνωστου ακόμα ΑΠΟΥΡΩ.
Επικροτεί την αναβίωση του αποκριάτικου εθίμου με τα κουδούνια των ζώων (κυπριά, τσιουκάνια).
Ανακαλύπτει πως το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα διαθέτει πλήθος κοσμητικών επιθέτων με πρώτο γράμμα το " χ " .
Θυμάται μια σπαρταριστή ιστορία από την εποχή της ελονοσίας και των κινίνων.
Και τελειώνει με μια παροιμία του τόπου του, ιδιαίτερα διδακτική.

ΥΓ παραπονιάρικο: -Ζανιβαρούδα μ, πού είσι, μα κουρίτσι μ' ;