ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ

Οι πρώτες μακρινές μαρτυρίες για την παρουσία Ελλήνων στο Σουδάν ανάγονται στην εποχή του Καβαλιώτη πασά της Αιγύπτου Μοχάμεντ Άλι, γύρω στο 1820.
Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ το 1869, πολλοί νησιώτες Έλληνες που απασχολούνταν στο έργο, προτίμησαν να αναζητήσουν την τύχη τους αναπλέοντας το Νείλο. Ακολούθησαν Κεφαλονίτες και Κύπριοι, μετά την κατάληψη του Σουδάν από τους Αγγλοαιγύπτιους.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ιδρύεται η Ελληνική Κοινότητα Χαρτούμ και ακολούθησε η οργάνωση των Ελλήνων σε κοινότητες και σε άλλες πόλεις.
Η κεντρική είσοδος της Ελληνικής Κοινότητας Χαρτούμ

Φυσικό επακόλουθο η οικοδόμηση ελληνορθόδοξων εκκλησιών στις περισσότερες πόλεις όπου εγκαταστάθηκαν Έλληνες. Σήμερα λειτουργεί μόνο ο μητροπολιτικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Χαρτούμ, το οποίο αποτελεί και την έδρα του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη.Η Ελληνική Εκκλησία του Χαρτούμ
Η πολυπληθής παρουσία των Ελλήνων στο Σουδάν οδήγησε το ελληνικό κράτος στο άνοιγμα Πρεσβείας στο Χαρτούμ, η οποία βεβαίως λειτουργεί και σήμερα.Η είσοδος της Ελληνικής Πρεσβείας
Με τα χρόνια ιδρύθηκαν δημοτικά σχολεία, μέχρι το 1985 λειτουργούσαν στις πόλεις Πορτ Σουδάν, Μέντανι, Τζούμπα, Γκεντάρεφ, Ουάου, Ελ Ομπέιντ, ίσως και σε άλλες.
Στο Χαρτούμ βέβαια λειτουργούν και σήμερα νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, για τα οποία αναφέρεται ότι παλιότερα είχαν συνολικά εξακόσιους μαθητές.
Η εξωτερική πλευρά των Ελληνικών ΕκπαιδευτηρίωνΤο προαύλιο των σχολείων

Προφορικές μαρτυρίες αναφέρονται σε 15000 Έλληνες μόνο στο Χαρτούμ, παλιότερα φυσικά. Σήμερα υπολογίζονται 150 - 200 στο Χαρτούμ και περίπου 100 διασκορπισμένοι στην υπόλοιπη χώρα.
Οι Έλληνες του Χαρτούμ είναι οργανωμένοι στην Ελληνική Κοινότητα Χαρτούμ, με σημείο αναφοράς και στέκι τον Ελληνικό Αθλητικό Σύλλογο (ΕΑΣ).
Άποψη από τον υπαίθριο χώρο του ΕΑΣ
Η είσοδος του ΕΑΣ

Επιβιώνει ακόμη ολιγάριθμη Ελληνική Κοινότητα στο Ουάου, στο Νότιο Σουδάν.

ΥΓ. Θέλησα να γράψω μια ενημερωτική ανάρτηση και όχι ιστορία. Γι αυτό δεν αναζήτησα ιστορικές πηγές, προτίμησα να χρησιμοποιήσω ως πηγές προφορικές μαρτυρίες, οι οποίες πολλές φορές έχουν χαρακτήρα αυθεντικό και αυθόρμητο.