Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Οι θερινές διακοπές της μητέρας μου

Για όσους ακόμα επιμένουν στα παλιά ωραία χρόνια,  
 ιδού οι θερινές διακοπές της μάνας ...χρόνια στα χωράφια η μάνα, στη σπορά (σπαρμός), στο θέρισμα (ο θέρος),
στο αλώνισμα με τη δοκάνη (δεν τα πρόλαβα αυτά τα χρόνια),
αργότερα το Μάη στα κεράσια,
αφού πρώτα είχαν ξεκινήσει τα καπνά ,
από τέλος Φλεβάρη τα καπνοσπορεία (τα καρίκια),
όλο τον Απριλομάη το φύτεμα του καπνού (η φυτεία) και το σκάψιμο,
όλο το καλοκαίρι θερινή διαβίωση στην καλύβα, μιάμιση ώρα μακριά 
απ' το χωριό,το μάζεμα (το σπάσιμο) του καπνού,
το "ραμάτιασμα",
τα πανιά,
οι ηλιάστρεςβάρος ασήκωτο, τη μέρα μεταφορά στον ήλιο, για να ξεραθούν 
τα καπνά, το βράδυ μέσα πάλι, κι όταν βλέπαμε να έρχεται η βροχή, γενικός συναγερμός, να μαζέψουμε τα απλωμένα καπνά μέσα στην καλύβα,
 για να μη βραχούν,
το Σεπτέμβρη  το "δέσιμο" του καπνού σε "μπάλες"
 
και βέβαια το βάρος του θερινού νοικοκυριού πάλι στη μάνα έπεφτε...
Κι από Σεπτέμβρη πάλι απ'την αρχή, η χειμωνιάτικη "τυράννια", 
όπως θα την περιγράψουμε σε επόμενη ανάρτηση...
Τι λέτε τώρα, ακόμα νοσταλγείτε τα χρόνια τα παλιά, τα..αθώα, τα..αγνά, 
κοντά στη φύση;  
Εμπρός, οι νοσταλγοί και οι..."νοσταλγές" ας επιστρέψουν, κι αν τα βγάλουν πέρα, ας έρθουν να μου το πουν, εγώ λέω να μείνω στο σήμερα κι ας είναι ζοφερό...

28 σχόλια:

  1. Ανώνυμος28/6/13, 6:02 π.μ.

    καλημέρα.....καλύτερα εδώ.....να σαι καλά....
    τι γολγοθά τραβαγαν τότε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. homemade,τον προλαβα κι εγω αυτον τον Γολγοθά,γι αυτο και την κοπάνησα :)

      Διαγραφή
  2. καμμία σχέση.. με το σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάτι μου λέει ότι δεν θα 'θελα να ήμουν μάνα (και ό,τι αυτό συνεπάγεται) την εποχή εκείνη... Καλά,όχι πως τώρα έχω καμιά κάψα να γίνω,αλλά πώς τα κατάφερναν;

    Καλημερούδια! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι διακοπές πάντα νομίζω ήταν προνόμιο των υπαλλήλων. Για τους αγρότες ούτε λόγος. Το μόνο που πιστεύω ότι είχαν τότε ήταν η συντροφικότητα και η αλληλεγύη και γέλαγαν πιο εύκολα και ας ήταν κομμάτια στην κούραση.
    Οι φωτογραφίες σου όπως πάντα εξαιρετικές, ιδιαίτερα οι παλιές μαυρόασπρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marimar,γελούσαν,αναζητωντας διέξοδο,για να μην το βάλουν κάτω!

      Διαγραφή
  5. Τι λες τώρα Vad ;
    Εδώ ένα περιβολάκι έχω 2χ4 και μου βγαίνει η ούγια για να το σκάψω και να το φυτέψω... ήθελα βλέπεις να παραστήσω την αγρότισσα χωρίς να έχω δει πως είναι το τσαπί από κοντά!!
    Η κάθε εποχή όμως έχει τα καλά και άσχημά της ... ποιό άραγε είναι το ιδανικό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Levina,βαριά η καλογερική :)
      Ιδανικο ειναι η προσαρμογή στις αναγκες και στις απαιτησεις της ζωής...

      Διαγραφή
  6. ουυυ όλο διακοπές έκαναν και πολυτελείας....και μετά έχουμε το θράσος να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε,allora,πολυτελείας δε λες τιποτα!Ετσι,μικρο παράδειγμα,στρωμα με γεμιση καλαμποκόφυλλα!!!

      Διαγραφή
  7. διακοπές και ξερό ψωμί.
    μόνο το ξερό ψωμί ξέραν τότε.
    θα μείνω στο σήμερα μαζί σου φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ria,ξερό κατάξερο,μετά απο μια μερα πέτρα γινοτανε,ούτε στο νερό δε μαλάκωνε!

      Διαγραφή
  8. Θυμάμαι τη γιαγιά και τον παππού μου κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο... Αγώνας απ' τις 4 το πρωί ωσπου να δύσει ο ήλιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το φινάλε του σχολίου σου είναι πάρα πολύ σοφό φίλε μου... Ας παλέψουμε κι ας ευχηθούμε να μην μας βρούνε ποτέ τέτοια πέτρινα χρόνια... Καλό σου βράδυ. Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Joan Petra,αφήνουμε τους νοσταλγούς ενός παρελθόντος,που πολλοί απ'αυτους δεν το εχω ζήσει,εμεις κοιτάμε μπροστά,όσο γίνεται τωρα πια...

      Καλή σου μέρα...

      Διαγραφή
  10. Πόσο δίκιο έχεις φίλε μου , οι παπούδες και λιγότερο οι γονείς μου έτσι ζούσαν σκληρά , δούλευαν τη γη όλο το χρόνο και επιβίωναν με οτι παρήγαγαν . Εμεις δεν έχουμε καπνά και γνωρίζω πόσο δύσκολη δουλειά είναι . Οι γονείς μου έχουν ελαιώνες και συκόδενδρα .
    Πηγαίνω κάθε χρόνο να μαζέψω το λάδι , αλλά τελικά τίποτα δεν νοιώθω να κάνω , πληρώνω γι αυτό.
    εκείνο που θυμάμαι έντονα είναι οτι ποτέ δεν δούλευαν τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές.
    Καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. nikol,χαιρομαι που εκτιμάς αυτο που σε μεγάλωσε...
      -Στα καπνά και στις εποχές συγκομιδής δεν ειχαμε Κυριακή και σκόλη,όμως κανεις αγρότης δεν ασχολούνταν την Κυριακή με τακτικές αγροτικές εργασίες,οργωμα κλπ...

      Καλή σου μέρα...

      Διαγραφή
  11. Καλά εγώ έναν κηπάκο μια σταλιά είχα και μου είχε βγει η πίστη, αφού έλεγα ότι άμα δε γίνω πλούσια να έχω κηπουρούς, ποτέ ξανά! Γενικώς θεωρώ πολύ αφελείς όσους μιλούν για τις "παλιές καλές εποχές", ή επιμένουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία (παίζει πολύ τελευταίως με την κρίση). Ομοίως συγχίζομαι με όσους απορρίπτουν την ιατρική με επιχείρημα ότι "η φύση φρόντισε", "παλιά που δεν είχανε φάρμακα", κτλ. (επίσης παλιά που δεν είχανε φάρμακα πεθαίνανε στα 40, αλλά αυτό είναι μίζωνος σηαμσίας μάλλον).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αstero,αν ήταν ευκολο,θα γινόμασταν επαγγελματίες μπαξεβάνοι:)
      -Αυτο πάλι περι δημοκρατίας,τι να πεις...Το λενε αυτοι που ποτέ δε βιωσαν το τισημαινει πραγματική χούντα,να μη σου επιτρεπεται,όχι να εκφράσεις,αλλά ούτε να εχεις αποψη ...
      -Και τελος περι φαρμάκων,αν τα βότανα ήταν πανάκεια και επρεπε να πινουμε όλα τα ειδη "υγιεινών" αφεψημάτων κάθε μερα,δε θα ειχμαε χρόνο να πιούμε ενα άγιο και θαυματουργό τσιπουράκι:) Και βεβαια χωρις φάρμακα,ειδα εκει κατω πόσο γεροι πεθαινανε,ειδικα στην υπαιθρο,όποιος εφγτανε στα 40 του στηνανε άγαλμα!:)

      Διαγραφή
  12. Όταν το 1975 επέστρεψα στην Ελλάδα,βρέθηκα για μία εβδομάδα σε χωριό της Κατερίνης.
    Ήταν η εποχή του σπασίματος των καπνών και με πέταξαν και εμένα για δύο μέρες στο χωράφι να μαζέψω.....εμπειρίες.
    Από τότε ακόμη....τρέχω!
    Δύσκολη δουλειά τα καπνά και μπορώ να φανταστώ τις παλιές εποχές που όλα περνούσαν απο τα χεράκια των αγροτών.
    Τώρα τουλάχιστον έχουν πιο σύγχρονα μέσα αλλά και πάλι είναι μια πολύ κοπιαστική εργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. xeistin,μόλις τότε ειχε αρχίσει να μηχανοποιείται η καλλιέργεια του κανού,αλλά και πάλι,όπως εγραψες κι εσύ,η δουλειά ήταν δυσκολη,απλώς ειχαν λίγο περισσότερο χρόνο για ύπνο...
      -Αχ,τι ωραια,στα παιδικά μου χρόνια τα καλοκαιρια πήγαινα στο χωριο του παππού,ραμάτιαζα καπνά,ήταν όμορφα! -Τι λες,μωρή,τα ξαδερφάκια σου ειχαν χρόνο να παιξοουν μαζί σου; -Ε,ναι,εχεις δίκιο,δούλευαν στα καπνά τα καημένα!
      (Αυθεντικός διάλογος με κυρία της πόλης που εκθείαζε την ωραία εποχή!:)))

      Διαγραφή
  13. Πάντα λέω ότι όποιος δεν έχει σκύψει την μεσούλα του να ασχοληθεί με την γη, δεν μπορεί να έχει άποψη. Όσο για τα "παλιά καλά χρόνια" όσοι τα αναζητούν, νομίζω ότι αναφέρονται περισσότερο στην αγνότητα των σχέσεων, στην διατήρηση των αξιών, στην χαρά των απλών πραγμάτων.
    Ποιος τρελός θα αναζητούσε εκείνη τη βάσανο και μάλιστα χωρίς απολαβή.

    Από τις καλύτερες αναρτήσεις.... προς γνώση και συμμόρφωση :)
    Στα μέρη μου δεν έχουμε καπνά. Μϊα φορά βρέθηκα στις Σέρρες στο "βελόνιασμα" νομίζω το έλεγαν.
    Οι φωτογραφίες πολύ ενημερωτικές!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Thalassenia,αχ,εσεις εχετε τις κοτούλες,τα αυγουλάκια,ωραια περνατε!Κι οταν της ειπαν της κυρίας να μπει στο κοτέτσι να μαζεψει κι αυτη αυγά,για να δει τι ωραια που ειναι,και ειδε τη μάνα μου να πατάει πάνω στις κουτσουλιές(τις κουτσ'λιές του ΑΠΟΥΡΩ:),αχ,δεν μπορω,μυρίζει!:)
      Αυθεντική σκηνή πριν απο πάρα πολλά χρόνια...

      Διαγραφή
  14. φίλε και εγώ δεν μπορώ τις μαμακίες για το παρελθόν...

    μεγάλωσα και μουά σε υπόγειο και έλεγα... όταν έβλεπα τον ήλιο..

    "πάμε σπίτι με στραβώνει...""

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. akrat,αμα θυμηθω το δευτερο υπόγειο,στο οποίο κατοικούσε κάποιος φίλος στη φοιτητική την εποχη!Δευτερο υπόγειο,μωρε!Το φανταζεσαι;Είχε και...μπαλκόνι:),πίσω,στον ακάλυπτο,κι όλα τα σκουπίδια απο ψηλά κανανε προσγειώνονταν στο μπαλκόνι του!Ωραία χρόνια ,για να τα νοσταλγήσω:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή