Ποδοσφαίρου ιστορίες για γέλια-5

Γύρω στο '80 ομάδα βλαχόφωνου χωριού του θεσσαλικού κάμπου στο δρόμο Λάρισας-Τρικάλων παίζει στην έδρα της με βλαχοχώρι του ορεινού όγκου των Τρικάλων, όπως αντιλαμβάνεσθε θα μπορούσε να ήταν "εμφύλιος" μεταξύ βλάχων, ξέρετε, γκλίτσες και τέτοια, έτσι, για ν'ανοίξουν μερικά κεφάλια, η ορεινή ομάδα είναι σαφώς καλύτερη απ' την πεδινή, όμως οι γηπεδούχοι προηγούνται με 1-0, οι φιλοξενούμενοι πιέζουν και από την κερκίδα ακούγεται συνεχώς η προτοπή στα βλάχικα, "αλάσου, ρε, την μπάλαααα!"(μακρυά την μπάλα, προφανώς για λόγους καθυστέρησης)...Ο αγώνας στο ρυθμό του "αλάσου, την μπάλα", αλλά οι φιλοξενούμενοι ισοφαρίζουν και τότε η κραυγή αλλάζει εις άπταιστον θεσσαλικόν ιδίωμα, " άσ' την μπάλα κι σπάσ'τουν τα πουδάριααααα!"
Οι ποδοσφαιριστές, επηρεασμένοι από τις φωνές της κερκίδας, κλωτσούν όποιον αντίπαλο περνάει μπροστά τους, όμως οι φιλοξενούμενοι, επίδοξοι πρωταθλητές και φανερά καλύτερη ομάδα, με δυο γκολ κάνουν το 3-1, η κλωτσοπατινάδα από τους γηπεδούχους συνεχίζεται, σε κάποια φάση στο κέντρο του γηπέδου ο διαιτητής σφυρίζει ένα απλό φάουλ, ο αρχηγός της τοπικής ομάδας τον πλησιάζει, του ρίχνει μια κεφαλιά δίπλα από το αυτί, πάρ'τον κάτω το διατητή, λιπόθυμος ο άνθρωπος, μέχρι να συνέλθει μπαίνουν στο γήπεδο οι αστυνομικοί να συλλάβουν τον "κεφαλοσφαιριστή", εκείνος πηδάει τη συρμάτινη περίφραξη του γηπέδου και εξαφανίζεται στις όχθες του Πηνειού...Ο διατητής συνήλθε, ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα, διέκοψε τον αγώνα, η τοπική ομάδα μηδενίστηκε, αποβλήθηκε απ' το πρωτάθλημα, τιμωρήθηκε και με δυο χρόνια υποχρεωτική αδρανοποίηση, ο δράστης διαγράφηκε απ' τα μητρώα των ποδοσφαιριστών, συνελήφθη και δικάστηκε αυτόφωρο, δε μάθαμε τι ποινή του επιβλήθηκε...Αν τέτοιες ποινές επιβάλλονταν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο,
τι λέτε, τα πράγματα θα διορθώνονταν; Προσωπικά λέω πως ναι...