Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ....


ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

ΕΛΕΝΗ


ΤΕΥΚΡΟΣ : ... ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν
οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν
Σαλαμίνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας.
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ΕΛΕΝΗ : Οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρωάδ᾿, ἀλλ᾿ εἴδωλον ἣν
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ΑΓΓΕΛΟΣ : Τί φῆς;
Νεφέλης ἀρ᾿ ἄλλως εἴχομεν πόνους πέρι;
(Ευριπίδη - Ελένη)

«Τ᾿ ἀηδόνια δὲ σ᾿ ἀφήνουνε νὰ κοιμηθεῖς στὶς Πλάτρες.»
Ἀηδόνι ντροπαλό, μὲς στὸν ἀνασασμὸ τῶν φύλλων,
σὺ ποὺ δωρίζεις τὴ μουσικὴ δροσιὰ τοῦ δάσους
στὰ χωρισμένα σώματα καὶ στὶς ψυχὲς
αὐτῶν ποὺ ξέρουν πὼς δὲ θὰ γυρίσουν.
Τυφλὴ φωνὴ ποὺ ψηλαφεῖς μέσα στὴ νυχτωμένη μνήμη
βήματα καὶ χειρονομίες. Δὲ θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ φιλήματα,
καὶ τὸ πικρὸ τρικύμισμα τῆς ξαγριεμένης σκλάβας.
«Τ᾿ ἀηδόνια δὲ σ᾿ ἀφήνουνε νὰ κοιμηθεῖς στὶς Πλάτρες».
Ποιὲς εἶναι οἱ Πλάτρες; Ποιὸς τὸ γνωρίζει τοῦτο τὸ νησί;
Ἔζησα τὴ ζωή μου ἀκούγοντας ὀνόματα πρωτάκουστα:
καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες τῶν ἀνθρώπων
ἢ τῶν θεῶν.
Ἡ μοίρα μου ποὺ κυματίζει
ἀνάμεσα στὸ στερνὸ σπαθὶ ἑνὸς Αἴαντα
καὶ μίαν ἄλλη Σαλαμίνα
μ᾿ ἔφερε ἐδῶ σ᾿ αὐτὸ τὸ γυρογιάλι.
Τὸ φεγγάρι
βγῆκε ἀπ᾿ τὸ πέλαγο σὰν Ἀφροδίτη,
σκέπασε τὴν καρδιὰ τοῦ Σκορπιοῦ, κι ὅλα τ᾿ ἀλλάζει.
Ποῦ εἶν᾿ ἡ ἀλήθεια;
Ἤμουν κι ἐγὼ στὸν πόλεμο τοξότης.
τὸ ριζικό μου ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ξαστόχησε.
Ἀηδόνι ποιητάρη,
σὰν καὶ μία τέτοια νύχτα στ᾿ ἀκροθαλλάσι τοῦ Πρωτέα
σ᾿ ἄκουσαν σκλάβες Σπαρτιάτισσες κι ἔσυραν τὸ θρῆνο,
κι ἀνάμεσό τους - ποιὸς θὰ τὄ᾿ λέγε; - ἡ Ἑλένη!
Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.

Ήταν εκεί, στα χείλια της ερήμου. την άγγιξα, μου μίλησε:

"Δεν είν' αλήθεια, δεν είν' αλήθεια" φώναζε.
"Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.
Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία".
Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού

στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.

ζωντανό δέρμα, και τα μάτια
με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία;
Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης, μ' έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα

ατόφιο.

κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια .


Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

Τόσα κορμιά ριγμένα

στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης.

τόσες ψυχές

δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα

για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη

μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Κι ο αδερφός μου;

Αηδόνι αηδόνι αηδόνι,

τ' είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ' ανάμεσό τους;

"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να
Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.

Ήταν εκεί, στα χείλια της ερήμου. την άγγιξα, μου μίλησε:

"Δεν είν' αλήθεια, δεν είν' αλήθεια" φώναζε.
"Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.
Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία".
Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού

στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.

ζωντανό δέρμα, και τα μάτια
με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία;
Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης, μ' έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα

ατόφιο.

κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια .


Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

Τόσα κορμιά ριγμένα

στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης.

τόσες ψυχές

δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα

για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη

μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Κι ο αδερφός μου;

Αηδόνι αηδόνι αηδόνι,

τ' είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ' ανάμεσό τους;

"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".
Δακρυσμένο πουλί, στὴν Κύπρο τὴ θαλασσοφίλητη
ποὺ ἔταξαν γιὰ νὰ μοῦ θυμίζει τὴν πατρίδα,
ἄραξα μοναχὸς μ᾿ αὐτὸ τὸ παραμύθι,
ἂν εἶναι ἀλήθεια πὼς αὐτὸ εἶναι παραμύθι,
ἂν εἶναι ἀλήθεια πὼς οἱ ἄνθρωποι δὲ θὰ ξαναπιάσουν
τὸν παλιὸ δόλο τῶν θεῶν.
ἂν εἶναι ἀλήθεια
πὼς κάποιος ἄλλος Τεῦκρος, ὕστερα ἀπὸ χρόνια,
ἢ κάποιος Αἴαντας ἢ Πρίαμος ἢ Ἑκάβη
ἢ κάποιος ἄγνωστος, ἀνώνυμος, ποὺ ὡστόσο
εἶδε ἕνα Σκάμαντρο νὰ ξεχειλάει κουφάρια,
δὲν τὄχει μὲς στὴ μοίρα του ν᾿ ἀκούσει
μαντατοφόρους ποὺ ἔρχονται νὰ ποῦνε
πὼς τόσος πόνος τόση ζωὴ
πῆγαν στὴν ἄβυσσο
γιὰ ἕνα πουκάμισο ἀδειανὸ γιὰ μίαν Ἑλένη.

29 σχόλια:

  1. Όταν η ποίηση είναι ποίηση!
    Με τις πιο απλές λέξεις φτάνει τα πιο ψηλά..
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα,καλό μήνα!
    Δεν θα μπορούσε να αρχίσει
    καλύτερα, παρά με την ανάγνωση
    ενός ποιήματος του Σεφέρη!!!
    Ευχαριστούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα σέβη μου στον ποιητή και στον ιδιοκτήτη του ιστολογίου.

    Υ.Γ. Κατά τις 18:45 θα έχεις mail με το λινκ για τον αγώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ένα κάποιο μαύρο χιούμορ τόχουνε αυτοί οι θεοί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ όμορφο....!
    Καλό σου μήνα, Vad! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό που γράφει ο μεγάλος Σεφέρης είναι αλήθεια για τις Πλάτρες...Θυμάμαι συγκεκριμένα και το άρωμα από το δέντρα όταν είχα καθίσει κάπου, ήταν αβάσταχτα υπέροχο. Και οι δύο προσωπικότητες που αξίζουν την απόλυτη αγάπη μας και να σεβόμαστε την ΠΑΤΡΙΔΑ που τους γέννησε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ,καλωσήρθες,ποιητή,τα απλά λόγια αναζητεί κι ο Σεφέρης για να δωσει τα πιο υψηλά νοήματα...

    Καλό μήνα ευχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Frezia μου,καλή η ποίηση,αλλά και τα κεράσια άλλο ποιημα,βρε Πατρίδα,θα τα προλάβω;:)

    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. KANTHAROS,Συναρειανέ μου,η ποίηση βρίσκεται παντού,ακόμα και στην...Πυλαία!:))
    Στο Παλέ πάντως σίγουρα,εστω κι αν ο Μέγας Ποιητής(Νικος Γκάλης)απεσύρθη προ ετων!:))
    Πάμε Παλέ την Κυριακή!
    Να τελειωνουμε...

    Καλό,κίτρινο μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Coco,μήπως τους φκιάχνουμε εμεις,κατ'εικόνα και ομοίωσίν μας:)

    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αstrofeggia μου,καλή σου μέρα,
    καλο μήνα και σε σενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. sandemetrio,υποθέτω βάσιμα οτι η γνωριμία με το Σεφέρη σου δημιουργησε αυτές τις σκεψεις όταν επισκεφτηκες τις Πλάτρες,η αξία της ποιησης...
    Εχουμε πολλούς σαν τον Ευριπίδη και το Σεφέρη,τους εν ζωή συνεχιστές τους δε βλέπω στον ορίζοντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ,Καλό μήνα,
    φίλε Φάνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. quartier libre,καλό μήναααα...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολύ... πεζός είσαι!
    Βάζεις την ποίηση μαζί με τα κεράσια?
    Τις προάλλες στη Κατερίνη πήγε ένας
    Κολινδρινός και πουλούσε φτηνά κεράσια.
    Το κιλό 2 ευρώ,οι μανάβηδες 5 ευρώ, όλοι οι συμπατριώτες τις Κατερίνης αγόρασαν.
    Εύχομαι να τα προφτάσεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Frezia μου,επιμενω,η ποίηση είναι εκφραση ομορφιάς,βρίσκεται παντού,και οπωσδήποτε στα κεράσια Κολινδρού:)
    -Α,τώρα πας στην Κατερίνη,
    που απουσιάζω;:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλό μήνα! γράψε κ τίποτα του βασίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. PiciFriki,@φίλε,εγώ δεν ειμαι ποιητής ούτε στιχάκιας,όπως τραγουδούσε ο αγαπημένος μου Νικόλας Παπάζογλου,απλώς γράφω κατι λιγα σ'ένα μπλογκ:)

    Καλό μήνα ευχομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ζει η Δέσποινα η Ποίηση... και βασιλεύει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. καλο μηνα σενιορ και καλο καλοκαιρι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Anastasios,κομμάτι της ζωής μας,ανοίγει δρόμους,στη σκέψη,στο νου, στην αίσθηση...

    Καλό μήνα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Suspect,Υποτε φίλε,καλό μήνα και σε σενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αμ, τάλεγε ο Σεφέρης, ποιός τον διαβάζει πιά!!!


    την καλημέρα μου
    * οχι, τιποτ' άλλο, να παραδειγματίζεται και κάποιος. Μπααααα! στην Ελλάδα ζούμε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Zouzouna,μόνο ενας να προβληματιστεί;όλοι μας!

    Καλο Π-Σ-Κύριακο ευχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Όμορφα τα είπε ο κύριος Παρελης
    έτσι ακριβώς!
    Ευχαριστούμε Vad!
    Καλο μηνα και καλο Σ/K

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ElenaG,καλή σου μέρα,ποιητής ειναι,κάτι ξέρει:)καιρός να το εμπεδώσουμε κι εμεις,θα μας βπηθήσει...

    Καλό μήνα ευχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή