Στο βάθος της φωτογραφίας, μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε ακόμα η πινακίδα του τίτλου... Λαϊκό μαγέρικο, ο μπάρμπα Τηλέμαχος και η κυρά Ζαχαρούλα σερβίρανε περιορισμένο μενού, "κιφτέδις μι ζ'μί", "κιφτέδις ουδιέτσ'", ήγουν κεφτέδες με σάλτσα και κεφτέδες σκέτους, αυγά, μελιτζάνες, πιπεργιές, όλα τηγανητά, φασόλια φούρνου, γιαούρτι και λουκουμάδες απ' τα χέρια της κυρά Ζαχαρούλας, ψιλομεζέδες για τσίπουρο, τέτοια πράματα. Η πελατεία εργένηδες(μπικιάρ'δις στο ιδίωμα του ΑΠΟΥΡΩ), μαθητές που μαζευόμασταν τα βραδάκια εκεί απόμερα, μακριά από τα βλέμματα των περίεργων, να πιούμε ένα ποτήρι και κυρίως να κάνουμε ένα τσιγαράκι, αφού το κυνηγητό απ' το σχολείο πήγαινε σύννεφο, φαντάροι, μοναχικοί ξένοι που εργάζονταν στο χωριό και δεν έβρισκαν αλλού πρόχειρο φαγητό....Το στέκι έκλεισε κάπου γύρω στο '80.
Πιο κεντρικά παρόμοιο μαγαζί ήταν παλιότερα η ταβέρνα του Ηράκλη (προσοχή στον τονισμό, παρακαλώ, Ηράκλης και όχι Ηρακλής), ενημερωτικά για τους νεότερους συγχωριανούς που μας διαβάζουν, το μαγέρικο του Ηράκλη ήταν ένα τμήμα του χώρου όπου στεγάζεται σήμερα η Αγροτική Τράπεζα, αριστερά δίπλα από το σημερινό μπαράκι του Βασίλη Τραούδα .
Σ' ένα τέτοιο μαγέρικο, σε άλλο απομονωμένο χωριό της επαρχίας, όχι στο δικό μας, έτρωγε κάθε μεσημέρι ο καθαρευουσιάνος γυμνασιάρχης του τοπικού γυμνασίου.
-Τι διαθέτομεν σήμερον,κύριε Κωνσταντίνε; Ρώτησεν τον ταβερνιάρη
-Κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά, απάντησε ο λαϊκός άνθρωπος.
-Φέρε μου αμφότερα!
-Τέτοια δεν έχουμι, αφού σ' είπα, μουναχά κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά έχουμι!!!
ΥΓ. Η ανάρτηση αφιερωμένη στην καλή συνιστολόγο ΝΕΛΛΗ, για την...αμφότερη αφιέρωση, LOGIA μου, ξέρεις εσύ!!!
Πιο κεντρικά παρόμοιο μαγαζί ήταν παλιότερα η ταβέρνα του Ηράκλη (προσοχή στον τονισμό, παρακαλώ, Ηράκλης και όχι Ηρακλής), ενημερωτικά για τους νεότερους συγχωριανούς που μας διαβάζουν, το μαγέρικο του Ηράκλη ήταν ένα τμήμα του χώρου όπου στεγάζεται σήμερα η Αγροτική Τράπεζα, αριστερά δίπλα από το σημερινό μπαράκι του Βασίλη Τραούδα .
Σ' ένα τέτοιο μαγέρικο, σε άλλο απομονωμένο χωριό της επαρχίας, όχι στο δικό μας, έτρωγε κάθε μεσημέρι ο καθαρευουσιάνος γυμνασιάρχης του τοπικού γυμνασίου.
-Τι διαθέτομεν σήμερον,κύριε Κωνσταντίνε; Ρώτησεν τον ταβερνιάρη
-Κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά, απάντησε ο λαϊκός άνθρωπος.
-Φέρε μου αμφότερα!
-Τέτοια δεν έχουμι, αφού σ' είπα, μουναχά κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά έχουμι!!!
ΥΓ. Η ανάρτηση αφιερωμένη στην καλή συνιστολόγο ΝΕΛΛΗ, για την...αμφότερη αφιέρωση, LOGIA μου, ξέρεις εσύ!!!
1)Κιφτέδις μι ζμι 2,5 δρχ
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Κιφτέδις ουδ ετς. 2,0 δρχ
-Τι διαθέτομεν σήμερον,κύριε Κωνσταντίνε; Ρώτησεν τον ταβερνιάρη
ΑπάντησηΔιαγραφή-Κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά, απάντησε ο λαϊκός άνθρωπος.
-Φέρε μου αμφότερα!
-Τέτοια δεν έχουμι, αφού σ' είπα, μουναχά κιφτέδις μι ζ'μί κι αυγά τηγανητά έχουμι!!!
Χε χε χε...
Χθες, στην εκπομπή της ερτ3, "Κυριακή στο χωριό", όπου διάφορες κυρίες φτιάχνουν φαγητά, είχε κάνει μια κυρία "κιφτέδις μι ζ'μί".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπε ότι ήταν ιδιωματισμός της Ραψάνης.
Ε! Κοντά είναι!!!!!!
Καλή Εβδομάδα!!
Εντάξει, εγώ τέτοια μαγέρικα δεν τα έχω ζήσει, αλλά μου θύμισες κάτι άλλο, επίσης παλιό και εξανισμένο, από τα παιδικά μου χρόνια: Τα παλιά μπακάλικα, με τα σακιά τα όσπρια, τα ρύζια, τους αλατισμένους μπακαλιάρους κτλ. Θυμάμαι έντονα την μυρωδιά τους, γλυκιά και παραισθητική. Μια μυρουδιά που ίσως χάθηκε για πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μερίδα αμφότερα με απ'όλα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχχαχχαχχα
Μου εφτιαξες τη μερα παλι!
Ή αλλιώς κρεατοσφαιρίδια, τουτέστιν κεφτέδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔώσε!
Καλη βδομαδα πατριωτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφοτερα,τι ηθελε και το ειπε!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήAνώνυμος,α,εμεις θέλουμε επώνυμες τιμές...
ΑπάντησηΔιαγραφήKANTHAROS,σκέφτεσαι ολόκληρος γυμνασιάρχης εκεινης της εποχής να επισκέπτεται τετοια λαϊκά στέκια;:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΣΠΙΣΤΟΣ,έτσι νόμιζε η Ραψανιώτισσα,
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι ιδιωματισμός του λεγόμενου βόρειου ιδιώματος,από Στερεά και πάνω...
Καλή βδομάδα....
fvasileiou,είναι δυνατόν γυρω απ'τη λίμνη να μην ειχε λαΙκά μαγέρικα;Το '80 που πέρασα ειχε σίγουρα,αργοτερα οχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μπακάλικα που λες τα ειχα ζησει στη Θεσσαλονικη,στα τότε Λαδάδικα,
μοσχοβολούσε ο τόπος,τωρα εχουν γινει κυριλάτα μαγαζιά...
Coula,πόσο τυχεροι ήμασταν οι νεότεροι,αν διοριζόμασταν
ΑπάντησηΔιαγραφήσε τέτοιο χωριό,θα ειχαμε πήξει
στα ...αμφότερα...
AnD,σκωληκίδας λευκάς,ας υμεις βαρβαριστί καλείτε μακαρόνια!!!:)
ΑπάντησηΔιαγραφή(από τη Βαβυλωνία)
Foris Mouratidis,εσύ ξερεις τεμέτερον,τα αμφότερα κι εξέρ'ς ατα;:)
ΑπάντησηΔιαγραφή...μώ την πίστη σ' και το θάμα σ':)))
Καλησπέρα,Πατριδα...
OYAOY! Ευχαριστώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ένα τέτοιo μαγέρικο έτρωγε κσι ο καλός μου με τον αδερφό του στο γυμνάσιο, όπου η μάνα άνοιγε τεφτέρι κάθε βδομάδα και πήγαιναν τα παιδιά να τρώνε συνήθως σκέτο από γιουβέτσι ή φασόλια ή σκέτα μακαρόνια...ξέρεις τώρα...
κιφτεδς ουδι ετς, ήταν το χαβιάρι τους...
logia,μαγαζάκια που χάθηκαν,μα που τωρα λόγω της κρισης τα βλέπω να ξεφυτρωνουν πάλι...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Οι "κιφτέδις μι ζ'μί" μπορει να ηταν και η αμβροσια των θεών του Ολύμπου:))
χα!χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος ξέρει τι θα νόμιζε ότι ήταν τα αμφότερα:))
Ωραίοι άνθρωποι η εξέλιξη μας έφαγε μου φαίνεται και τώρα χάσαμε την ανθρωπιά μας!
Καλή εβδομάδα να'χεις!
απ'ο γεύση όμως ε......πρύτανις ο μπάρμπας......ετσι...ε..ρε..θύμησες ...νασαι καλά .....μου έφτιαξες την διάθεση...πάω για.....μάσες..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οινο μαγειρο ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΝ". Υπήρξαν και τέτοια, με ρέγγα, ούζο σε σουλήνα και κονσέρβα του μεσοπολέμου στο ράφι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές όταν θυμάσαι τα παλιά....τις μυρωδιές τις έχεις στη μύτη...'οπως τώρα εγώ του κεφτέ...άσε που στο στόμα μου έχω μπουκώσει κιόλας δυο τρείς...καλησπέρα φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑ!ΧΑ! μου θύμισες το ανέκδοτο με τον μπάρπα που κατέβηκε από το χωριο στη πόλη..πάει σε ένα εστιατόριο και σκεφτόταν τι να φαΐ...ήθελε κάτι που δεν είχε δοκιμάσει ξανά..ακούει από διπλα να φωνάζει κάποιος μελιτζάνες!!! του καλοάρεσε το όνομα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ! μελιτζάνες θα φάω σκέφτηκε ακούγεται ωραίο...
έρχεται η παραγγελια βλέπει ο μπάρπας...
μα γιε μου αν ήθελα να φάω βαζανια τα έτρωγα και στο χωριο μου!! (έτσι λέμε τις μελιτζάνες στη Κύπρο!)XA
Αυτά τα λαϊκά στέκια είναι τα καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήzoyzoy,Αρμενακι,να πήγε ο νους του λαϊκού ανθρώπου σε καμιά σπεσιαλιτε απ'την πρωτεύουσα;:))
ΑπάντησηΔιαγραφή-όχι,βρε,δε χασαμε την ανθρωπια μας,απλώς μεσα στην ψευτικη ευμάρεια ζούσαμε μεσα στην αφασία μας,τωρα υποχρεωτικά θα ξαναβρούμε τα απλά....
Καλή σου μερα στο νησί...
homemade,τράβα για μάσες,ορεξη νά"χεις:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,ρε τσιφτη...
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ,προπαντός εκει πάνω ψηλά στην όμορφη Ευρυτανία σας,το μαγαζάκι που αργότερα η "πρόοδος" ονόμασε μίνι μάρκετ,ηταν κανόνας,προλαβα και γω τετοια στα μικρά χωριά των Πιερίων...
ΑπάντησηΔιαγραφήmia,αν παραπαχυνεις με το μπούκωμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μη λες μετά οτι φταίω εγω και η ανάρτηση μου!:))
Καλημέραααα...
ElenaG,η γιαγιά απ'το χωριό ακουγε μέσα στο εστιατόριο να φωναζουν όλοι γκαρσόν,γκαρσόν,τη ρωτάει ο γιος της "τι θα φας,μάνα", "ενα γκαρσόν!"λέει η γιαγιά,κι γιος,ανθρωπος με έμφυτο χιούμορ,φωναζει"γκαρσόν,έλα να σι φάει η μάνα μ'!":)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,Κυπραία μου...
KANTHAROS,κι όσο θυμάμαι κάτι τρυπες απο τουρκικό προξενειο και πάνω,μεγαλειο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναφυτρωνουν,συναρειανέ μου...
To τελευταίο μαγέρικο στη πόλη μου τοχω φωτογραφίσει και πρέπει να το έχεις δει σε μια παλιά ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο όνομα του "η Συνάντηση των Γορτυνίων"Τα τελευταία χρόνια το άνοιγε κανονικά χωρίς να προσφέρει τίποτα.Μέσα από τη τζαμαρία του φαίνεται η Ελληνική σημαία που την έχει αποθέσει σε μια γωνιά.
Το κτίριο το βρήκε η οικονομική κρίση και δεν το γκρέμισε ακόμη η μπολντόζα.Τα σβησε το ΦΑΣΤΦΟΥΝΤΑΔΙΚΟ.
χαχα! άπαιχτον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμία σχέση, αλλά μου θύμισε τον Μποστ στο κέντρο Όασις στον Αιγάλεω!
Καλημέρα
α Κενταυρου,δωσε ακριβες λινκ να το θυμηθώ...τωρα ξαναζωντανευουν τα λαϊκά φτηνά στεκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρααα...
Jamanfou,κι ο ατελειωτος Μποστ εμπνεόταν απο τετοια λαϊκά μαγαζάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,Κυπραια μου...
Όμορφες αναμνήσεις Βασίλη ,σωμφωνώ με τον fvasileiou μου θύμησε μπακάλικα με τα όσπρια στα σακιά ,Αλλες εποχές και αν σκεφτείς τις σημερινά σκάλες ανώτερες εκείνες! Στη Κύπρο και εμεις λέμε Ηράκλης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ θάθελα να είχα τους κεφτέδις της κυρά Ζαχαρούλας
stalamatia,όλα αυτά που νοσταλγεις,
ΑπάντησηΔιαγραφήτα βλέπαμε παλιά στα Λαδάδικα της Θεσσαλονικης,προβλέπω οτι μέσα στην κριση θα ξαναζωντανεψουν...
Καλο βραδάκι...
Μου φαίνεται με κουρκούτι
ΑπάντησηΔιαγραφήγαρνήρανε τους κεφτέδες,
ήταν και φτηνό,με αλεύρι και
νερό γινόταν.
Καλό βράδυ...
Α,ξέχασα αυτό στο σπίτι γινόταν!
ΑπάντησηΔιαγραφήFrezia,να σκεφτεις οτι προχτες ειχαμε κεφτέδες με κουρκούτι στο σπιτι:),πάντως θυμαμαι οτι και η κυρά Ζαχαρούλα εφκιαχνε κουρκούτι στο μαγέρικο,φτηνο κόστος,οπως το ειπες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο βραδάκι...
Κιφτέδις μι κουρκούτ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου κουρκούτ΄του φτιάχνουμι μι του λάδ' απ του τηγάνισμα, αλιεύρι τσιγαρισμένου, νιρό και λίγου ξύδ'
ουδιέτσ' τς τρώγαμι τς κιφτέτις κρυφά, όταν τηγανίζουνταν...
AMANTA,κι μι του πιρίσσιμα απ'του αλεύρ' μας εφκιανιν η μάμα μ' πιτουλίτσις:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχαχα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία φωτογραφία πάντως.
Σοφία,Eλα,ξενιτεμενο αδέρφι,,εχασα εσένα,εχασα και τον NdN,αμαν,βρε παιδιά,πάει το Λονδίνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά,βρε,δεν πειράζει,το εχουμε ξαναπει,η ζωή ειναι πρωτα εξω απ'τα μπλογκια,όπως βολευεστε...
Καλημέρα στο Λονδίνο...