Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ...

Πάλι ανακαλύψαμε την Αμερική! Επρεπε να φτάσουμε στο Αμήν, για να μπει
(αν μπει) μια σειρά στο ποδόσφαιρο
! Σ' ένα χώρο όπου εννιά στα δέκα ματς κάθε κατηγορίας ήτανε μονίμως φκιαγμένα. Μέχρι να δούμε πού θα φτάσει το μαχαίρι, εμείς ας διασκεδάσουμε με ιστορία ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου απ' τα παλιά, προ τριακονταετίας, τότε που στήνονταν αγώνες για μια κούτα τσιγάρα ή για ένα φαγοπότι στην ταβέρνα.
Η γηπεδούχος ομάδα ήθελε νίκη για να σωθεί, ακόμα και ισοπαλία με προϋποθέσεις την ευνοούσε...Η φιλοξενούμενη ομάδα με ισοπαλία έβγαινε πρωταθλήτρια...Ο αγώνας κυλάει μέσα στην αβεβαιότητα, στη διάρκεια οι πάντες μαθαίνουν ότι μια άλλη ομάδα που πάλευε να σωθεί, έχανε με 3-0, επομένως η ισοπαλία ευνοεί και τους γηπεδούχους, το ματς κυλάει ήσυχα κι απλά προς την ισοπαλία, έλα όμως που σπάει ο διάολος το ποδάρι του και από μια στραβοκλωτσιά στο 80ό λεπτό η φιλοξενούμενη ομάδα προηγείται με 1-0! Χαμός και στο γήπεδο και στην κερκίδα, οι γηπεδούχοι να πιέζουν αφάνταστα, απέξω οι φίλαθλοι να φωνάζουν στους φιλοξενούμενους να δώσουν το παιγνίδι, ο τερματοφύλακας των φιλοξενουμένων να πιάνει τα άπιαστα, οι αμυντικοί του να προσπαθούν να βάλουν αυτογκόλ(!!!) και να μην μπορούν και ένα λεπτό πριν απ' τη λήξη, μετά από πέντε γκέλες των αμυντικών οι γηπεδούχοι ισοφαρίζουν και σώζονται! Ο τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων εκτός εαυτού μέσα στ' αποδυτήρια παίζει ξύλο με τους αμυντικούς του και στη συνέχεια αποκαλύφθηκε στην πιάτσα των φιλάθλων το σενάριο που έπαιξε στα τελευταία λεπτά μεταξύ των ποδοσφαιριστών των δυο ομάδων:- Οι επιθετικοί των γηπεδούχων παρακάλεσαν τους αμυντικούς των φιλοξενούμενων να τους αφήσουν να βάλουν γκολ, για να ισοφαρίσουν και να σωθούν! Μόνο ο τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων δε συμφωνούσε, γι' αυτό και στο τέλος επιτέθηκε εναντίον των συμπαικτών του, που τον "κρέμασαν" με τις γκέλες τους...

Τουλάχιστον είχαν γέλιο, βρε αδερφέ, αυτές οι ιστορίες, δε βρωμούσανε σαν τα σημερινά στημένα...

6 σχόλια:

  1. όμορφος κόσμος, άμεμπτος
    αγγελικά πλασμένος
    αγνά καθάρια υλικά
    σίγουρα ζυμωμένος
    καλό χειμώνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από 9 ετών παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Όμως εδώ και 5-6 χρόνια δε πηγαίνω πλέον στα γήπεδα, σιχάθηκα ό,τι έχει να κάνει με το άθλημα αυτό έτσι όπως το κατάντησαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ,φίλε στιχοπλόκε,
    αδυνατω να σου απαντησω με στιχους,μα φυσικά συμφωνώ με την ποιητική αποδοση της όλης κατάστασης στο ποδόσφαιρο...
    Καλο χειμώνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λεοντόκαρδ φίλε,πολύ νωρίς ξέκοψα από τη φανατίλα,εχω να πάω σε αγωνα επαγγελματικου ποδοσφαιρου απ'το 85,ομολογω ότι μου λειπει ο χαβαλες της κερκιδας,τον οποίο εχω απολαυσει σε ερασιτεχνικά γήπεδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φοβερή ιστορία VAD, απο τα παλιά, τα ερασιτεχνικά στην επαρχία.
    Προσωπικά, και ξέρεις μερικές απόψεις μου για το θέμα, δεν εχω πατήσει σε ποδοσφαιρικό γήπεδο επι περίπου 15 χρόνια αν θυμάμαι καλά.
    Οι λόγοι, οι κάφροι, τα ξύλο, οι βρισιές, τα στημένα, και όλο το σκηνικό του τσίρκου χαχαχαχα :)
    Πριν γεννηθώ ακόμα, στήνονταν αγώνες για ψίχουλα μα και στοιχήματα μερικές φορές μεχρι το χωράφι τους παίζαν μερικοί.
    Μα νομίζω αγαπούσανε περισσότερο το άθλημα όσοι το έπαιζαν και ο κόσμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. tzonakos,για τους ιδιους λογους απεχω κι εγω...
    -Ιστοριες απ'το ερασιτεχνικο,
    να λυνεσαι στα γελια,φωνή απ'την κερκιδα προς τον προπονητή:
    -Ρε Κύριλλεεεεεεε!Βάλε ενα σεντερ φορ ταχύ και γρήγορο!!!:)))

    Αντε παλι,μου εβαλες ιδεα για αναρτηση:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή