ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ...ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΧΊΖΕΙ...

Η ομάδα που έμαθε όλη την Ελλάδα να βλέπει μπάσκετ, ο Αρης όλων των Ελλήνων φιλάθλων, τερμάτισε έβδομη στην κανονική περίοδο και φυσικά απέναντι στον Ολυμπιακό δε θα μπορούσε να έχει καμία τύχη, παρά την πολύ καλή εμφάνιση στους δυο αγώνες της σειράς.
Παρά τις μεταπτώσεις στην απόδοση, φαινόταν καλύτερη η προοπτική στο Eurocup, αλλά κι εκεί δεν τα κατάφερε.
Το ξεκίνημα της περιόδου φαινόταν ελπιδοφόρο. Σχεδόν ολοκληρωμένη δωδεκάδα, με καλούς Ελληνες και ξένους παίκτες, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών. Τρεις αποδεδειγμένα πολύ καλοί προπονητές δεν κατόρθωσαν να δέσουν ένα ομαδικό σύνολο. Ομάδα με προοπτικές για μπάσκετ επιπέδου όπως αυτό που έδειξε με την Μπανταλόνα στο Παλέ, δε βλεπόταν στα προκριματικά της Euroleague με το Μαρούσι, στην Πυλαία με τον ΠΑΟΚ και σε άλλους υποθετικά εύκολους αγώνες.
Πολλά πράγματα πρέπει να έφταιξαν. Οι πολλοί και σοβαροί τραυματισμοί από την αρχή και σε όλη τη διάρκεια της περιόδου δεν μπορει να ήταν τυχαίοι. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά μόνο στην κακή εκγύμναση των παικτών μπορώ να το αποδώσω.
Συνέβησαν πολλά:- Ο Χουάν Ντίξον (ο αποδειχθείς και "χαπάκιας") ήθελε μια μπάλα μόνος του. Όταν έφυγε, ο Άρης έπαιξε πιο ομαδικά, αλλά τότε "κόλλησε" ο Χατζηβρέτας, ο μόνος σταθερά καλός παίκτης όσο η ομάδα παρέπαιε.
Ήρθε κατόπιν ο Γουόλς, πολύ καλός, αλλά, μέχρι να προσαρμοστεί, χάθηκαν τα πάντα .
Όλοι έλεγαν στην αρχή της περιόδου ότι ο Αρης "πονάει" στη θέση του ψηλού. Εκεί όμως ο γέρο Μπετς έβγαλε μια χαρά τη χρονιά, έφαγε κι έδωσε ξύλο και λύσεις, τι παραπάνω να έκανε ο άνθρωπος, κατά την ταπεινή μου γνώμη ηταν ο καλύτερος παίκτης του Αρη σ' όλη τη χρονιά.
Πολλοί "ειδήμονες" είπαν ότι δεν έπρεπε να δοθεί ο Παπανικολάου, και να στηθεί η ομάδα γύρω από το "μικρό". Λάθος μέγιστο! Τέτοια ευθύνη δε θα μπορούσε να τη σηκώσει ένα νέο παιδί, όσο ταλαντούχο κι αν είναι. Από την άλλη ο σύλλογος χρειαζόταν χρήματα και πού να τα βρει;
Ακόμη δε γίνεται σωστή διαχείριση ταλέντων που έχουν βγει κατά καιρούς από τον Αρη και έχουν διασκορπισθεί σ'όλες τις μικρότερες ελληνικές ομάδες. Για όσους παρακολουθούν το φυτώριο του Άρη τα ονόματα Ματαλόν, Πλιούκας, Καραδολάμης, Καραβανάς, Ιωακειμίδης, Τσαϊρέλης, σίγουρα κάτι λένε. Και όσοι απόμειναν από τους νέους, Χρυσικόπουλος, Σκορδίλης, Μούρτος, Χρίστος Παπανικολάου, δεν έχουν προσεχθεί ιδιαίτερα. Θυμίζω ότι στην προηγούμενη περίοδο ο Κώστας Παπανικολάου, παρά την ελάχιστη συμμετοχή του, είχε αναδειχθεί καλύτερος νέος παίκτης.
Τι μέλλει γενέσθαι; Δεν είμαι ειδικός για να αναλωθώ σε λεπτομέρειες. Το κυριότερο για μένα ήταν να παραμείνει ο Μπλατ, είναι σπουδαίος προπονητής, αφού δε γίνεται, η λύση Ντρούκερ μακάρι να μας βγει, δυο Ισραηλινοί, ο Σβι Σερφ και ο Ντέιβιντ Μπλατ, πέρασαν απ' τον Αρη, έκαναν καλή δουλειά, άφησαν τα καλά σημάδια τους στην ομάδα, να δούμε τι θα καταφέρει ο τρίτος,τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητα των υπευθύνων και των χρηματοδοτών. "Δει δε χρημάτων...", ο βασικός όρος, αλλά κι αυτά δεν τα βλέπω...
Λάτρεψα το άθλημα παρακολουθώντας τον Αρη μιας άλλης εποχής, θέλω να πιστεύω ότι με καλό σχεδιασμό η ομάδα θα βρει το δρόμο της πάλι. Η τετράδα στην Α1 και το Εurocup μπορούν να γίνουν πάλι προσιτοί στόχοι.
Οι φίλοι του αθλήματος που ίσως παρακολούθησαν το φετινό Αρη από κοντά ας καταθέσουν τη δική τους άποψη...