Το μουσείο ιδρύθηκε το 1992. Στεγάζεται στο αναπαλαιωμένο αρχοντικό της φωτογραφίας.
Σκοπό έχει τη συλλογή στοιχείων τα οποία έχουν σχέση με την ιστορία και τη λαογραφία του Κολινδρού και της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας.
Περιλαμβάνει ιστορική αναδρομή ανά τους αιώνες,έκθεση σπάνιων ειδών, αγροτικών-επαγγελματικών και οικιακών αντικειμένων, χειρόγραφα βιβλια, ενθυμήματα παιδείας, εργαστήριο υφαντουργίας,έκθεση εργόχειρων, αναπαραστάσεις από την κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Το ενδιαφέρον μας εστιάστηκε στα λαογραφικά εκθέματα.
Ο χώρος υποδοχής,ο λαβομάνος,
η κρεβατοκάμαρη,
το τζάκι,
φωτογραφίες από γάμο,
ο φωνόγραφος,
πρωτομαγιά με το φωνόγραφο καβάλα στο γάιδαρο!
Τα κουζινικά,
η νοικοκυρά ετοιμάζει την πίτα,
φιγούρες Καραγκιόζη,
σχολικά βιβλία,
μαθητικά περιοδικά,
το βεργάλετρο, το ξύλινο άροτρο του Ησιόδου,
βεργάλετρο και σιδερένιο αλέτρι,
η κοσά,
τα εργαλεία του σαμαρά,
και έπεται συνέχεια...
Σκοπό έχει τη συλλογή στοιχείων τα οποία έχουν σχέση με την ιστορία και τη λαογραφία του Κολινδρού και της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας.
Περιλαμβάνει ιστορική αναδρομή ανά τους αιώνες,έκθεση σπάνιων ειδών, αγροτικών-επαγγελματικών και οικιακών αντικειμένων, χειρόγραφα βιβλια, ενθυμήματα παιδείας, εργαστήριο υφαντουργίας,έκθεση εργόχειρων, αναπαραστάσεις από την κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Το ενδιαφέρον μας εστιάστηκε στα λαογραφικά εκθέματα.
Ο χώρος υποδοχής,ο λαβομάνος,
η κρεβατοκάμαρη,
το τζάκι,
φωτογραφίες από γάμο,
ο φωνόγραφος,
πρωτομαγιά με το φωνόγραφο καβάλα στο γάιδαρο!
Τα κουζινικά,
η νοικοκυρά ετοιμάζει την πίτα,
φιγούρες Καραγκιόζη,
σχολικά βιβλία,
μαθητικά περιοδικά,
το βεργάλετρο, το ξύλινο άροτρο του Ησιόδου,
βεργάλετρο και σιδερένιο αλέτρι,
η κοσά,
τα εργαλεία του σαμαρά,
και έπεται συνέχεια...
σίγουρα κάπου θά'ναι και ο αργαλιός, μου θύμησε το σπίτι της γιαγιά μου στον Κάτω Αγιάννη...
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα κι αυτός ο σοφράς, το βιβλίο δημοτικού της στ'τάξης, μπράβο στο χωριό σας αγαπητέ.
Καλο ειναι οσοι βρισκονται κοντα στον Κολινδρο η περνουν απο Μεθωνι και εχουν λιγο χρονο,ας ανεβουν πεντε λεπτα δρομος ειναι να δουν απο κοντα το μουσιο αξιζει νομιζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρίστε κάτι τέτοιο (και καλύτερο :)) προσπαθώ εδώ και 3 χρόνια να φτιάξω στο χωριό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το παλέψω, γιατί αξίζει τον κόπο και για τις παλιές αλλά και τις νέες γενιές.
Πολύ καλό μπράβο σας.
ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ
Πολύ χάρικα γιαυτή την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά ότι έχει σχέση με το Κολινδρό,
μου δείνει χαρά.
Το επισκέφτηκα πρόσφατα.
Είδα πολλά θετικά, αλά και αρκετά αρνητικά.
Μπαίνοντας στο εισόγειο, είναι όλα
πεταμένα το ένα πανω στο άλο.
,Ανακατωσούρα που λέμε και στο Κολινδρό.
Γενικά δεν τα έχουν ωραία εκτεθημένα.
ΓΕΩΡΓΙΑ 68,Γεωργία μου,έρχεται κι ο αργαλειός,στην επόμενη ανάρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτω Αγιάννης,ε;Πολυ συμπαθητικό χωριουδάκι!
Καλή σου μέρα...
Αιμίλιε,και βέβαια αξίζει τον κόπο,παρατήρησα ότι τα εκθέματα καλύπτουν ολοκληρωμένα τις ποικίλες πλευρές της ζωής των περασμένων χρόνων.Αξίζει μια επίσκεψη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σ'ν Αγουρά:)
Κατερίνα Ζηκούλη,Βρε Κατερίνα μου,εσύ δε θα τα καταφέρεις;Είμαι σίγουρος γι αυτό,δε χρειάζεται να το ευχηθώ!Κι αν ειναι καλοκαιρι τα εγκαινια ,παιρνω το θειο κιέρχομαι για Ευάμπελο:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σας μερα...
Frezia μου,πότε πήγες τελευταία φορά;το καλοκαιρι που το επισκέφθηκα και το ισόγειο ήταν τακτοποιημένο μια χαρούλα.ίσα-ίσα εμένα μ'αρεσε ο τρόπος έκθεσης και υπέθεσα ότι η δουλειά εγινε από επαγγελματία-ειδικό σε μουσεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μέρα εύχομαι...
Πολύ χάρικα που το βρήκες τακτοποιημένο, ειχα στενοχωρηθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως το είδα.
Το είχα επισκευτεί την άνοιξη.
Στη λεγόμενη καλή κάμαρα, μεταξή των
πράγματικαλών εκθεμάτων υπήρχε και ένα σκρήνιο που δεν ήταν παραδοσιακό,
απλά ήταν παλιό, τριάντα χρωνών περίπου.
Δεν πρέπει να δέχονται ότι παλιό τους
πηγαίνουν οι κάτοικοι.
Ταπεινά, γλυκά αντικείμενα άλλων εποχών που μόνο λίγοι πλέον τα εκτιμούν πραγματικά... Πολλές τέτοιες αξιέπαινες προσπάθειες υπάρχουν στα περισσότερα "ξεχασμένα" μέρη της Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βασίλη!
μια ομορφιά. περιμένω και την συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντικείμενα που ξυπνούν αναμνήσεις... Πολύ τρυφερό το σκηνικό στο μουσείο! Είμαι ίσως μικρή για να θυμάμαι πολλά, αλλά τη γιαγιά μου μού την έφερες στο μυαλό μαζί με όλη την παιδικότητα μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιέπαινη κάθε προσπάθεια διάσωσης και διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς.Μπράβο στον Κολινδρό και σ΄αυτούς που συνέβαλαν, ώστε να συγκεντρωθούν τα πολύτιμα αυτά εκθέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Βασίλη
PERIMENO THN SINEXEIA KAI ELPIZO THN EPMENH FORA NA MPORESO NA PERASO,KALHSPERA BIL
ΑπάντησηΔιαγραφήfrezia,εκτιμώ το εργο,παραβλέπω τις αδυναμίες και ελλειψεις,ελπίζω το καλοκαιρι που θα ξαναπάω να ειναι ακομα λιγότερες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...
τσότσος,έχω την εντύπωση ότι ειμαστε δεμένοι με την παράδοση,ίσως βέβαια ορισμένες φορές με λάθος τρόπο, όπως στα περισσότερα πράγματα "ημεις οι Νεοέλληνες":))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό τριήμερο νάχεις///
fri μου,για πολλούς από μας δεν ειναι και τόσο μακριά αυτές οι εποχές,αλλά και για τους νεότερους σίγουρα κάτι λένε τέτοια μουσεία,θετικο αυτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο Σαββατοκύριακο...
Eva Neocleous,Ευα μου,όλο το χωριό συνέβαλε,500 δωρητές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντυπωσιακο,όλοι σκαλισανε αποθήκες και προσφεραν ό,τι παλιό βρήκαν.
Να περάσεις ένα Καλο Σαββατοκύριακο...
Θα πω απλά ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω σε όλους μας οι φωτογραφίες ειδικά θύμισαν και από κάτι....
Να είσαι καλά!
Εva F,Ευα μου,όλοι λίγο πολύ κουβαλάμε βιώματα, γι αυτο και συγκινεί τέτοια ολοκληρωμένη αναφορά στην παράδοση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο ευχομαι...
Σημαντικό είναι το γεγονός πως όσοι είχαν το όραμα της δημιουργίας του λαογραφικού μουσείου κατάφεραν να διασώσουν αυτά τα αντικείμενα τα οποία διαφορετικά πιθανά θα κατέληγαν σε κάποιο τζάκι ως καυσόξυλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια θα ήταν σκόπιμο (κατά τη γνώμη μου) κάθε λαογραφικό μουσείο να κάνει φωτογραφικές αναπαραστάσεις που θα διευκολύνει τους νεαρούς επισκέπτες να κατανοούν τη χρήση κάθε αντικειμένου. Σε πολύ λίγα παρεμφερή μουσεία είδα τελευταία μια προσπάθεια να προβάλλονται και σχετικά βίντεο που είτε περιλαμβάνουν μαρτυρίες για την χρήση των αντικειμένων είτε δείχνουν πως εκτελούσαν ένα παραδοσιακό επάγγελμα. Αυτή η προσπάθεια μου άρεσε πολύ.
Πολύ ενδιαφέροντα τα εκθέματα του Μουσείου Vad μου. Μια απορία όμως έχω. Τι γυρεύει ο φωνόγραφος στο γάιδαρο? Με μπαταρία δούλευε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου VaD,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πιο σημαντικό είναι ότι συνέφερε όλο το χωριό όπως γράφεις. Αξιέπαινη προσπάθεια. Πάω να δω και το νούμερο 2...
dyosmaraki μου,παράλειψή μου που ξέχασα να σου αφιερώσω την ανάρτηση,είναι όλη δική σου,αφού ξέρω πόσο λατρευεις την παράδοση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικροτώ τις σκέψεις σου για καλύτερη χρηστικότητα των μουσειων αυτού του ειδους,ξέρω ότι οι υπευθυνοι του Μουσειου μας διαβάζουν...
Καλη Κυριακή νάχεις...
Μερόπη μου,καλή σου μέρα,ο πατέρας σου, στον οποίο έχεις πολλές φορές αναφερθει στο μπλογκ σου με αγάπη,δεν ειχε φωνόγραφο;Με κουρντιστήρι δούλευε,βρε,φαινεται στη φωτογραφία,δε χρειαζόταν μπαταρία,αλλωστε οι μπαταρίες εκεινης της εποχής ειχαν μεγεθος μπαταρίας αυτοκινήτου,τις θυμάμαι δεκαετία του '60 που τις χρησιμοποιούσαν για το ραδιόφωνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήNdN,η παράδοση ειναι παράδοση,@φίλε,ο λαός την έχει στο αιμα του,γι αυτο και συμμετέχει σε τέτοιες αξιόλογες προσπάθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...