ΑΜΑΝ, ΜΆΤΙΑ ΜΟΥ, ΛΕΛΈΚΙΑ!

Αμάν, μάτια μου, λελέκια........τα πανιά στο γιαλό...σε θυμάμαι και πονώ...γιατί υπάρχει άδικο...
έχει πολλά παπιά σήμερα...αχ, Νέο Κεραμίδι, μ'εφαγες...κύριε διοικητά....
Γερμανοί χτυπούν το φούρνο...οι άντρες πεινούν....δεν έχουν ψωμί...
αντε ρε κωλόμαγκες Αθηναίοι...αμάν μάτια μου λελέκι...
Βγάλατε νόημα; Ούτε εγώ έβγαζα...Είχαμε στο στρατό ένα παλικάρι, γυφτόπουλο, παιδί της πιάτσας και της λαχαναγοράς ο Γ.Κ, έξω καρδιά. Τραγουδιστής στα πανηγύρια, μπορείτε να υποθέσετε το ρεπερτόριό του, απ'αυτόν έμαθα ν'ακούω Μάκη Χριστοδουλόπουλο, στο ξεκίνημά του τότε, "ρε μελαχροινάκι, με πότισες φαρμάκι", Τασία Βέρα, είτε σας αρέσει το δημοτικό τραγούδι είτε όχι, ειναι από τις εκπληκτικότερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Γ.Κ. στα κέφια του πετούσε τα συνθήματά του και γινότανε χαμός!
Αμάν, μάτια μου, λελέκι!Περάσανε τα χρόνια, η μεγάλη μου κόρη, πρώτη γυμνασίου, επιστρέφει στο σπίτι στενοχωρημένη, "τι είναι βρε κορίτσι μου;", "να, μπαμπά, η συμμαθήτριά μου που καθόμαστε στο ίδιο θρανίο δεν τα καταφέρνει στα μαθήματα, οι καθηγητές της λένε ότι θα χάσει χρονιά,κι είναι τόσο καλό κορίτσι, κάνε κάτι!"
Πάνω στη συζήτηση ανακάλυψα ότι η κοπέλα ήταν η κόρη του Γ.Κ., του γυφτόπουλου απ'το στρατό!
Πάντα θυμάμαι τη ρήση παλιού γυμνασιάρχη, καθαρευουσιάνου:-Κύριοι συνάδελφοι, δι' αυστηρότητα εδιώχθησαν πολλοί, δι' επιείκειαν ουδείς!
Μια και δυο λοιπόν επικοινωνώ με δυο-τρεις φίλους καθηγητές του σχολείου, "λεβεντόπαιδα, τη γυφτοπούλα και τα μάτια σας". Ετσι το κοριτσάκι έφτασε τρίτη γυμνασίου, δεν ξέρω αν συνέχισε στο Λύκειο, πάντως τον πατέρα της τον ακούω συχνά στη λαϊκή να διαλαλεί την πραμάτειά του, με το αγαπημένο σύνθημα:
-Αμάν, μάτια μου, λελέκι!