Από αριστερά η Θοδώρα (αυτοδίδακτη ζωγράφος, δεν καλλιέργησε την τέχνη), η Κατίνα (η δασκάλα που έγραψε τη δική της ιστορία στο χωριό), η Μαργαρίτα (της έλαχε να "φύγει" στα βάθη της Αφρικής, στην Κένυα), η Ναθαλία ("έφυγε" σχεδόν εκατό χρονών, η αθάνατη Μάνα μας, πέντε παιδιά, μας μεγάλωσε με χίλιες δυο στερήσεις), η Άννα (στα εικοσιπέντε της ¨χάθηκε" στην Κατοχή από φυματίωση).Απουσιάζουν από την προπολεμική φωτογραφία η Ευδοξία και η άλλη Κατίνα.
Όσο τις προλάβαμε, στα σπιτικά γλέντια των παιδικών μας χρόνων,
ο ξάδελφος ο Θωμάς έπαιζε στ'ακορντεόν τη Φραγκοσυριανή,
εμείς τ'ανίψια τραγουδούσαμε όλοι μαζί και η Θοδώρα με την Ευδοξία χόρευαν ένα χασάπικο ατόφιο(τι συρτάκι και μοντέρνες χαζοεκδοχές σε στιλ μπαλέτου;) άλλο πράμα,
οι θεοί του Ολύμπου κατέβαιναν στο σπίτι μας να καμαρώσουν το μεράκι...
Παλιότεροι στο σόι μου αφηγούνταν πως όταν η Ευδοξία και η άλλη Κατίνα χόρευαν το ζεϊμπέκικο "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι"
στην πλατεία του χωριού, στην Αγορά του ΑΠΟΥΡΩ, όλη η πιάτσα σηκωνόταν στο πόδι...
Καμιά δε βρίσκεται πλέον εν ζωή και όμως είναι Αθάνατες!
Τι τρυφερό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που τις "βλέπω" να χορεύουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το πόσο τις αγάπησες;
Είναι η μάνα;
Καλημέρα.
Κιτρινιασμένες παλιές φωτογραφίες
ΑπάντησηΔιαγραφήζωντάνεμα της μνήμης
Σα να είναι σήμερα σαν να είναι χθες
σα να είναι για πάντα!!!!!
Την καλημέρα μου
Γλυκειες αναμνησεις...που μας φορτιζουν συναισθηματικα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα μου αρεσει και ο φωτογραφος της εποχης,που κανονισε την σειρα...ετσι ωστε να ειναι ολες σωστα (κατα την γνωμη του ) κατ'υψος..!!!
Την καλημερα μου...
Καμιά δεν πρόκειται να 'φύγει' εφόσον υπάρχει κάποιος που τις θυμάται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινητική ανάρτηση
Καλό Σ/Κ
Χίλια μπράβο πατριώτη!!!Δάκρυσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη δασκάλα Κατίνα Πελάγου τη
θυμάμαι σαν μια δυσάρεστη εμπειρία
της μαθητικής μου ζωής.όταν σε μία
σχολική γιορτή,κοινή με τα δυο δημοτικά,
παρατήρησε στη δικιά μου δασκάλα,
την Ουρανία Λιναρά, ότι δεν κάνω για
αγγελάκι,γιατί δεν ήμουνα... ξανθιά.
Αυτή η Ουρανία πάλι δεν έδινε γάλα
σε μια συμμαθήτρια μου,γιατί ο Πατέρας
της ήταν αριστερός.
Τη Μητέρα σου τη θυμάμαι,μεγαλύτερη
από τη φωτογραφία,την έβλεπα κάθε πρωί
πηγαίνοντας σχολείο,αφού το σπίτι σου
ήταν κοντά.
Τις άλλες δεν της θυμάμαι,μπορείς να
μου πεις τα επίθετα τους?
Η Ευδοξία μήπως λεγόταν Πλασταρά?
Η Ναταλία πως λεγόταν?
Ευχαριστώ για το ταξίδι στο παρελθόν.
Καλό σαββατικύριακο.
Υ.Γ.Σα να θυμάμαι και μια ευδοξία
θεια σου, επίσης γιαυτό είμαι σύγουρη
ειχες μια θεία Κατίνα που καθόταν στου Μαλούτα.
και εγω νομιζα οτι ξεκινησες να γραφεις βιβλιο αντε καλη αρχη μααλιμ ποτε δεν ειναι αργα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που τόλεγε η καρδούλα τους, είναι που είχαν μεράκι, είναι που αυτό το μεράκι το μετέδιδαν και στους διπλανούς τους....Κι έτσι πορευόταν ο κόσμος, με το τραγούδια, το χορό, τη συγκίνηση....Και τώρα πορευόμαστε μα μοναχά με τις θύμησες...κάτι κιτρινισμένες φωτογραφίες που θυμίζουν κάποιους χαρισματικούς ανθρώπους του παρελθόντος, τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους...που κάπου κάπου πρέπει να τους θυμόμαστε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ομορφες αναμνησεις!!!Να εισαι καλα και να περνας καλα εκει,εκει που περασα πολυ ομορφα και γω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνυχτα σου.
Σοφια. (Αποκλ)
...λιτοί άνθρωποι,άπέριτοι με χορό και τραγούδια ξορκίζαν τα μεράκια τους είναι το DNA μας καλή σου ώρα vad :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήNandia,Καλωσόρισες στην παρέα μας,τρυφερές ήταν κι εκεινες,με τον τρόπο της η καθεμιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα λεμε...
Καλή σου μέρα....
Γιαγιά Αντιγόνη μου,ειναι όλα μαζί και κυριως η Μάνα,αυτή ηταν η εμπνευση για την αναρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή ευχομαι...
POURNARI,καλημερα,Κατερινα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια παντα ειναι,για παντα...
akantoy,τη θεση κατά υψος την ειχα προσεξει και γω από παλιά και τότε επεσε το σχόλιο,"σαν τους αδελφούς Ντάλτον τις εβαλε":))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...
Jamanfou μου,ε,να μη τις θυμαμαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομμάτι απ'τη ζωή μου:)
Καλή Κυριακή να εχεις...
Frezia μου,σε παραδεχομαι,δε διστάζεςι να αποκαλύψεις ότι εισαι πολύ μεγαλύτερη από μένα:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατίνα και Ουρανία δεν τις προλαβα δασκάλες...
Περί Ουρανίας τι να θυμηθεις,ασε καλύτερα,εχω πολλές τετοιες ιστορίες εκεινης της εποχής,περιμενουν στη σειρά...
Ναταλία,Αννα,Θοδώρα,Ευδοξία,
αδελφες Λιόλιου...
Η Κατίνα στου Μαλούτα ήταν αδερφή του πατερα μου,αλλη πονεμενη ιστορία και κεινη,περιμενει τη σειρά της να τη γράψω...
Ελπίζω να σε διαφωτισα για το σόι...
Καλή Κυριακή να εχεις...
THE LONELY SKIPPER,θα γινει κι αυτό,δε βιαζομαι,προς το παρον ειμαι μαχιμος,όταν αποχωρησω με το καλο,την υγειά μας να εχουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...
DYOSMARAKI μου,μωρέ και μας το λεει η καρδούλα μας,να ζησουμε απλά κι απέριττα,αλλά αλλος ο δικος μας τρόπος ζωης,διαφορετικές συνθηκες,δε γίνονται συγκρίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,καλή μου..
Ανλωνυμη Σοφία,καλά περναω,
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστω,χτες πηγα μια εκδρομούλα,Μερόη,Τσαπαλόνγκα,αν σου λενε κατι....
Καλή σου μέρα....
Effie μου,λιτη την εκανε τη ζωή τους η ανεχεια,οπότε ψαχνανε τρόπους να τη διασκεδάσουνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέραααα....
Με συγκινούν πάντα οι παλιές φωτογραφίες. Οσο για ιστορίες θυμήθηκα και εγώ μία με την Κατίνα, όταν πια ήταν συνταξιούχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην συνάντησε η Μαμά μου στη Θεσσαλονίκη, και άρχισε να πολυλογεί. Η μαμά μου που δεν συμπαθούσε τα πολλά λόγια, της λέει "με συγχωρείς Κατίνα πρέπει να πάω στο σπίτι γιατί έχω την πεθερά μου άρρωστη" "Καλά ζει η πιθιρά σ'" "Ναι, βέβαια ζει" "μπααα.. λάθους καν'ς" "πως κάνω λάθος, αφού την έχω στο σπίτι μου" "μπα, δε μπουρεί, λάθους καν'ς"
Η γιαγιά μου 107 χρονών και μας άφησε εκείνη τη χρονιά.
Νοσταλγός και συ ενός ανθρώπινου τρόπυ ζωής,που πέρασε και δεν γυρνάει.Η ζωή της γιαγιάς Μαριόγκας και των παιδικών σου χρόνων και των δικών μου στην επαρχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήAMANTA μου,γιαγιά Κατίνα,ιστορία ολόκληρη,"άπαυο" εκεινο το στοματάκι:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη μάτιασε ,λες,τη γιαγιά σου;:))
Καλημέραααα....
α Κενταυρου,όχι,@φίλε,δε νοσταλγω,το εχω ξαναπει,τι να νοσταλγήσω,την ανεχεια;Απλώς αποτιω φόρο τιμής σε ανθρωπους που αγάπησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέραααα....
Δεν μπορεί κάτι θα πήρες και'συ απ'το χασάπικο τους που χόρευαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε δώ να το χορεύεις οταν επισκεφτείς την γενέτειρα του Μάρκου:))
Δεν ξεχνιούνται τέτοια χρόνια και ειδικά τόσο "δυνατές" γυναίκες που σημάδεψαν τα παιδικά μας ψυχές.
Μας συγκίνησες σήμερα!
Καλή Κυριακή να'χεις :))
zoyzoy,Αρμενακι,με προκαλεις να αποκαλυψω προσωπικά δεδομένα:)λοιπον με χασαπικο δεν έχω σχέση,αλλά ένα Ζεϊμπέκικο της Ευδοκιας θα τό'φερνα βόλτα μετά απο καναδυο κρασάκια βεβαιως:)Επειδή ομως προχτες Τσικνοπέμπτη ο ...φροντιστης διασκέδασης δεν το διέθετε,αρκέστηκα σ'ενα εξισου καλό και ρυθμικο ζεϊμπέκικο,τον Αετό του Σφακιανάκη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κανουμε;κι η ξενιτιά θελει την καλοπέρασης της και προχτες όντως περάσαμε καλά:)
Καλο μεσημερι....
Πολύ καλά έκανες και βέβαια θέλει και η ξενιτιά καλοπέραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρύς θα'ναι ο ζεμπέκικος που χορεύεις για να θέλεις τον Αετό και της Ευδοξίας και τα δύο υπέροχα:))
Δοκίμασε
και αυτό θα σ'αρέσει:))
Εχω ενα παλιό άλμπουμ εδω δίπλα μου, έτοιμο για να σκανάρω καμμια σαρανταριά αρχαίες φωτογραφίες απο το '50 και πιο πριν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω τα πρόσωπα που εικονίζονται και το καθένα εχει τη δική του ιστορία. Αθάνατα !
Iσως να κάνω μια ανάλογη ανάρτηση, ζήλεψα.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΦΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΑΠΑΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΜΗΝΑΣ ΜΑΡΤΗΣ.
Είχες δεν είχες μας συγκίνησες. Γιατί άραγε τρέχουμε όλοι με λαχτάρα στα παιδικά μας χρόνια; Μήπως κατι μας λείπει σήμερα; Μας λείπει η ζεστασιά εκείνων των χρόνων; Η ντομπροσύνη, το απροσποίητο, το ανυστερόβουλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήzoyzoy,Αρμενακι,βαρύ ειναι αυτο που μου προτεινες:)παντως σ'ευχαριστω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα....
tzonakos,όχι,ισως...οπωσδήποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμενω...
Καλή εβδομαδα....
JK,όχι μόνο κάποιος,όλοι θυμομαστε αυτούς που αγαπήσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Εβδομάδα...
Αθηνά Λ,δεν ειναι νοσταλγια,δε μου λειπει τίποτα απ'την εποχη της ανεχειας,τι να μου λειψουν,τα καπνά,η καλύβα,η στερηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ειμαι:)
Καλή εβδομάδα ευχομαι...
Με πιάνει κι εμένα, μια νοσταλγία και χώνομαι στα ντουλάπια και τα μπαούλα και ξεθάβω και μετά με παίρνουν τα ζουμιά (καλή ώρα...!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘύμησες που θα μπορούσαν να μας φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον. Ομως..!
την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα !
ΓλυκοΚερασοΖουζούνα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι και να με πάρουν τα ζουμιά:),απλώς θυμάμαι κάποια όμορφα,χωρίς,το ξαναλέω ακόμη μια φορά,να νοσταλγώ...
Καλή εβδομάδα...
Πολύ τρυφερή ανάρτηση, όμορφες αναμνήσεις, ταξίδια του νου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έφερες στο παρόν ανθρώπους απλούς, οικογένειες μεγάλες, και αυθεντικό κέφι για γλέντι παρόλες στις δυσκολίες της εποχής.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε :)
Εκτός του γεγονότος της διήγησης που με συγκλόνισε με την τρυφερότητα που δείχνεις στα πρόσωπα του παρελθόντος σου, σκέφτομαι αυτό που χάσαμε - εφυγε μέσα από τα χέρια μας θαρρείς - τόσο κοντά μας και τόσο άμεσο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς στην εφηβεία μας, η κουλτούρα της Δύσης εισέβαλε -ως νέος ιεραπόστολος- και διάβρωσε έναν υπέροχο κοινωνικό ιστό.
Στην οικογένειά μου, όχι αμεσα, μα μέσω φίλων των συγγενών μου, γινόταν τέτοια γλέντια που κρατούσαν και μισή ημέρα.
Μεγάλωσα με τις ιστορίες τους σαν απόηχο και τι κρίμα, δεν μπόρεσα να δημιουργήσω ούτε μία.
Φεύγουμε, χανόμαστε οι άνθρωποι και ότι αγαπήσαμε. Μοιάζει να μην υπήρξαμε ποτέ, παρά μόνον μέσ' από τις μνήμες άλλων, σαν αυτές τις ξεθωριασμένες φωτογραφίες.
Σε χαιρετώ VAD.
Ήταν μια πολύ γλυκιά παρουσίαση.
Είναι πολύ συγκινητικό..Τι να πω..όσο μεγαλώνουμε και μεις τα βλέπουμε διαφορετικά. Αναρωτιέμαι όμως αν έχουμε το κουράγιο τους..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα.
Μου αρέσουν οι παλιές φωτογραφίες. Όσο πιο παλιές, τόσο πιο κοντά φέρνουν το μέλον μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη μνήμη μιας παλιάς φωτογραφίας
ζω τους αιώνες σαν μια μικρή στιγμή
που λέει και το τραγούδι του Μ. Χατζιδάκι.
Fri μου,μόνο ετσι μπορούσαν να ξεπερνουν τις δυσκολίες της εποχής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη βδομάδα και σε σένα...
Οδυσσέας,συμμερίζομαι πολλές από τις σκεψεις σου,αλλα αισιοδοξω,όσο κρατάμε επαφη με τις ρίζες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα παιδικά μου χρόνια εύλογα δεν μπορούσα να συλλαβω τη σπουδαιότητα τέτοιων στιγμών,ευτυχώς μεγαλωνοντας η κριση συντρόφεψε τη μνήμη,οπότε προέκυψε αυτη η προσωπική σχέση με την παράδοση...
Καλό βραδάκι σου ευχομαι...
sofia μου,γιατί να μην εχουμε το κουράγιο;Εχουμε και μεις τα βιώματά μας,δεν ειμαστε άκαπνοι!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βραδάκι...
fvasileiou,α,έτσι μπραβο,Φωτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήκοιτωντας πίσω,στην ουσια όμως,στα όμορφα,όχι στα κολλημένα,παιρνουμε δυναμη για να κοιτάμε μπροστά...
Κοιτάζοντας ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπρος τα πίσω !!!
Σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας ...
να μας ξαναφέρνουν στη μνήμη οι
νεότεροι σε καμιά πενηνταριά χρόνια !!!
Καλή ευκαιρία να κάνουμε την αυτοκριτική μας ...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ εύχομαι ...
Side21,Καλημέρα,Αγρυπνε φίλε,άμα "φύγουμε",θυμαράκια:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο μήνα ευχομαι...
Αθάνατες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήBenicos place,ε,γι αυτο αφιέρωσα κι εγω την αναρτηση,για την αθανασία τους:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα....