GAHWA WA SHAI

Γκάχουα ουα σιάι,καφές και τσάι. Βγαίνεις για το πρωινό σου περπάτημα, κατεβάζεις "ένα καράβι" ιδρώτα, πώς ν'αρνηθείς ένα καφεδάκι στο δρόμο, όταν μάλιστα θα σου το ετοιμάσει η συμπαθητικούλα της φωτογραφίας;Ή θα σε εμπνεύσει το στοχαστικό ύφος της νεαρής κυρίας στην αγορά του Μπάχρι

κι ακόμα καλύτερα δίπλα στο Νείλο.
Καφές και τσάι, ένα ακόμη από τα εθνικά σπορ των ντόπιων. Σε κάθε γωνιά του δρόμου υπαίθριοι καφενέδες,βέβαια δεν καθόμαστε όπου νάναι, η κυρία της πρώτης φωτογραφίας έχει κερδίσει την προτίμησή μας, όχι μόνο λόγω του χαμόγελου αλλά κυρίως λόγω της καθαριότητας.

Και το τελετουργικό αρχίζει. Κάθε είδους αρώματα για να συνοδεύσουν τον καφέ ή το τσάι, νανά(δυόσμος), ζενζαμπίλ(πιπερόριζα) και άλλα μπαχαρικά, εμείς βέβαια προτιμούμε τον καφέ χωρίς τα μπαχάρια.

Ο καφές ψήνεται πάνω στη θράκα, μέσα στην γκέμπενα, το τσίγκινο σκεύος της φωτογραφίας και ιδού η απόλαυση!
Οι ντόπιοι προτιμούν περισσότερο το τσάι, το οποίο συνοδεύουν συχνά και με γάλα, λογική φαίνεται η προτίμηση στο τσάι, σ' ένα ζεστό κλίμα ο οργανισμός θέλει
ν' αναπληρώσει τα υγρά που χάνει. Αρκετοί συνοδεύουν το τσάι τους με λουκουμάδες της ώρας.

Οι εικόνες που περιγράψαμε αποτελούν τακτική καθημερινότητα, καμιά κοινωνική διαφοροποίηση δεν εμποδίζει να πίνουν τον καφέ τους στο δρόμο αφεντικά και εργαζόμενοι, πλούσιοι και φτωχοί, το διάλειμμα για τσάι ή καφέ μετατρέπει το χώρο γύρω από τις καφετζούδες του δρόμου σε νεοελληνικό καφενέ, "τσιγάρο, πρέφα και καφέ", εδώ όμως χωρίς πρέφα αφού το "χαρτοπαίζειν"δεν επιτρέπεται.

Κάθε τόπος και οι συνήθειές του, εδω δεν υπάρχει ο καφενές της νεοελληνικής κοινωνίας, όλοι οι δρόμοι ένας καφενές...