Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η καθημερινή επαφή των πιστών με το Θεό, πέντε φορές την ημέρα, ωρα τέσσερις με έξι το πρωί, εννιά, δώδεκα, τρεις το μεσημέρι, έξι με οκτώ το βράδυ. Μόλις ακουστεί από το τζαμί η έναρξη της προσευχής, "Αλλάχου άκμπαρ...", ο πιστός πλένει πρόσωπο, χέρια, πόδια, γεννητικά όργανα, πρέπει να είναι καθαρός για να επικοινωνήσει με το Θεό.Στρώνει το χαλάκι του όπου βρεθεί
και προσεύχεται με το πρόσωπο στραμμένο στη Μέκκα.

Λιγο πριν τελειώσει την προσευχή, μετράει τις ενενήντα εννιά χάντρες του κομπολογιού του, οι οποίε αντιπροσωπεύουν τα ενενήντα εννιά προσωνύμια του Θεού.
Οι άνδρες προσεύχονται στο τζαμί ή σε οποιονδήποτε ανοιχτό χώρο, οι γυναίκες μόνο σε κλειστό.
Εάν προσεύχονται πολλοί μαζί, ένας βγαίνει μπροστά απ' την ομάδα και απαγγέλλει την προσευχή, ενώ οι πιστοί εκτελούν τις καθιερωμένες τελετουργικές κινήσεις, γονάτισμα, κεφαλή στο έδαφος, τα χέρια σε στάση ικεσίας κλπ.
Αυτονόητο είναι ότι σεβόμενοι τις παραδόσεις τους δεν τους απευθύνουμε το λόγο την ώρα που προσεύχονται. Είναι η ιερή, η δική τους ώρα...