ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ

ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ - " ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ..."Ηταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χρώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη...

Γαλήνη.
-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια,
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"Τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Ετσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.

31 του Μάρτη 1971


- Ο ποιητής τη μέρα της εθνικής γιορτής επιλέγει την ήσυχη γωνιά του Σουνίου, μακριά απ'τις γιορτές και τις φανφάρες της χούντας της 21ης Απριλίου του 1967, οι οποίες αλλοίωναν το νόημα της επετείου.

- Το ποίημα "Επί ασπαλάθων..." δημοσιεύτηκε στις 27 Αυγούστου 1971 στη γαλλική εφημερίδα Le Monde (σε μετάφραση του ίδιου του ποιητή) και στις 23 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στις εφημερίδες Βήμα και Νέα. Συμπεριλήφθηκε μετά το θάνατο του ποιητή στη συλλογή Τετράδιο Γυμνασμάτων Β' που κυκλοφόρησε με επιμέλεια του Γ.Π.Σαββίδη το 1976 (εκδόσεις Ικαρος).